حسین حسینی پس از ۱۱ سال حضور در استقلال این تابستان تهران را به مقصد اصفهان ترک کرد. در سال‌های اخیر تعدادی از هواداران استقلال -که روز به روز به عدد آنها اضافه می‌شد- او را متهم و مقصر اصلی ناکامی تیمشان معرفی می‌کردند.

بزرگترین اتهامی که به حسینی وارد بود، «شخصیت بازنده» او بود. می‌گفتند او در ۱۴ دربی هرگز پیروز نشده و در میادین و مسابقات بزرگ و لحظات حساس و سرنوشت ساز که باید به عنوان یک کاپیتان، تکیه‌گاه سایر بازیکنان باشد، مرتکب اشتباهاتی وحشتناک شده و به دست خود شکست تیم را رقم می‌زند.

فصل قبل در لیگ نخبگان، استقلال تنها تیم ما بود که به مرحله حذفی صعود کرد. حسینی در هر مسابقه چندین سوپر سیو داشت و بارها در موقعیت‌های مسلم و صددرصد، دروازه‌اش را نجات می‌داد اما در یک لحظه با اشتباهی عجیب و غریب گل به خودی می‌زد یا زمینه سازش می شد.

خلاصه اینکه هیچکس درخشش و لحظات خوب او را نمی‌دید و همه به همان اشتباهات نگاه می‌کردند. سال قبل هم قرار بود حسینی از استقلال برود. دو سال پیش هم گفتند نکونام او را نمی‌خواهد اما همیشه در دقیقه ۹۰ ماندنی می‌شد.

اتفاقی که این سال‌ها نیفتاد، این تابستان افتاد و حسینی با رقمی که همیشه مدعی بود حق اوست، راهی سپاهان شد. سپاهان که در ابتدای فصل با رفتن نیازمندف محمدرضا اخباری را از سیرجان آورده بود اما نام و آوازه گلر دوم تیم ملی گزینه‌ای نبود که نوید کیا از آن بگذرد.

و به این ترتیب در اولین بازی سپاهان در این فصل در پلی آف لیگ نخبگان، حسینی به عنوان سنگربان اصلی وارد زمین شد. سپاهان این بازی را در همان نیمه اول با سه گل باخت تا حالا عده‌ای از هواداران استقلال مدام بگویند «دیدید حق با ما بود؟ او مرد بازی‌های بزرگ و روزهای مهم نیست!»

اما آیا واقعا حسینی دلیل باخت سپاهان بود؟ مسلما در بازی اول او نمی توانست کیفیتی که در استقلال داشته را تکرار کند و زمان می خواهد تا در تیم جدید جا بیوفتد.

حسینی در گل اول می‌توانست بهتر خروج کرده و اجازه ندهد توپ به تیر دوم برسد. جایی که اشتباه آریا یوسفی در یارگیری و خالی کردن تیر ۲ منجر به گل مساوی بازی شد. روی گل دوم هیچ کاری از دست او ساخته نبود. گل سوم هم که با پاس گل حاج صفی به پیونتک -مهاجم نامدار و ملی پوش سابق لهستان با کوله باری از تجربه بازی در بوندسلیگا و سری آ- تقریبا مسلم بود و در موقعیت تک به تک، حسینی نتوانست کاری کند.

در نیمه دوم هم که الدحیل اصلاً روی دروازه سپاهان نیامد تا حسینی را ببینیم! در فوتبال این نتیجه است که می‌ماند. کمتر کسی به یاد می‌آورد در طول ۹۰ دقیقه چه اتفاقاتی افتاده و حالا نتیجه روی تابلو شکست و حذف سپاهان است که دیده می‌شود.