یکی از شاخص ترین این پرونده ها، شکایت دکتر میثم شکری ساز (نام پیشین: ماکان آریا پارسا) است. جرجندی در آذرماه 1403 به دلیل نشر اکاذیب رایانه ای و افترا در پرونده مرتبط با شکری ساز، در دادگاه مجرم شناخته شد و به دو سال حبس تعزیری محکوم گردید. در متن رأی دادگاه تأکید شده که جرجندی طی سال ها مطالب خلاف واقع علیه شاکی منتشر کرده و حتی سابقه محکومیت قبلی در همین زمینه داشته است. دادگاه با استناد به گزارش های پلیس فتا و نظر کارشناسان رسمی، انتساب این اتهامات را محرز دانسته و به دلیل مداومت در ارتکاب جرم و خسارت های ناشی از آن چنین حکمی صادر کرده است. این رأی نشان می دهد که فضای مجازی نمی تواند عرصه ای بی قانون برای اتهام زنی باشد؛ قانون حتی در این حوزه نیز قاطعانه وارد عمل می شود. در نتیجه، بسیاری از روایت های جرجندی اعتبار خود را از دست داده و اعتماد عمومی به صحت این ادعاها زیر سؤال رفته است. پیشینه و روش های رسانه ای محمد جرجندی برای درک بهتر ابعاد ماجرا، باید نگاهی به گذشته و شیوه عملکرد جرجندی انداخت. او چهره ای دوگانه داشته است؛ از یک سو خود را کارشناس جرایم سایبری و هکر سابق معرفی می کند و از سوی دیگر، پرونده های قضایی و رفتارهای بحث برانگیز بسیاری در کارنامه دارد. در مهر 1392، دادگاه عمومی تهران او را به اتهام نفوذ غیرمجاز به سیستم های حفاظت شده به دو سال حبس تعلیقی و پرداخت جریمه نقدی محکوم کرد. مدتی را در زندان اوین سپری نمود و بنا به گفته خودش، برای تخفیف در مجازات، با برخی نهادهای امنیتی همکاری کرد. در سال 1394 ایران را ترک کرد، مدتی در ترکیه اقامت داشت و سپس به آمریکا رفت و درخواست پناهندگی داد. از همان زمان، سیاست اپوزیسیون نمایی را در پیش گرفت و در شبکه های فارسی زبان خارج از کشور به عنوان افشاگر مطرح شد. با این حال، روش افشاگری او همواره با انتقاد همراه بود. جرجندی معمولاً اطلاعات پراکنده یا محرمانه را با هم ترکیب می کرد و داستان های بزرگ از فساد می ساخت؛ اما شواهد کافی برای اثبات آنها ارائه نمی داد. پرونده شکری ساز نمونه ای روشن از همین روند بود؛ او بخشی از ادعاهایش را بر داده های خام استوار کرده بود که بعدها مشخص شد برداشت های غلط یا اغراق آمیز از آنها انجام داده است. بسیاری از منتقدان می گویند جرجندی برای جلب مخاطب، واقعیت ها را با چاشنی تئوری توطئه ارائه می کند. در شبکه های اجتماعی این روش شاید مخاطب را هیجان زده کند، اما در دادگاه جایی ندارد. همین روند باعث شده چندین پرونده قضایی علیه او تشکیل شود. پس از مهاجرت، جرجندی برای حفظ جایگاه پناهندگی و تأمین هزینه های زندگی، افشاگری های مجازی را به منبع درآمد تبدیل کرد. گفته می شود او اهداف مختلفی را دنبال می کرد؛ از افزایش بازدید و دریافت کمک مالی گرفته تا حتی باج گیری. در پرونده شکری ساز، اسنادی ارائه شد که نشان می داد جرجندی در ازای دریافت 500 میلیون تومان پیشنهاد توقف انتشار مطالب علیه شکری ساز را داده بود. پلیس فتا تأیید کرد کیف پول بیت کوینی اعلام شده در کانال تلگرام جرجندی همان کیف پولی بود که در جریان اخاذی معرفی شده بود. هرچند جرجندی این اتهامات را رد می کند، حملات مداوم و یک طرفه او به اشخاص بدون مدارک کافی، چنین شائبه هایی را تقویت کرده است.  