به نقل از dailymail، در ماه های اخیر، این سیاره در یک دوره تغذیه ای شدید، هر ثانیه حدود 6 میلیارد تُن گاز و غبار را جذب کرده است سریع ترین نرخ رشد ثبت شده در یک جرم سیاره ای.

این فرآیند که جذب ماده یا accretion نام دارد، زمانی رخ می دهد که سیاره در میان مارپیچی از گاز و غبار قرار گرفته و به طور مداوم ماده جدیدی را برای رشد خود جذب می کند. با این حال، پژوهشگران معتقدند که این مرحله، آخرین موج رشد این سیاره بوده است.

دکتر الکساندر شولز، اخترشناس دانشگاه سنت اندروز، می گوید: این سیاره تقریباً رشد خود را به پایان رسانده است. رشدهای شدیدتر در مراحل اولیه و زمانی رخ داده اند که سیاره هنوز در میان غبار و گاز پنهان بوده و برای ما قابل مشاهده نبوده است.

با وجود اینکه اندازه Cha 1107-7626 اکنون بین پنج تا ده برابر سیاره مشتری است، هنوز در مراحل ابتدایی شکل گیری خود قرار دارد. در این دوره، سیارات سرگردان گاهی وارد فازهای رشد سریع می شوند که معمولاً در نخستین لحظات شکل گیری و در شرایطی رخ می دهد که تلسکوپ ها قادر به دیدن آن ها نیستند.

اما این بار، دانشمندان با استفاده از تلسکوپ بسیار بزرگ رصدخانه جنوبی اروپا موفق شدند این سیاره را در حین یکی از همین رشدهای سریع مشاهده کنند. نرخ جذب ماده در این سیاره طی چند هفته حدود هشت برابر افزایش یافت و در ماه اوت به اوج رسید و برای چند ماه در همان سطح باقی ماند.

دکتر ویکتور آلمندروس-آباد، پژوهشگر مؤسسه ملی اخترفیزیک ایتالیا، می گوید: این قوی ترین دوره جذب ماده ای است که تاکنون در یک جرم سیاره ای ثبت شده است. مردم معمولاً سیارات را اجسام آرام و پایدار تصور می کنند، اما این کشف نشان می دهد که سیارات سرگردان می توانند بسیار هیجان انگیز باشند.

با وجود این، دانشمندان هنوز دقیقاً نمی دانند چه چیزی باعث چنین انفجارهای ناگهانی در جذب ماده می شود. برخی نظریه ها به وجود اجسام همراه در نزدیکی سیاره اشاره دارند که ممکن است باعث ایجاد بهمن در دیسک جذب شوند، در حالی که نظریه های دیگر بی ثباتی های موجود در سحابی اطراف را عامل این پدیده می دانند.

با بررسی نور منتشرشده از سیاره قبل و بعد از این رشد، پژوهشگران توانستند جزییات جدیدی از فرآیند جذب ماده را کشف کنند. با استفاده از تلسکوپ فضایی جیمز وب، آن ها دریافتند که بخار آب در دیسک اطراف سیاره ظاهر شده چیزی که پیش تر وجود نداشت.

همچنین مشخص شد که میدان مغناطیسی سیاره نقش مهمی در هدایت ماده از لبه داخلی دیسک به سمت سیاره ایفا می کند فرآیندی مشابه با نحوه تغذیه ستارگان در مراحل اولیه زندگی شان.

این کشف مرز میان سیارات و ستارگان را بیش از پیش کمرنگ کرده است. به نظر می رسد سیارات گازی بزرگ مانند ستارگان از طریق جذب ماده از ابرهای غبار شکل می گیرند و حتی ممکن است از مواد باقی مانده در دیسک، سیارات کوچکتری را به وجود آورند نوعی منظومه سیاره ای بدون خورشید.

دکتر آملیا بایو، اخترشناس رصدخانه جنوبی اروپا، می گوید: اینکه یک جرم سیاره ای بتواند مانند یک ستاره رفتار کند، شگفت انگیز است و ما را به تأمل درباره دنیای هایی فراتر از زمین در مراحل ابتدایی شکل گیری شان دعوت می کند.