دو نویسنده امنیتی همکار سرویس جاسوسی اسراییل تحلیلی را منتشر کردند که می‌گوید چگونه نیروهایی از داخل ایران را در جنگ 12روزه به‌کار گرفت؟

در این تحلیل که آمیخته با خالی‌بندی و رد گم کنی هم هست، یوسی ملمن و دان راویو می‌گویند اسراییل برای موفقیت عملیات در داخل ایران، از دو گروه شامل اپوزیسیون و کسانی که علاقه‌مندی‌هایی برای حضور در خارج از ایران دارند، استفاده کرده است.

این دو، در گزارشی که در سایت «پروپابلیکا» انتشار یافت، توضیح داده‌اند که چگونه تشکیلات اطلاعاتی اسراییل، از جمله با تکیه به مهره‌هایی که از ایران و کشورهای همسایه ایران جذب کرده بود، طرح‌های نظامیِ را عملی کرد.

همکاران اسراییل در این عملیات افرادی با انگیزه‌های مختلف بودند؛ از دلایل شخصی گرفته تا انگیزه سیاسی. برخی برای انتقام‌گیری از حکومتِ به این مسیر پا نهادند، اما برخی نیز انگیزه مادی داشتند یا موساد برای برخوردار شدن آن‌ها از فرصت‌های تحصیلی در دانشگاه‌های خارج، قول داده بود.

اسراییل، مدت‌ها پیش از شروع حملات خردادماه توانسته بود چند تُن تجهیزات فلزی را از طریق کامیون‌هایی که در مسیر کشورهای همسایه حرکت می‌کردند، به ایران وارد کند، بدون اینکه رانندگان‌شان از محتوای آن خبر داشته باشند.

یک مأمور پیشین موساد که وظیفه او ارتباط با این افراد به‌خدمت‌گرفته بوده، کار خود را مجموعه‌ای از وظایفی مانند اعتراف گرفتن،‌پرستاری بچه، روان‌شناسی، مربی معنوی، و تبدیل‌شدن به کسی که فرد او را مانند خانواده خود بداند، توصیف کرده است.

منابع اسراییلی انگیزه تحصیل در مراکز علمی خارجی را به راهکاری دیگر برای جذب افراد به همکاری با خود تبدیل کرده‌اند. این نویسندگان معتقدند که موساد، پس از شناسایی یک عامل بالقوه برای همکاری، ابتدا با او در کشوری در همسایگی ایران مانند آذربایجان یا هند دیدار می‌کند. «داوطلبان» بدون آن‌که خود بدانند یا متوجه باشند، زیر نظر روان‌شناسیِ کارشناسان روان‌کاویِ موساد قرار می‌گیرند، در مراحل بعدی پرسش‌نامه‌ای در ارتباط با جزییات زندگی خود و خانواده پُر می‌کنند. آن‌ها در طول مسیر همکاری خود، به دفعات متعدد باید از آزمایش‌های دروغ‌سنجی موفق بیرون آیند تا وفاداری بی‌وقفه‌شان تأیید شود. آموزش افراد مذکور علیه ایران حدود پنج ماه طول کشید. برخی به اسراییل برده شدند که در آن، اماکن و مدل‌هایی شبیه تأسیسات ایرانی برای تمرین احداث شده بود و برخی دیگر تمرین‌ها را زیر نظر کارشناسان اسراییلی در کشورهای خارجی گذراندند. عملیاتی که برای فردو در این گزارش بیان شده، شبیه عملیات اسراییل در مجموعه صنایع نظامی و تسلیحاتی سوریه در پاییز سال گذشته است. اما نویسندگان گزارش گفته‌اند داوید برنئا این طرح را بسیار خطرناک می‌دانست و نگران بود که بهترین سربازان نخبه اسراییل و جاسوسان، کشته یا گروگان گرفته شوند. او در چارچوب آمادگی موساد برای عملیات اخیر در ایران، بخش «تسومت» در موساد را که مسئول استخدام مأموران غیراسراییلی است، تقویت کرد. 

از سال 2002، که آریل شارون، نخست‌وزیر وقت، ژنرال ذخیره «مییر داگان» را به ریاست موساد منصوب کرد، توقف برنامه هسته‌ای ایران به هدف اصلی موساد تبدیل شد. داوید برنئا، رییس کنونی موساد، راه اسلاف خود، از داگان گرفته تا شبتای شاویط و یوسی کوهن، در تمرکز تشکیلات خود بر ایران و استخدام جاسوس را ادامه داده است.

مقامات اسراییلی گفتند موساد در 15 سال گذشته مأموران میدانی خود را از ایران خارج کرده و کارهایی مانند شناسایی خانه‌های دانشمندان هسته‌ای را به عوامل ایرانی یا شهروندان کشورهای سوم سپرده است.

همزمان با انتشار این گزارش و در مقابل، شبکه ان‌بی‌سی نیوز آمریکا گزارش داد: اسراییل با همه‌گیری و اپیدمی جاسوسی برای ایران در درون خود مواجه شده است! جاسوسانی یهودی که حتی در میانه جنگ اخیر نیز به نفع ایران فعالیت می‌کردند. گمان می‌رود صدها نفر دیگر نیز هم‌اکنون با افسران اطلاعاتی ایران در تماس هستند. دست‌اندرکاران امنیتی در اسراییل از این وضعیت شگفت‌زده و کلافه شده‌اند.

کبهان