به نقل از The Guardian، طراح لباس جان برایت در سال 1965 خانه طراحی لباس های تاریخی Cosprop را با هدف خلق لباس هایی واقع گرایانه تر برای فیلم و تلویزیون بنیان گذاری کرد. او می گوید: فکر کردم اگر لباس ها را تا حد ممکن واقعی بسازیم، برای همه زمان ها قابل استفاده خواهند بود. حقیقت، در همه دوران ها حقیقت است.

در طول 6 دهه گذشته، این مأموریت ساده منجر به خلق برخی از به یادماندنی ترین لباس های تاریخ سینما شده است: پیراهن دوره ریجنسی که پس از خیس شدن، کالین فرث را در غرور و تعصب سال 1995 به یک دل ربای فوری تبدیل کرد؛ لباس های سافاری مریل استریپ در خارج از آفریقا (1985) که الهام بخش بسیاری از طراحی های مد شد؛ و لباس ژنده جانی دپ در دزدان دریایی کاراییب که آن قدر با دقت کهنه کاری شده بود که انگار بویش از روی صفحه به مشام می رسید.

تمام این لباس ها حاصل تحقیق و هنر بی وقفه صنعت گران ماهر Cosprop هستند که با استفاده از مواد و تکنیک های دقیق تاریخی، واقع گرایی سینمایی را خلق می کنند.

اکنون همه این لباس ها و ده ها نمونه دیگر در موزه مد و منسوجات جنوب لندن به نمایش درآمده اند، در قالب نمایشگاه گسترده ای با عنوان Costume Couture که 60 سال فعالیت پیشگامانه جان برایت در Cosprop را جشن می گیرد.

کیث لادویک، مورخ فیلم و کیوریتور این نمایشگاه، می گوید: Cosprop چیزی را ارائه می داد که فیلم سازان به آن پاسخ می دادند آن ها واقع گرایی بیشتری در آثارشان می خواستند. Cosprop به بازیگران کمک کرد تا خود را به شخصیت دیگری تبدیل کنند.

این نمایشگاه لباس هایی از سراسر تاریخ Cosprop را به نمایش می گذارد و بر آثار برنده اسکار طراحی لباس که این خانه طراحی در آن ها نقش داشته، تمرکز دارد؛ از جمله اتاقی با منظره (1985)، پایان هاواردز (1992) و زنان کوچک (2019). جان برایت می گوید گستردگی این نمایشگاه به نسل های مختلف صنعت گران Cosprop اجازه می دهد تا به یاد تولیداتی بیفتند که الهام بخش ورودشان به دنیای طراحی لباس بوده اند.

او توضیح می دهد: بیشتر دختران کارگاه سریال دهه 90 بی بی سی، *The House of Eliott* را به یاد دارند، در حالی که افراد 50 ساله بیشتر با فیلم *اتاقی با منظره* ارتباط برقرار می کنند. دیدن اینکه نسل های مختلف با جنبه های متفاوتی ارتباط برقرار می کنند، واقعاً دل نشین است.

یکی از عناصر کلیدی مأموریت Cosprop این است که آن ها لباس می سازند، نه صرفاً لباس نمایشی . لادویک این تفاوت را چنین توضیح می دهد: Cosprop کاری با *Bridgerton* ندارد *Bridgerton* لباس نمایشی است. همه چیز اغراق آمیز شده: رنگ ها، فرم ها، سبک ها هیچ کدام واقعاً ربطی به دوره ریجنسی ندارند.

او ادامه می دهد: Cosprop خود را در لباس هایی ریشه دار می بیند که با زمان و مکان مطابقت دارند، به همین دلیل است که وقتی به فیلمی مثل *اتاقی با منظره* نگاه می کنید که 40 سال پیش ساخته شده هنوز هم کهنه نشده، چون لباس هایی که در آن پوشیده اند واقعاً متعلق به سال 1906 هستند.

نمایشگاه Costume Couture گواهی است بر تعهد بی نظیر تیم Cosprop؛ برخی از لباس های به نمایش درآمده مانند لباس لایه لایه دهه 1860 از اقتباس نتفلیکس در سال 2025 از پلنگ تنها برای بازیگران فرعی طراحی شده اند و شاید فقط چند ثانیه در پس زمینه صحنه ها دیده شده باشند. جان برایت می گوید: این تلاش برای واقعی سازی تا حد ممکن است برای اینکه به مردم تصویری از زمانی دیگر، غیر از زمان خودمان بدهیم.

او تأکید می کند: اگر قرار است چیزی مربوط به دهه 1800 ببینیم، باید درست و دقیق باشد مگر اینکه برنامه ای مثل *Bridgerton* باشد که لباس ها و زمانه را به شوخی گرفته. برای بیشتر درام ها، بهترین کار این است که در واقعیت ریشه داشته باشند.

بسیاری از تکنیک هایی که کارکنان Cosprop به کار می برند، امروزه خارج از آتلیه های مد برندهایی مانند شنل و دیور دیگر رایج نیستند. برایت تأکید می کند که حفظ این تکنیک ها در دورانی که کارهای ماشینی ارزان غالب شده اند، اهمیت دارد: چون گذشته همیشه پایه ای برای ساخت آینده است خوب است که رشته ای داشته باشیم که ما را از گذشته به آینده وصل کند.

او مثالی از یک لباس پری دریایی مجلل و منجوق دوزی شده از فیلم خودش، *فیلم زیر آب*، ارائه می دهد: این لباس تمام هنرهای قدیمی را در خود دارد، اما با رویکردی کمی نو. من همیشه فکر می کنم استفاده از گذشته به ما کمک می کند بفهمیم در آینده چه کاری می توانیم یا باید انجام دهیم.

لودویک نیز می گوید: بسیاری از مهارت ها از اصلاحات گرفته تا دوخت و کلاه دوزی از بین رفته اند، و این خانه طراحی لباس تنها جایی است که همه آن مهارت ها را زنده نگه داشته؛ به طوری که فارغ از اینکه چه پروژه ای به آن ها سپرده شود، تکنیک های دقیق تاریخی را به کار می برند چه برای *الیزابت* باشد، چه *بازی تاج و تخت* یا *پیکی بلایندرز*.

دقت تاریخی نسبی این لباس ها که با مواد و تکنیک های منطبق با دوره تاریخی ساخته شده اند باعث می شود فراموش کنیم که لباس های نمایشگاه Costume Couture واقعاً قدیمی نیستند، فقط ظاهری قدیمی دارند. برایت آرشیو بزرگی از لباس های تاریخی دارد؛ کارکنانش تا حد امکان ساختار و طراحی این لباس ها را از نزدیک بررسی می کنند تا درک دست اولی از نحوه بازسازی آن ها داشته باشند آن قدر نزدیک به اصل که نمی توان گفت کدام واقعی است ، لادویک می گوید.

اگرچه درام های تاریخی دیگر مانند دهه های 80 و 90 میلادی در اوج محبوبیت نیستند، لادویک معتقد است که همیشه تقاضا برای کارهای Cosprop وجود خواهد داشت. همیشه فراز و نشیب هست سلیقه مخاطب مدام تغییر می کند. ممکن است واکنشی منفی نسبت به درام های تاریخی شکل بگیرد، اما همین حالا دارند نسخه جدیدی از *غرور و تعصب*، *عقل و احساس* و *عصر معصومیت* می سازند. او اضافه می کند: شاید در دوران پرآشوب، به چنین درام هایی نیاز داریم تا ما را به زمانی برگردانند که فکر می کردیم همه چیز بهتر بود.