به نقل از همشهری ، آخرین تحقیقات نشان می دهد لایه محافظ اوزون در استراتوسفر، که زمین را از تابش مضر فرابنفش خورشید محافظت می کند، به طور پیوسته در حال بهبود است.

به گزارش نیواطلس، بررسی هایی که در سال 2024 انجام گرفته نشان می دهد حفره لایه اوزون در این سال نسبت به دوره 2020 تا 2023 کوچک تر شده و سازمان جهانی هواشناسی (WMO) این دستاورد را نتیجه دهه ها همکاری بین المللی در محدود کردن انتشار گازهای آسیب رسان به اوزون می داند.

در 16 سپتامبر، WMO همزمان با چهلمین سالگرد کنوانسیون وین، گزارشی منتشر کرد. این توافقنامه که در سال 1980 بین بیش از صد کشور تصویب شد، چارچوبی برای تلاش های جهانی در مطالعه و محافظت از اوزون فراهم آورد و بعدها با پروتکل مونترال در 1987 دنبال شد. این پروتکل کشورهای عضو را ملزم به توقف تولید مواد شیمیایی تخریب کننده اوزون، مانند کلروفلوئوروکربن ها (CFC) کرد که در یخچال ها، تهویه مطبوع و اسپری ها استفاده می شد.

این اقدامات نتایج چشمگیری داشت از جمله این که بیش از 99٪ تولید و مصرف این مواد مضر متوقف شده و اگر همین روند ادامه یابد، پیش بینی می شود لایه اوزون تا میانه قرن 21 به سطح دهه 1980 بازگردد. این امر می تواند به طور چشمگیری خطر ابتلا به سرطان پوست، آب مروارید و آسیب به اکوسیستم ها را کاهش دهد.

گزارش WMO همچنین نشان می دهد که چاله اوزون در سال 2024 در قطب جنوب کمتر از میانگین سال های 1990 تا 2020 بوده است. علاوه بر این، اصلاحیه کیگالی 2016 پروتکل مونترال، که کشورهای عضو را به توقف استفاده از هیدروفلوئوروکربن ها (HFC) متعهد می کند، تاکنون توسط 164 کشور تصویب شده است و انتظار می رود تا پایان قرن از افزایش دمای جهانی 0.5 درجه سانتی گراد جلوگیری شود.

از دهه 1980 با آشکار شدن سوراخ لایه اوزون بر فراز قطب جنوب، نگرانی های جهانی درباره پیامدهای از بین رفتن این سپر حفاظتی بر سلامت انسان و محیط زیست شدت گرفت اما طبق ارزیابی های WMO، پیش بینی می شود لایه اوزون در قطب جنوب تا 2066، در قطب شمال تا 2045 و در دیگر مناطق جهان تا 2040 به وضعیت پیش از ایجاد حفره بازگردد. ارزیابی بعدی این سازمان در 2026 منتشر خواهد شد و ادامه تعهد بین المللی به کاهش انتشار گازهای مضر، کلید تحقق این اهداف است.