به نقل از همشهری، پپتیدهای فعال زیستی خاصیت ضد میکروبی دارند و کاهنده فشار خون هستند.

دویچه وله فارسی در خبری نوشت: این مطالعه در مجله "Food Chemistry" منتشر شده است.

پپتیدهای فعال زیستی می توانند به طور انتخابی پاتوژن های خاصی را مهار کنند و با انجام این کار، یک محیط سالم برای دستگاه گوارش ایجاد کنند. آنها همچنین می توانند خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی را کاهش دهند.

بر اساس این تحقیق، شیر شتر حاوی آلرژن اصلی شیر بنام "بتا-لاکتوگلوبولین (β-Lg) " نیست و بنابراین جایگزین مناسبت تری برای شیر گاو می تواند باشد. در واقع سطح لاکتوز در شیر شتر در مقایسه با شیر گاو کمتر است و می تواند برای افراد مبتلا به عدم تحمل لاکتوز یا حساسیت به شیر گزینه بهتری باشد.

عدم تحمل لاکتوز یک بیماری شایع ناشی از "کمبود لاکتاز" است، آنزیمی که برای هضم قند موجود در لبنیات به نام لاکتوز مورد نیاز است. این عارضه می تواند باعث نفخ، اسهال و درد شکم پس از مصرف لبنیات شود.

شیر گاو معمولاً بین 85 تا 87 درصد آب، 3.8 تا 5.5 درصد چربی، 2.9 تا 3.5 درصد پروتیین و 4.6 درصد لاکتوز دارد.

در مقابل، شیر شتر از 87 تا 90 درصد آب تشکیل شده است. محتوای پروتیین آن از 2.15 تا 4.90 درصد، چربی از 1.2 تا 4.5 درصد و سطوح لاکتوز بین 3.5 تا 4.5 درصد متغیر است.

در حال حاضر شیر گاو حدود 81 درصد از تولید شیر جهانی را به خود اختصاص داده است. تولید شیر شتر پس از گاومیش، بز و گوسفند در جایگاه چهارم قرار دارد.

شیر شتر همچنین در مقایسه با شیر گاو چربی اشباع کمتری دارد و ویتامین C، ویتامین های B، کلسیم، آهن و پتاسیم بیشتری را به بدن می رساند. علاوه بر این شیر شتر منبع خوبی از چربی های سالم مانند اسیدهای چرب با زنجیره بلند، اسید لینولییک و اسیدهای چرب غیراشباع است و می تواند منجر به بهبود سلامت مغز و قلب شود.

نشان داده شده است که شیر شتر قند خون را کاهش می دهد و حساسیت به انسولین را در افراد مبتلا به دیابت نوع 1 و 2 بهبود می بخشد. در ضمن شیر شتر حاوی ترکیباتی است که به نظر می رسد با ارگانیسم های مختلف بیماری زا مبارزه می کنند. دو جزء فعال اصلی شیر شتر "لاکتوفرین و ایمونوگلوبولین ها" هستند، پروتیین هایی که ممکن است منجر به بهبود سلامت سیستم ایمنی بدن شوند.