به نقل از تابناک هر چه جلوتر می رویم بیشتر به این نتیجه می رسیم که با پدیده ای خاص و کم نظیر در فوتبال ایران مواجهیم. هرچه اعتراض ها و انتقادات، تندتر و بیشتر می شود، جایگاه مدیرعامل پرسپولیس مستحکم تر می شود.

در فوتبالی که اسامی بزرگ چون علی پروین با پشتوانه محبوبیت میلیونی با شعار حیا کن رها کن مواجه شده و در نهایت نتوانستند مقابل نارضایتی گسترده هواداران تاب بیاورند و مجبور به ترک جایگاه یا سمت خود شدند، رضا درویش فعلاً که موفق شده با تمام امواج منفی و مخالف، مقابله کند.

رضا درویش در یک سال گذشته با انواع و اقسام اعتراضات مواجه شده است؛ از هواداران روی سکوها و فضای مجازی گرفته تا افرادی چون حمید استیلی، حسین بادامکی و محمد محمدی که در باشگاه پرسپولیس سمت گرفتند و بعد از مدتی با ناراحتی و دلخوری، عطای کار با درویش را به لقایش بخشیدند. در این بین حتی بازیکنانی هم بوده اند که به دلیل برخورد نامناسب باشگاه و در رأس آن درویش، از اردوگاه سرخ ها خارج شدند.

پرسپولیسی ها که یک دهه طلایی و درخشان را با مربیانی چون برانکو و گل محمدی تجربه کردند و جام های زیادی را به تالار افتخارات خود افزودند، از حدود یک سال پیش شاهد افول تیم شان هستند. وضعیتی که بسیاری از هواداران و حتی پیشکسوتان، درویش را مسبب آن می دانند. در واقع نقش او به عنوان مدیرعامل، قابل انکار نیست و درویش به همراه تعدادی انگشت شمار از اطرافیان خود در باشگاه، سهم مشخص و واضحی در شکل گیری روندی دارند که ماحصل آن، اوضاع فعلی است.

با تمام این اوصاف، نارضایتی مستمر و دنباله دار هواداران پرسپولیس تمام آن چیزی نیست که وجود دارد. اگر هواداران با دلایلی چون ناقص بودن اسکواد (فهرست) تیم یا مثلاً جا ماندن از رقیب سنتی در جذب ستاره های خارجی نامدار اعتراض می کنند، اما بخشی از پیشکسوتان و رسانه ها با رصد اشتباهات و البته ابهامات مدیریتی، پیکان انتقادات را سمت رضا درویش نشانه می گیرند.

چند ماه پیش رضا جباری، هافبک اسبق پرسپولیس که حالا یکی از منتقدان جدی رضا درویش محسوب می شود، در مصاحبه ای گفت: من همیشه منتقد درویش نبوده ام . تمام مصاحبه های من موجود است. در مقطعی که خوب عمل می کرده من حمایت کردم، اما من درویش را نقد کردم و او از من شکایت کرد. دو بار به دادگاه رفتم. من حرف بدی نزدم و فقط انتقاد کردم و تبرئه شدم. من حاضر بودم به خاطر پرسپولیس شلاق بخورم. در این میان، سیدجلال حسینی دوشنبه شب مصاحبه ای انجام داد که نکات مهم و قابل تأملی داشت. کاپیتان پیشین پرسپولیس، با انتقاد از تغییرات مداوم در کادرفنی باشگاه، با کنایه ای تند به مدیرعامل این باشگاه گفت: متأسفانه فقط مدیرعامل ثبات داشته! این اظهارنظر واکنش ها و توجه زیادی از سوی هواداران پرسپولیس به همراه داشته است.

البته سید جلال اظهارنظر مهم تری هم داشته: فکر نمی کنم بانک شهر هم بتواند رضا درویش را تغییر دهد، آنها نمی دانند پولی که خرج می کنند، واقعاً کجا خرج می شود. جمله ای که مشخصاً اشاره ای مستقیم به پشت پرده و حمایت های فرد یا نهادی دارد که یا خود فرد قدرتمند است یا ارتباطی با لایه های قدرت دارد. شاید این موضوع را بتوان مهم ترین عاملی دانست که در این مدت مانع تغییر مدیرعامل پرسپولیس شده است.

گرچه حضور و نفوذ سیاسیون در عرصه فوتبال موضوع جدیدی نیست و سال هاست که کمابیش این مهم وجود داشته و حتی در میانه های دهه 80 موج مخالفت و انتقاد از حضور چهره های غیرورزشی در فوتبال باشگاهی ایران اوج گرفت و از آن به بعد تعداد مدیران عامل غیرفوتبالی در باشگاه ها کاهش یافت، اما می توان رضا درویش را مورد خاص تری دانست. مدیری که به رغم تمام شعارهای هواداران و انتقادات و ابهاماتی که از سوی تعدادی از پیشکسوتان و رسانه ها به او مطرح است، نه تنها پایه های صندلی مدیریتش لرزان نشده بلکه در آخرین مواجهه اش با خبرنگاران با لحن و جملاتی طلبکارانه، پاسخ آنها را داد.

شاید آنچه سیدجلال حسینی ملقب به سوپرمن عنوان کرد، چندان هم پربیراه نباشد. او وقتی خواست به 1356 روز حضور درویش به عنوان مدیرعامل پرسپولیس از 20 نمره بدهد، نمره باورنکردنی و تحقیرآمیز 5 را داد! نمره ای که یک معنای مشخص دارد؛ مردودی بدون هیچ حرف و حدیثی که با هیچ تک ماده ای هم نمره قبولی نخواهد گرفت.