گرندپری دراماتیک مجارستان با نبردی رو در رو میان دو مدعی اصلی قهرمانی فصل جاری فرمول یک یعنی اسکار پیاستری و لاندو نوریس به پایان رسید. پیاستری، راننده استرالیایی که تا پیش از این مسابقه صدرنشین جدول بود، در دورهای پایانی به نوریس رسید و می‌توانست با یک حمله حساب‌ شده، پیروزی را از چنگ او درآورد و فاصله‌اش را در رده‌بندی کلی افزایش دهد اما نوریس با اعتماد به‌ نفسی مثال‌زدنی، مسیرش را ادامه و اجازه نداد مورد حمله قرار گیرد.

در ابتدای فصل، نوریس به‌ عنوان راننده باتجربه‌تر مک‌لارن گزینه اصلی قهرمانی تلقی می‌شد. با این حال، پیاستری ثابت کرد که در مدت حضورش در فرمول یک رشد قابل‌توجهی داشته است. زمانی‌که لاندو تلاش می‌کرد در هر بخش از مسابقه تمام توان خود را به کار گیرد، دچار اشتباهاتی شد که فرصت را برای اسکار فراهم کرد تا جایگاه نخست را از او بگیرد. پس از گرندپری کانادا جایی‌که نوریس در دورهای پایانی به شکل ناگهانی به دیوار برخورد کرد، پیاستری با اختلافی بیش از 20 امتیاز پیش افتاد و به‌ نظر می‌رسید نوریس ناامیدکننده دیگر شانسی برای جبران نخواهد داشت.

در این بین گویی نوریس فشار روانی را از دوش خود برداشت و متحول شد. او در اتریش و بریتانیا پیروز شد و در اسپا نیز با وجود اشتباه پیاستری، پول پوزیشن را به دست آورد. گرچه در همان مسابقه اجازه داد هم‌تیمی‌اش پیش از پیچ لس کومبز از او عبور کند، اما در مجارستان به قدرتمندترین راننده میدان تبدیل شد. در این چهار مسابقه اخیر نوریس در مجموع 13 امتیاز از پیاستری جلو افتاد. یعنی بیش از نیمی از فاصله‌ای که پس از مسابقه مونترال بین آنها ایجاد شده بود.

رقابت در هانگارورینگ نشان داد که چگونه نوریس بر پیاستری غلبه کرد. در دور نهایی تعیین خط هر دو راننده با چالش‌هایی مواجه شدند و نوریس عقب ماند. در شروع مسابقه لاندو واکنش بسیار خوبی به چراغ‌ها داشت اما پیش از پیچ اول با خودروی پیاستری تماس پیدا کرد و دو جایگاه از دست داد. یک‌چهارم از مسابقه که گذشت، نوریس در رده چهارم بود و هفت ثانیه با صدر فاصله داشت.

نوریس که چیزی برای از دست‌دادن نداشت، تصمیم گرفت ریسک کند و از استراتژی تک توقف بهره ببرد. او دیرتر از دیگر رانندگان صدرنشین به پیت رفت و زمانی‌ که آنها برای بار دوم وارد پیت‌لین شدند، موقعیت خود را تثبیت کرد. در پایان، پیاستری با لاستیک‌های تازه به او رسید اما نوریس با دفاعی حساب‌ شده، فاصله را حفظ کرد. تنها در دور ماقبل آخر، پیاستری تلاشی برای سبقت انجام داد اما در نهایت لاستیک‌هایش را قفل کرد و زمان از دست داد.

به عبارتی، در آغاز این آخر هفته، همه‌ چیز علیه نوریس بود: عملکرد ضعیف‌تر در تعیین خط نسبت به پیاستری، شروعی ناموفق و زمان از‌ دست‌ رفته پشت سر جورج راسل اما او آرامش خود را حفظ کرد، تمرکزش را از دست نداد و از فرصتی که خود ایجاد کرده بود، نهایت استفاده را برد. اگرچه اشتباهات کوچکی در عملکرد او دیده شد اما در نتیجه نهایی تأثیری نداشتند. این سومین پیروزی نوریس در چهار مسابقه آخر پیش از تعطیلات تابستانی است.

در سوی دیگر، پیاستری نیز از فرم مطلوبش خارج نشده و آرام نگرفته است. شاید اگر نوریس در شروع، دو جایگاه را از دست نمی‌داد، استراتژی متفاوتی در پیش می‌گرفت و با دو توقف وارد مسابقه می‌شد. آن‌گاه شاید امروز در مورد پیروزی بدون چون‌وچرای اسکار در هانگارورینگ صحبت می‌کردیم. در حال حاضر، مک‌لارن دو راننده تقریباً هم‌سطح دارد و با باقی‌ماندن 10 مرحله تا پایان فصل، اختلاف تنها 9 امتیاز است. یعنی پس از تعطیلات تابستانی، رقابت برای قهرمانی تقریباً از صفر آغاز می‌شود.

معمای فراری
فراری آخر هفته‌ای ناامیدکننده را پشت سر گذاشت، با وجود اینکه شارل لکلرک در ابتدای مسابقه، یکی از سریع‌ترین عملکردهای فصل خود را نشان داد. در شرایطی که باد تغییر کرد و اکثر رانندگان با مشکل روبرو شدند، تنها لکلرک بود که توانست زمان Q2 خود را بهبود بخشد. در مرحله اول نیز او به‌ راحتی فاصله‌ای 2.5 تا 3 ثانیه‌ای با پیاستری ایجاد کرده بود. یعنی خودروی فراری واقعاً سریع‌ترین در میدان بود اما پس از آن، مشکلاتی مرموز در خودرو ظاهر شد که تاکنون تیم هیچ توضیحی درباره آن ارائه نداده است.

