با اکران ۵ فیلم از ابتدای امسال، پژمان جمشیدی رکورد جدیدی ثبت کرده است. هرچند این فیلم‌ها امسال ساخته نشده‌اند و بعضی از آنها مربوط به دو یا سه سال گذشته هستند که تازه به اکران درآمده اند، اما باز هم هرگز در سینمای پس از انقلاب بازیگری با چنین تعداد فیلم در یک نیمه سال روی پرده نبوده است. البته باید از امین حیایی هم از اسم برد که در سال ۱۳۸۳ و در پرکارترین سال سینمایی اش ۵ فیلم آکواریوم، سرود تولد، شارلاتان، عروس فراری و نقاب را روی پرده داشت.

به هر جهت چندین سال است که پژمان جمشیدی تبدیل به پرفروش‌ترین بازیگر سینمای ایران شده و مخاطب دیدنش روی پرده سینما را دوست داشته است. او در چند نمایش هم بازی کرده که جزو نمایش‌های پرمخاطب بوده‌اند و البته که حضور او دلیل اصلی این استقبال بوده است. جمشیدی را حتی می‌توان در تبلیغات ویدئویی کالاهای مختلف و روی بنرهای شهری هم می‌شد دید. با این تفاصیل او از ابتدای امسال ۵ فیلم روی پرده داشته و چند فیلم دیگر را هم در نوبت اکران دارد. در اکران نوروزی از او دو فیلم «دایناسور» و «کوکتل مولوتف» روی پرده رفت. دایناسور هفتمین همکاری مسعود اطیابی و پژمان جمشیدی پس از بخارست، ‌دینامیت، ‌سه گانه تگزاس و هتل با اطیابی است. دایناسور با همان سبک و فرمول کمدی‌های پیشین سازنده‌اش داستان مرد معتادی به نام رضا دایناسور است که برای فرار از اخراج مجبور است ارائه گواهی عدم اعتیاد ارائه دهد. او با روش‌های گوناگون تلاش می‌کند تا آثار مواد را از بدنش پاک کند، اما در روز آزمایش اتفاقاتی می‌افتد که همه چیز تغییر می‌کند. فیلم دیگری که در اکران نوروز با بازی جمشیدی نمایش داده شد، کوکتل مولوتف ساخته حسین امیری دوماری بود که در آن در کنار مهدی‌هاشمی ‌و احمد مهران فر قرار داشت و باری اولین بار در نقشی ظاهر شد که از خودش مسن تر بود. به جز این دو اردیبشهت ماه فیلم دیگری از پژمان جمشیدی اکران شد. «خانه ارواح» با کارگردانی کیارش اسدی‌زاده البته سال‌ها پیش ساخته شده بود، اما اکران نشده بود. اسم فیلم هم اصلا «مجوز خروج» بود، اما پس از مدتی و در جریان اصلاحات مورد نظر سازمان سینمایی، عنوان آن به خانه ارواح تغییر کرد. این اثر در مدت ۵ سال توقیف ماند تا سرانجام با انجام اصلاحات و دریافت پروانه نمایش، اردیبهشت ماه وارد چرخه اکران شد. پس از چند سال توقیف، سرانجام در اردیبهشت ۱۴۰۴ به اکران عمومی ‌درآمد

«جزایر قناری» هم فیلم دیگر ی از او بود که در آن نقش یک مافیای مواد مخدر را دارد. فیلم را عادل معصومیان ساخته و از ۳۱ تیرماه روی پرده رفته است. «ناجورها» هم با بازی او محسن کیایی و به کارگردانی محمدحسین فرح‌بخش آخرین فیلم اوست که از پنجم شهریور روی پرده رفته است. در آینده نزدیک و از اوایل مهر هم فیلم‌های «کوسه» به کارگردانی علی عطشانی، ‌ «آنتیک» ساخته محمدهادی نائیجی و «قسطنطنیه» کار کریم امینی، کارگردان فسیل، با بازی او اکرانشان را شروع می‌کنند.

او در ضمن «شیشلیک» را هم در انتظار اکران دارد که سال ۱۳۹۹ ساخته شده است و تا حالا اکران نشده است. فیلم با متنی از امیرمهدی ژوله اولین ساخته کمدی محمدحسین مهدویان است و پژمان جمشیدی در کنار رضا عطاران در آن حضور دارد.

