رییس مجلس در نطق پیش از دستور:

آنچه امروز مهم‌تر به نظر می‌آید، روشن کردن این نکته است که برخلاف فضاسازی‌های شدیدی که دشمن ایجاد کرده است، قطعنامه‌های تحریمی سازمان ملل علیرغم اینکه کاغذپاره نیستند اما پیامدهای تأثیرگذاری بر اقتصاد ایران نخواهند داشت. البته این مسأله در صورتیست که با تبیین مناسب بار روانی ناشی از فضاسازی‌های دشمن مدیریت شود.

اولین دلیل این واقعیت این است که تحریم‌های اقتصادی ذکر شده در این قطعنامه‌ها به فعالیت‌های هسته‌ای ایران مرتبط است و بسیار کم اثر تر از تحریم‌های عمومی و با مصادیق بسیار زیادیست که آمریکا علیه ایران اعمال کرده است. به‌عبارت‌دیگر با بازگشت قطعنامه‌های سازمان ملل تحریم اقتصادی جدیدی نیست‌که به تحریم‌های فعلی اضافه شود.

دلیل دوم این است که با پیگیری نهاد اوفک از جانب دولت زیاده خواه آمریکا، تحریم‌های یکجانبه‌ی این کشور به شکل حداکثری اجرایی می‌شود که البته ما شاهد هستیم با همه‌ی پیگیری‌ها از جانب آمریکا، این کشور نتوانسته مانع فروش نفت ایران شود و تجارت خارجی ما علیرغم چالش‌ها و موانع جریان دارد. این در حالیست که تحریم‌های سازمان ملل به نسبت تحریم‌های یکجانبه‌ امریکا، گستردگی و نهاد ناظر و ضامن ندارد. ممکن است عده ای اهمیت بازگشت قطعنامه‌های‌تحریمی علیه ایران را در ایجاد زیرساخت حقوقی بین‌المللی برای تحریم‌های آمریکا بدانند و مدعی شوند که این زیرساخت قانونی باعث می‌شود که تحریم‌های آمریکا مؤثرتر از قبل اجرایی شود.

توضیح داده شد که از نظر حقوقی این قطعنامه‌ها شامل تحریم‌های کم‌شدتی هستند و شامل تحریم صادرات نفت ایران نمی‌شوند اما آنچه جای تردید در نادرست بودن ادعای ایجاد زیرساخت حقوقی برای تحریم‌های آمریکا باقی نمی‌گذارد غیرقانونی دانستن مکانیسم ماشه توسط روسیه و چین به‌عنوان دو عضو شورای امنیت سازمان ملل است که به نبودن مشروعیت قانونی تلاش اروپایی منجر می‌شود و باعث می‌شود بخش مهمی از جامعه بین‌الملل در اجرایی‌شدن این تحریم‌ها جدیت نداشته باشند.