دکتر کارول لیبرمن، روانپزشک و نویسنده،درباره زبان بدن زلنسکی در این دیدار تحلیلی انجام داد و گفت:

در اولین دیدارشان ، زلنسکی «به رییس‌جمهور ترامپ بی‌احترامی کرد» و طوری رفتار می‌کرد «که انگار همه کارت‌ها را در دست دارد.» پس از اجلاس موفق ترامپ با پوتین در آلاسکا، زلنسکی با تواضع به واشنگتن آمد و فهمید که کنترل دست او نیست.

زلنسکی لباس نظامی معروف خود را کنار گذاشت و به جای آن کت و شلوار مشکی پوشید تا رسمی‌تر و متواضع‌تر به نظر برسد. حتی دست دادن او با ترامپ «محدودتر و کمتر پرشور» نسبت به دست دادن ترامپ با پوتین بود.

در دفتر بیضی شکل، زلنسکی به وضوح اضطراب نشان داد: «دست‌هایش را به هم بسته بود و یک شستش به دیگری ضربه می‌زد»، که نشانه نگرانی درباره نتیجه جلسه بود.

زلنسکی مصمم بود که احترام‌گذار به نظر برسد، لبخند زد، سر تکان داد و بارها از ترامپ برای تلاش‌های صلح و سلاح‌های آمریکایی تشکر کرد — چیزی که ترامپ در دیدار اول مجبور بود او را به انجام آن ترغیب کند.

زلنسکی حتی نامه‌ای از همسرش برای بانوی اول آمریکا تحویل داد، تلاشی برای تقلید از حرکت نمادینی که ملانیا به سمت پوتین انجام داد — حرکتی نمادین که تلاش او برای راضی کردن ترامپ را به جای نشان دادن قدرت برجسته می‌کرد.

«زلنسکی متفاوتی به این دیدار آمد» — دیگر ژست نمی‌گرفت، بلکه سخت تلاش می‌کرد ترامپ را راضی کند. «روحیه همکاری» او نشان‌دهنده قدرت نبود، بلکه ترس از انزوا پس از اینکه رهبران اروپا به سرعت برای حمایت از او وارد عمل شدند، بود. |اسپوتنیک