شفق قطبی در زمین حاصل برخورد ذرات باردار خورشیدی با میدان مغناطیسی سیاره و جو بالایی آن است. اما در مشتری، این پدیده به مراتب پیچیده تر و پرشورتر است. میدان مغناطیسی مشتری حدود 20 هزار برابر قوی تر از زمین است و همین باعث می شود شفق های آن بسیار گسترده تر و پرنورتر باشند.

یکی از عوامل مهم در شکل گیری شفق های مشتری، قمر آیو است؛ این قمر آتشفشانی با پرتاب ذرات باردار به اطراف مشتری، نقش مهمی در تغذیه میدان مغناطیسی آن دارد. نتیجه؟ شفق هایی که در قطب های مشتری شکل می گیرند و توسط تلسکوپ های فضایی مانند هابل و جونو ثبت شده اند.

این شفق ها نه تنها زیبایی بصری دارند، بلکه اطلاعات ارزشمندی درباره ساختار مغناطیسی و جو مشتری در اختیار دانشمندان قرار می دهند. مشاهده و تحلیل آن ها می تواند به درک بهتر از رفتار سیارات گازی و تعامل آن ها با بادهای خورشیدی کمک کند.