این مجری در کپشن پست خود، با لحنی صمیمی و شاعرانه، حس و حال خود را از این تجربه کوتاه به اشتراک گذاشته است. او با توصیف فضای پر جنب وجوش پارک، به تفاوت نگاه خود با نگاه کودکان اشاره می کند. در ادامه می توانید متن کامل کپشن او را بخوانید: بعد از مدتها کنار سرسره ی بچه ها در پارک ایستادم، بچه ها سروصدامیکردن، میخندیدن و جیغ میزدن. درحالی که جیغ اونا انگارمغزم رو میلرزوند ولی دلنشین بود. شاید چون صداشون بیشتر از جیغ کشیدن، شبیه زندگی کردن بود. یه جوری بلد بودن زندگی کنن که من انگار یادم رفته. و درحالی که برق چشمهاشون نفس تازه ای به روزم داد با یه گوش گرفته و دلی پر از خاطره لبخندی زدم. راستش گوش هام خسته شدند، درد گرفتند،اما دلم از تماشای این همه زندگی سیر نمی شد.  |