به نقل از airandspaceforces، یک استارتاپ جدید با بازوی نوآوری نیروی هوایی قرارداد بسته و نمونه اولیه ای برای آزمایش مفهوم جدید خود دارد: شبکه ای از پهپادهای وانت پرنده برای حل مشکل لجستیک در گستره وسیع اقیانوس آرام.

شرکت Grid Aero در تاریخ 18 اوت از پهپاد Lifter Lite خود رونمایی کرد، همزمان با اعلام جذب 6 میلیون دلار سرمایه اولیه و دریافت قرارداد مرحله دوم تحقیقات نوآوری کسب وکارهای کوچک (SBIR) از AFWERX.

به گفته آرتور دوبوا، مدیرعامل Grid Aero، Lifter Lite قرار است هزاران پوند، هزاران مایل پرواز کند. ظرفیت و برد دقیق ممکن است متغیر باشد، اما هدف این است که بتواند بین 1000 تا 8000 پوند بار را در مسافت هایی مانند گوام تا ژاپن حمل کند—مسافتی حدود 1500 مایل.

دوبوا در حوزه باربری خودران بیگانه نیست؛ او پیش تر به عنوان رییس مهندسی در شرکت Xwing فعالیت می کرد، شرکتی که هواپیمای تغییر یافته Cessna بدون سرنشین را در تمرین Agile Flag نیروی هوایی در سال 2024 به پرواز درآورد و تجهیزات را بین دو پایگاه هوایی با فاصله حدود 400 مایل جابه جا کرد.

به گفته دوبوا، ایده Lifter Lite از پرسش از ذی نفعان نظامی و تجاری حمل ونقل هوایی درباره چالش هایشان شکل گرفت. برای ارتش، این چالش اجرای عملیات لجستیکی در مناطقی است که دارایی های ایالات متحده ممکن است مورد حمله قرار گیرند.

او گفت: ما تصمیم گرفتیم این مشکل را با طراحی کاملاً جدید یک هواگرد خودران دوربرد، کم هزینه و با ظرفیت حمل بار بالا حل کنیم که بر اساس مفهوم دارایی های قابل استهلاک و قابل استقرار انبوه در چارچوب [اشتغال رزمی چابک] بنا شده باشد.

کار روی نمونه اولیه از ژانویه آغاز شد و مونتاژ نهایی در حدود شش ماه به پایان رسید. آزمایش های زمینی قرار است پاییز آغاز شود، و دوبوا گفت: پرواز زمانی انجام می شود که آماده باشید.

در مقایسه با ظرفیت 35000 پوندی هواپیمای C-130، Lifter Lite کوچک تر است. اما Grid Aero آن را به عنوان راه حل چالشی معرفی می کند که رهبران نیروی هوایی سال هاست درباره اش صحبت می کنند: چگونگی مدیریت لجستیک در چارچوب اشتغال رزمی چابک، یعنی پراکندن نیروهای هوایی و هواگردها از مراکز بزرگ به پایگاه های کوچک، دورافتاده یا ساده برای کاهش آسیب پذیری.

ACE به ویژه در اقیانوس آرام حیاتی تلقی می شود، با توجه به افزایش برد موشک های چین و تعدد جزایر کوچکی که می توانند به عنوان سکوی پرش نیروهای نظامی عمل کنند. اما تأمین و حفظ توان رزمی چنین نیروی پراکنده ای کار ساده ای نیست—به ویژه در مناطقی با فضای هوایی مورد مناقشه.

دوبوا گفت: ایده این است که دارایی های باربری خود را در میان هواگردهای متعدد توزیع کنید، چون در محیط های مورد مناقشه، اگر یک هواگرد را از دست بدهید، مأموریت باید ادامه یابد.

هماهنگی و پرواز تعداد زیادی از این هواگردها نیازمند فناوری خودران است. دوبوا گفت شرکتش در حال توسعه نرم افزاری برای پهپاد خود است که دارای انسان در حلقه باشد و در صورت نیاز بتواند مداخله کند.

او افزود: ما در حال ساخت برخی از قابلیت های سطح بالای خودران مانند برنامه ریزی مسیر، اجتناب از موانع، تشخیص تهدید و غیره هستیم ، و اشاره کرد که فناوری خودران Grid Aero طوری طراحی شده که با شبکه های بزرگ تر یکپارچه سازی میدان نبرد—چه خودران و چه تحت کنترل انسان—سازگار باشد.

با توجه به وسعت اقیانوس آرام و زیرساخت محدود بسیاری از جزایر آن، دوبوا گفت شرکتش تلاش می کند Lifter Lite را ارزان و مقاوم بسازد— وانت پرنده ای با محفظه بار ساده و ارابه فرود طراحی شده برای باندهای ناهموار.

دوبوا گفت: ما در ساختار آن به اندازه کافی حاشیه ایمنی در نظر گرفته ایم که اگر یک ضربه کوچک بخورد، مجبور نباشید متوقف شوید و آن را تعمیر کنید. این موضوع برای قطعات هم صدق می کند، جایی که به اندازه کافی افزونگی داریم تا بتوانیم با بخش هایی از سیستم که کار نمی کنند یا آسیب دیده اند، پرواز کنیم.

Grid Aero همچنین پیشنهاد می دهد که وانت پرنده اش می تواند برای مأموریت های اطلاعاتی، نظارتی و شناسایی، سوخت گیری هوایی، یا به عنوان مادر پهپادهای دیگر استفاده شود.

او گفت: مشتریان ما هر چیزی را که بخواهند روی آن قرار می دهند، و می توان از آن برای اهداف بسیار متنوعی استفاده کرد.

Grid Aero تنها شرکتی نیست که به هواگردهای کوچک برای چنین مأموریت هایی چشم دوخته است. Joby Aviation—که در ژوئن 2024 شرکت Xwing را خریداری کرد—اعلام کرده با L3Harris همکاری می کند تا هواگردی خودران با قابلیت برخاست و فرود عمودی برای مأموریت های دفاعی مانند لجستیک در محیط های مورد مناقشه توسعه دهد. همچنین شرکت Reliable Robotics، دیگر استارتاپ حوزه خودران، هواپیماهای Cessna خود را برای حمل بار تجهیز کرده است.

هیئت مشاوران Grid Aero شامل سه افسر بازنشسته نیروی هوایی است—ژنرال ستوان لئونارد کوسینسکی، مدیر سابق لجستیک ستاد مشترک؛ ژنرال سرتیپ لارنس مارتین جونیور، فرمانده سابق یگان جابه جایی و معاون سابق معاونت امور بین الملل نیروی هوایی؛ و سرهنگ استیو مارشال، رییس سابق امور بین الملل در نیروهای هوایی اقیانوس آرام.