به نقل از خبرآنلاین، کشف این قمر کوچک که روز دوشنبه اعلام شد، نتیجه پردازش و تجمیع ده تصویر 40 دقیقه ای از دوربین نزدیک فروسرخ (NIRCam) جیمز وب بود؛ تصویریابی پرزحمت که توانست جرم کم نور را از میان سایه ها بیرون بکشد. تاکنون هیچ تلسکوپ یا مأموریت پیشین، از جمله وویجر 2 که حدود 40 سال پیش از کنار اورانوس گذشت، این قمر را شناسایی نکرده بودند.

قمر موقتاً S/2025 U1 نام گذاری شده و در فاصلهٔ حدود 35000 مایل (نزدیک به 56000 کیلومتر) از مرکز اورانوس در گردش است؛ فاصله ای که تنها حدود 15 درصد فاصله زمین تا ماه را نشان می دهد و قمر را درون ساختار حلقه ای سیاره قرار می دهد. گزارش تیم پژوهشی می گوید این قمر در همسایگی حدود 28 قمر داخلی دیگر اورانوس قرار گرفته است.

متیو تی سکارنو، یکی از اعضای تیم، در توضیح اهمیت این یافته گفت: تعامل پیچیده این قمرها با حلقه ها حکایتی از تاریخچه شلوغ و پویا را روایت می کند؛ جایی که قمرها ممکن است در هم ساییده و به غبار بدل شوند، و حلقه ها نیز احتمالاً در مراحل بعدی به خوشه هایی تبدیل و قمرهای تازه ای پدید آورند، روندی که می توان آن را بازیافت کیهانی نامید.

کشف S/2025 U1 بار دیگر نشان می دهد حتی منظومه خورشیدی خودمان هنوز محل شگفتی های ناگفته است؛ در حالی که جیمز وب به کاوش کهکشان های دوردست و شناسایی سیارات فراخورشیدی می پردازد، هم زمان توانایی آشکارسازی اجرامی بسیار کوچک و کم نور در حوالی سیارات غول پیکر منظومه ما را نیز دارد.

طبق سنت نام گذاری قمرهای اورانوس، این جرم نیز احتمالاً در آینده نامی برگرفته از شخصیت های آثار شکسپیر یا الکساندر پوپ دریافت خواهد کرد، اما نام رسمی و نهایی توسط اتحادیه بین المللی اخترشناسی اعلام می شود. پژوهشگران در ادامهٔ مطالعات، رفتار مداری و خواص فیزیکی این قمر را دقیق تر بررسی خواهند کرد تا نقش آن در پویایی حلقه ها و تاریخچه ساختاری اورانوس روشن تر شود.