باستان شناسان در ایران آرامگاه مجلل جوانی را کشف کرده اند که بیش از 3000 سال پیش می زیست، زمانی که این منطقه بخشی از تمدن خراسان بزرگ بوده است.

به گزارش لایو ساینس، این زن در سن حدود 18 سالگی احتمالا در اثر علل طبیعی درگذشته است. اشیای ارزشمند دفن شده از جمله جواهرات طلا نشان می دهند که او از خانواده ای ثروتمند با موقعیت اجتماعی موروثی بوده است.

به گفته علی وحدتی، باستان شناس وزارت میراث فرهنگی ایران و نویسنده اصلی این پژوهش که در نشریه ایران منتشر شده است، این آرامگاه که در محوطه باستان شناسی تپه چلو در استان خراسان شمالی قرار دارد، یکی از ارزشمندترین آرامگاه هایی است که تاکنون از تمدن خراسان بزرگ کشف شده است.

یکی از چشمگیرترین اشیای یافته شده در این گور باستانی، جعبه ای مستطیل شکل و تراش خورده از جنس سنگ سیاه و غنی از کانی کلریت بود که با نقش های مار و عقرب تزیین شده بود. از این جعبه برای نگهداری لوازم آرایشی یا سرمه استفاده می شد. به نوشته پژوهشگران، نقوش مار و عقرب ممکن است کارکرد آیینی یا محافظتی داشته اند.

یک جعبه بسیار مشابه پیش تر در یک آرامگاه عصر مفرغ در شمال تپه چلو و در منطقه باستانی باختر کشف شده بود ــ منطقه ای که اکنون بخش هایی از افغانستان، تاجیکستان و ازبکستان را در بر می گیرد. به گفته وحدتی، جعبه تپه چلو نیز به نظر می رسد از سنگی ساخته شده باشد که از باختر وارد شده است.

تمدن خراسان بزرگ

وحدتی نخستین بار در سال 2006 محل تپه چلو را در جریان بررسی باستان شناسی حوزه رودخانه ای در نزدیکی این محل شناسایی کرد، اما تا سال 2011 نتوانست حفاری را آغاز کند.

در حال حاضر، در مجموع 48 آرامگاه در این محل کشف شده اند که به صورت خوشه هایی با فاصله زیاد از یکدیگر قرار دارند و با تپه های کم ارتفاعی پوشیده شده اند.

بیشتر این آرامگاه ها متعلق به مجموعه باستان شناسی باختر-مرو (تمدن آمودریا) که بخشی از تمدن خراسان بزرگ به شمار می رفت، تمدنی متعلق به عصر مفرغ که تا پیش از آغاز زوالش در قرن سیزدهم پیش از میلاد، با بین النهرین و دره سند دادوستد داشت.

اما تعدادی از این آرامگاه ها حتی قدیمی ترند و به دوران پایانی عصر مس سنگی در هزاره چهارم پیش از میلاد بازمی گردند، زمانی که نخستین سکونت ها در تپه چلو شکل گرفت.