به گزارش پارسینه ؛ پس از اکران موفقیت آمیز انیمیشن سه بعدی ریو در سال 2011 و دنباله آن ریو 2 در سال 2014، توجه جهانیان به سرنوشت گونه ای خاص از طوطی های آبی رنگ، موسوم به ماکائوی آبی (Spix’s Macaw)، که الهام بخش شخصیت اصلی این فیلم ها، بلو ، بوده، به طور چشمگیری افزایش یافته است. این انیمیشن با نمایش زندگی پرماجرای این پرندگان زیبا در جنگل های آمازون و نمایش تهدیدات زیست محیطی پیش روی آن ها، توانست پیامی قدرتمند درباره لزوم حفاظت از تنوع زیستی را به مخاطبان منتقل کند.

صنعت انیمیشن با بهره گیری از داستان سرایی خلاقانه، توانست گونه ای را که پیش از این تنها در میان علاقه مندان خاص حیات وحش شناخته شده بود، به نمادی جهانی برای تلاش های حفاظتی تبدیل کند. تأثیر انیمیشن ریو فراتر از سرگرمی بوده و منجر به افزایش چشمگیر کمک های مالی به سازمان های فعال در زمینه حفاظت از پرندگان و زیستگاه های طبیعی، به ویژه در برزیل، شده است.

کارشناسان محیط زیست معتقدند که داستان بلو و همراهانش، در افزایش آگاهی عمومی نسبت به عواملی چون تخریب زیستگاه، قاچاق حیوانات و تغییرات اقلیمی نقش حیاتی ایفا کرده است. این افزایش آگاهی، حمایت های مردمی و دولتی از برنامه های احیای جمعیت ماکائوی آبی را تقویت کرده و امیدها را برای بقای این گونه پس از سال ها انقراض احتمالی در طبیعت، زنده نگه داشته است.

سازمان های حفاظت از حیات وحش، با الهام از این موفقیت فرهنگی، کمپین های متعددی را با محوریت معرفی طوطی های ماکائو و اهمیت حفظ زیستگاه آن ها راه اندازی کرده اند. این اقدامات شامل برنامه های آموزشی در مدارس، معرفی گونه های مشابه در معرض خطر و تلاش برای احیای زیستگاه های طبیعی این پرندگان است. هرچند چالش های پیش رو همچنان بزرگ هستند، اما ریو ثابت کرد که هنر و فرهنگ می توانند ابزارهای قدرتمندی برای ایجاد تغییرات مثبت در جهان واقعی باشند.