بعد از توقف دوم، لکلرک تقریباً بدون مقاومت جایگاهش را به پیاستری واگذار کرد و در ادامه نیز هنگام دفاع در برابر حملات راسل، با مانور خطرناکی نزدیک بود مرسدس را از مسیر خارج کند. همین حرکت باعث جریمه پنج‌ثانیه‌ای برای راننده موناکویی شد. در نهایت، لکلرک 42 ثانیه پشت سر خودرویی قرار گرفت که در 50 دور نخست از او عقب‌تر بود.

لوئیس همیلتون نیز آخر هفته دشواری را تجربه کرد. او در دور دوم تعیین خط عملکرد ضعیفی داشت و نتوانست به Q3 برسد، در نتیجه از جایگاه دوازدهم شروع کرد. با اینکه از نظر تئوری شانس کسب امتیاز داشت اما انتخاب لاستیک سخت برای آغاز مسابقه، توقف دیرهنگام و گیر افتادن در ترافیک، او را از رسیدن به نتیجه مطلوب بازداشت. در مجموع، فراری تنها 12 امتیاز از این مسابقه کسب کرد. نتیجه‌ای که فقط در ملبورن بدتر از آن رقم خورده بود.

با این حال، سیستم تعلیق عقب جدید فراری نشانه‌هایی از بهبود را نشان داده است. از بیرون به‌ نظر می‌رسد لکلرک اکنون پشت فرمان خودرو اعتماد به‌ نفس بیشتری دارد و می‌تواند حمله کند. هرچند او نیمی از مسابقه را در کورس قهرمانی گذراند اما روی سکو نرفت و پرسش اینجاست: آخرین باری که فراری برای پیروزی می‌جنگید، چه زمانی بود؟ گرندپری مجارستان برای اسکودریا یک شکست تمام‌عیار بود اما می‌توان به نیم‌فصل دوم در مارانلو با نگاهی خوش‌بینانه چشم دوخت.

ردبول، گرفتار در میانه راه
فاجعه واقعی این آخر هفته برای ردبول رقم خورد. خودروی این تیم که مدت‌هاست با مشکلات توازن مواجه است، در هانگارورینگ تقریباً غیرقابل‌کنترل ظاهر شد. در تعیین خط، مکس فرستاپن تنها هشتم شد و بعدها اعتراف کرد که تیم همه تنظیمات ممکن را امتحان کرده اما خودرو فاقد چسبندگی لازم بوده است. در مسابقه نیز، فرستاپن به رده نهم بسنده کرد؛ اتفاقی که مدت‌هاست برای تیم میلتون‌کینز بی‌سابقه بوده است.

امید به موفقیت در این فصل برای ردبول بسیار کمرنگ شده است. بیشتر تیم‌ها منابع اصلی خود را به فصل آینده منتقل کرده‌اند و ردبول نیز علاوه بر توسعه خودروی جدید، در حال ساخت موتور اختصاصی خود با برند فورد است. همه این‌ها در شرایطی است که کریستین هورنر جای خود را به لورن مکیس داده است. بعید به‌ نظر می‌رسد اعضای تیم نگرانی خاصی بابت نتایج امسال داشته باشند.

بازگشت استون مارتین
از شگفتی‌های بزرگ آخر هفته، بازگشت پرقدرت استون مارتین بود. هر دو راننده به مرحله Q3 رسیدند و در میان 10 راننده برتر جای گرفتند، همچنین تیم 16 امتیاز در رده‌بندی سازندگان کسب کرد. رقمی معادل دو برابر بهترین نتیجه قبلی تیم در فصل جاری. این موفقیت باعث شد استون مارتین از کیک ساوبر و ریسینگ بولز عبور کرده و به رده ششم جدول تیم‌ها برسد. اما راز این جهش چیست؟ تیم مدعی است که بال جلوی جدید تفاوت چندانی با نسخه قبلی ندارد. در عین حال، شایعاتی مطرح شده که می‌گوید استون باید در اسپا نیز سریع می‌بود، اما به‌ اشتباه باک قدیمی را به پیست آورده بود. شاید این حرف‌ها عجیب به‌ نظر برسد، اما نه عجیب‌تر از این واقعیت که خودرویی که در بلژیک کندترین بود، ناگهان در مجارستان جزو 5 تیم برتر قرار گرفت.

بهترین عملکرد حرفه‌ای بورتولتو
فصل 2025 با ظهور نسل جدیدی از ستارگان تازه‌کار در فرمول یک همراه بوده است. در آغاز فصل، آندره‌آ کیمی آنتونلی تحسین‌ها را برانگیخت؛ از جمله با کسب مقام اول در اسپرینت میامی. سپس ایساک هاجار، راننده جوان فرانسوی با عملکردی فراتر از انتظار درخشید. اکنون نوبت گابریل بورتولتو است تا خود را در نیمه فصل نشان دهد.

این راننده برزیلی از آغاز فصل در تعیین خط خوش درخشیده و با نتیجه 8 بر 6 از نیکو هالکنبرگ باتجربه پیش افتاده است. در هانگارورینگ، بورتولتو برای سومین بار طی چهار مسابقه اخیر به Q3 رسید و بهترین نتیجه خود مقام هفتم را ثبت کرد. او در طول مسابقه نیز با اعتماد به‌ نفسی مثال‌زدنی رانندگی کرد؛ تقریباً تمام مسیر را پشت سر آلونسو طی کرد و در نهایت در جایگاه ششم ایستاد. نمایشی عالی از راننده آینده آئودی.

انتهای پیام/