دیک دیک، آنتیلوپی کوچک جثه با چشمانی درشت، مژه هایی بلند و بینی ای ظریف، نمادی از لطافت و حساسیت بی نظیر در جهان طبیعی است. وزن این جانور کمتر از یک گربه خانگی است، اما قلب او ظرفیتی از وفاداری را در خود جای داده که الهام بخش بسیاری از گونه ها، و حتی انسان ها، به شمار می رود. دیک دیک ها به صورت مادام العمر در قالب جفت های تک همسر زندگی می کنند و پس از تجربه تهدید، با لیسیدن صورت شریک خود، نوعی آرامش و همدلی را به یکدیگر منتقل می سازند.

در صورت از دست دادن همسر، این جانور کوچک اما وفادار دچار اندوه می شود و آثار غم و تنهایی ممکن است برای مدت زمانی طولانی در رفتار و سطح هوشیاری اش مشاهده شود؛ پدیده ای که درس عمیقی از وفاداری و همدلی طبیعی برای انسان ها به همراه دارد.

رفتار دیک دیک ها بازتابی از لایه های عمیق روان اجتماعی است؛ وفاداری، مراقبت و هوشیاری ای که در بستر بقا شکل گرفته اند. با این حال، این جواهر کوچک طبیعت نیز همچون بسیاری از گونه های دیگر، در معرض تهدیدهای ناشی از فعالیت های انسانی قرار دارد. از دست دادن هر یک از این موجودات، فراتر از نابودی یک آنتیلوپ، به معنای از دست رفتن درسی زنده از عشق و همدلی طبیعی است.

با نگاهی دقیق تر به رفتار این جانور، می توان دریافت که طبیعت، حتی در کوچک ترین مخلوقات خود، حامل آموزه هایی ژرف در حوزه اخلاق و روان شناسی است: وفاداری، همدلی، و حفاظت از شریک و قلمرو، مفاهیمی هستند که از دیک دیک می توان آموخت و در زندگی انسانی بازتاب داد.