من زیادی شده‌ام

حمزه صالحی فیلمنامه نویس در مصاحبه ای با یک پادکست گفته از پژمان جمشیدی شنیده که : «من خسته ام. من زیادی شده ام.» اما واکنش مخاطب چیست؟ آیا پژمان جمشیدی همچنان مثل قبل مورد علاقه تماشاگر است؟ تنها راه برای رسیدن به پاسخی تقریبی برای این سئوال نگاهی به آمار فروش فیلم‌های اوست. فیلم «هتل» که از مهر ۱۴۰۲ تا تیرماه ۱۴۰۳ روی اکران بود، در چهار روز اول نمایش، حدود پنج میلیارد تومان فروش داشت و به صدر جدول فروش هفتگی رسید. در ماه اول اکران هم توانست بیش از ۸۰ میلیارد تومان بفروشد و در پایان اکرانش به رقم عجیب و غریب ۲۷۷ میلیارد تومان رسید. سومین قسمت از سه گانه «تگزاس» به کارگردانی مسعود اطیابی هم که از خرداد تا آبان ۱۴۰۳ روی پرده بود، ۲۴۹ میلیارد تومان فروش داشت. «صبحانه با زرافه‌ها» هم فیلم دیگری از پژمان جمشیدی بود که از آبان ۱۴۰۳ تا اردیبهشت امسال اکرانش ادامه داشت. فیلم ساخته سروش صحت بود و با بازی پژمان جمشیدی، بهرام رادان، ‌ بیژن بنفشه خواه وهادی حجازی‌فر توانست ۱۲۱ میلیارد تومان فروش داشته باشد که رقم بسیار کمتری از فیلم‌های قبلی جمشیدی بود. دایناسور هم که از اسفند سال گذشته تا ۲۵ تیرماه امسال روی پرده بود، ‌ ۱۵۱ میلیارد تومان فروش داشت که البته بسیار کم‌تر از رقمی‌است که با توجه به فروش فیلم‌های پیشین اطیابی به خصوص هتل انتظار می‌رفت. کوکتل مولوتوف هم که در اکران نورزوی نمایش داده شد، فقط ۶۲ میلیارد تومان فروخت. خانه ارواح هم از روز ۱۷ اردیبهشت اکران شد و تا امروز و با گذشت سه ماه از اکران کمی‌بیشتر از ۲۷ میلیارد تومان بلیت فروخته است که حتی در مقایسه با «بی بدن» فیلم غیرکمدی مرتضی علیزاده که پژمان جمشیدی در آن نقش یک قاضی را داشت و ۴۶ میلیارد تومان در چهار ماه اکران فروش داشت، ‌ رقم کمتری است. این آمار شاید نشانگر این باشند که پژمان جمشیدی دیگر دلیل اصلی فروش یک فیلم نیست.

ماجرای ممنوع التصویری

مدتی پیش عکس‌های پژمان جمشیدی از بیلبوردهای خیابانی سریال محکوم حذف شد. سریال به کارگردانی سیامک مردانه داستان بازپرس زنی است که زندگی خصوصی‌اش بعد از ازدواج دومش به یک قتل می‌انجامد و پژمان جمشیدی بعد از علفزار و بی بدن در آن در یک نقش جدی ظاهر شده است. اما در چند روز گذشته تصاویر او از تبلیغات محیطی سریال حذف شد و تهیه کننده سریال از ممنوع التصویری او خبر داد. محمدرضا منصوری تهیه‌کننده محکوم در گفت‌وگویی اعلام کرده است: «طی چند روز گذشته بعد از پخش سریال محکوم از پلتفرم پخش کننده به طور مداوم در معرض این سوال بودیم که چرا در تبلیغات شهری و محیطی از تصویر پژمان جمشیدی استفاده نشده است. حتی عده‌ای شائبه‌ی اختلافات درون گروه را مطرح کرده‌اند که از اساس دور از واقعیت است...تا جایی که مطلع شده‌ایم «شورای چهره‌ها» این ممنوعیت را وضع کرده‌ و تصمیم ممنوعیت نصب بیلبوردهای پژمان جمشیدی به ارشاد ابلاغ شده‌ است.» و این اتفاقی است که هنوز دلیلی برای آن اعلام نشده و در حالی که او در هشت فیلم حضور داشته و چند فیلم دیگر هم به زودی اکران می‌شوند، بسیار سئوال برانگیز است.