چهره ای بحث برانگیز و پر تناقض نتیجه تمام این اتفاقات، شکل گیری دو تصویر از جرجندی است: • برای برخی جوانان، او همچنان قهرمان ضدفساد است. • برای دستگاه قضایی و کارشناسان، او متهمی با سوابق محکومیت و ادعاهای فاقد اعتبار است. در سوی مقابل، میثم شکری ساز نه تنها تخلفی مرتکب نشده، بلکه با اقدامات قانونی و شفاف از حیثیت خود دفاع کرده است. میثم شکری ساز؛ شفافیت در برابر هیاهو میثم شکری ساز، مدیرعامل هلدینگ پارس پندار نهاد، از جمله کارآفرینانی است که با قانون مداری و پاسخ گویی شناخته می شود. او بارها عنوان کارآفرین نمونه را کسب کرده و دستاوردهای متعددی در حوزه آموزش و ایجاد کسب وکار داشته است. وقتی جرجندی او را هدف اتهامات قرار داد، شکری ساز مسیر قانونی را در پیش گرفت. او با ارائه مستندات و توضیحات شفاف به رسانه ها و مقامات قضایی، حقیقت را روشن کرد. تمامی پرونده هایی که در شهرهای مختلف علیه او تشکیل شده بود، نهایتاً به تبرئه کامل وی منجر شد. بررسی ها نشان داد ادعاهایی نظیر نفوذ در مراجع رسمی کاملاً بی اساس بوده است. دادگاه ها با اتکا به اسناد رسمی این پرونده ها را مختومه کردند. پاسخ رسانه ای حرفه ای شکری ساز به صدور تکذیبیه اکتفا نکرد. او در گفت وگوهای مفصل رسانه ای، با شفافیت درباره همه شبهات توضیح داد. حتی پذیرفت که مؤسسه اش زمانی دوره های آموزشی با همکاری یک ارائه دهنده خارجی تبلیغ کرده، اما تماماً با مجوز رسمی وزارت علوم بوده و هیچ ربطی به مدرک جعلی نداشته است. وقتی بعدها مشخص شد فردی به نام امیررضا ثابت (ملقب به سلطان مدارک جعلی) در صدور مدارک جعلی نقش داشته، بررسی پرونده نشان داد شکری ساز هیچ ارتباطی با این موضوع نداشته و نهایتاً تبرئه شده است. حتی جرجندی نیز در نوشته هایش اعتراف کرده بود مدارک را از همان فرد دریافت کرده است؛ فردی که در نهایت به 20 سال زندان محکوم شد. کارنامه ای که دروغ ها را بی اعتبار می کند میثم شکری ساز کارآفرینی جوان است که بدون پشتوانه مالی خانوادگی، بیش از 700 شغل مستقیم ایجاد کرده و ده ها کتاب در حوزه مدیریت و کسب وکار نوشته یا ترجمه کرده است. چنین شخصیتی به سختی می تواند با اقداماتی مانند جعل مدرک، اعتبار خود را به خطر بیندازد. بررسی دقیق دادگاه ها نیز نشان داد تمام اتهامات علیه او بی اساس بوده است. مهم تر از همه، شکری ساز در آزمون افکار عمومی موفق بیرون آمد: • نه فرار کرد، نه پنهان شد، نه فرافکنی کرد. • با صداقت و شفافیت پاسخ داد و در کنار قانون ایستاد. این رویکرد می تواند الگویی برای دیگر مدیران و کارآفرینان باشد؛ الگویی که نشان می دهد در برابر هیاهوی فضای مجازی، شفافیت و قانون مداری بهترین سپر است. |