بورس تهران در نخستین روز کاری شهریورماه زیر سایه فروش نمادهای شاخص‌ساز قرار گرفت. همچنین ارزش و حجم معاملات خرد چندان جان نگرفت؛ اتفاقی که با توجه به فضای مبهم سیاست و قرار داشتن بازار میان دو تعطیلی، قابل انتظار بود.

برآیند تابلو نشان می‌داد ۵۶ درصد نمادها در محدوده منفی قرار گرفتند و ارزش صف‌های فروش در پایان بازار از دو همت عبور کرد. در مقابل، صف‌های خرید روی عددی حوالی ۵۰۰ میلیارد تومان متوقف شد. جریان نقد نیز به سود سهام نچرخید و حدود ۳۵۹ میلیارد تومان پول حقیقی از سهام خرد، حق‌تقدم و صندوق‌های سهامی خارج شد. در حالی که صندوق‌های طلا مقصد ورود نقدینگی بودند.

لازم به ذکر است شاخص‌ کل با افت ۰.۱۷ درصدی و شاخص هم‌وزن، خلاف بزرگان با رشد محدود همراه شد که تصویری روشن از فشار فروش در لیدرها و تعادل شکننده در بدنه بازار دارد.

در سطح کلان، نه خبری از کاهش نرخ‌های موثر بر هزینه سرمایه است و نه علامتی از حل معضل انرژی؛ محدودیت‌های برق همچنان بر حاشیه سود صنایع سایه انداخته و ابهام در مسیر دیپلماسی نیز پابرجاست. این ترکیب، ریسک‌پذیری را پایین نگه داشته و میل به پارک نقدینگی در پناهگاه‌های کم‌ریسک را تقویت می‌کند.

به طور کلی نشانه‌های بیرون از بازار سهام به نفع دارایی‌های امن است. فشار خرید در بازه هفتگی روی دلار بالا رفته و تتر در مسیر صعودی حرکت می‌کند. چنین فضایی به‌طور معمول هیجان را از سهام دور و به بازار ارز نزدیک می‌کند.

با توجه به اینکه متغیرهای کلان اقتصادی تغییر معناداری نداشته، ناترازی انرژی حل نشده و سیگنال قطعی و مثبتی از مذاکرات مخابره نشده است، انتظار موج تقاضای قدرتمند در بورس واقع‌بینانه نیست. سناریوی محتمل برای معاملات دوشنبه، شروعی کم‌جان با برتری نسبی فروش و نوسان در محدوده‌های منفی است.

ارزش معاملات خرد نیز احتمالا پایین می‌ماند؛ هرچند برخی نمادهای خبرمحور یا گروه‌های دلاری کامودیتی‌محور ممکن است مقطعی بهتر عمل کنند. در نهایت باید گفت تصویر کلی بازار «متعادل و متمایل به منفی» خواهد بود. تنها یک خبر رسمی و اثرگذار از جبهه سیاست می‌تواند این آرایش را بر هم بزند و کفه تقاضا را به‌طور معنادار سنگین کند.