به نقل از همشهری آنلاین، بمب جی بی یو-57ای بی ماپ پس از جنگ عراق برای نابودی سنگرهای عمیق، محکم و سخت، که به اصطلاح اهداف سنگرشکن با چگالی بالا (HDBT) نامیده می شوند، با یک ضربه ساخته شد. حتی قدرتمندترین بمب های سنگرشکن، موسوم به بی ال یو 109 و بی ال یو 116، نمی توانستند برخی از سنگرهای عراقی را فوراً نابود کنند و نیاز به حملات متعدد به همان هدف داشتند.

این برنامه که وجود آن در سال 2006 هنوز بحث برانگیز بود، توسط آژانس کاهش تهدید دفاعی (DTRA) تأمین مالی شد. این برنامه در اکتبر 2007 اعلام شد، زمانی که وزارت دفاع آمریکا بودجه 300 میلیون دلاری برای توسعه ماپ درخواست کردند. این درخواست همچنین شامل ادغام این سلاح در بمب افکن نورثروپ بی-2 اسپیریت بود که تخمین زده می شد تقریباً 88 میلیون دلار هزینه داشته باشد. تمام کارها توسط بخش فانتوم ورکس بویینگ انجام شد. نورثروپ گرومن در سپتامبر 2007 قراردادی 2.5 میلیون دلاری برای تبدیل تعداد نامشخصی از بمب افکن های B-2 مسلح به جی بی یو-57 ماپ دریافت کرد. بر این اساس هرکدام از این نوع بمب 3.5 میلیون دلار هزینه داشتند.

این بمب سنگرشکن با وزن 13٬600 کیلوگرم (30٬000 پوند) برای نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا توسعه یافته و تا نوامبر 2015 دست کم 20 فروند از آن ساخته شده است. جی بی یو-57 که بدنهٔ بمب بی ال یو-127 و کیت هدایت دقیق تشکیل شده است، در گونه ها و وزن های مختلف ساخته شده است. این بمب نسبت به تسلیحات قدیمی تر نیروی هوایی آمریکا مانند جی بی یو-28 و جی بی یو-37 با وزن 2٬300 کیلوگرم (5٬100 پوند) که برای تخریب پناهگاه های دارای استحکامات سنگین طراحی شده اند، بسیار بزرگ تر است بمب افکن راهبردی بی-2 اسپیریت تنها هواگرد فعال ایالات متحده است که توانایی حمل این بمب با طول 6٫2 متر (20٫5 فوت) را دارد.

این بمب برای نخستین بار در ژوئن 2025 در جریان حملات آمریکا به تأسیسات هسته ای فردو، نطنز و اصفهان به کار گرفته شد. مشخص نیست که بمب سنگرشکن جی بی یو-57 با اطمینان می تواند تأسیسات هسته ای فردو و سالن های جدید در تأسیسات هسته ای نطنز را که تصور می شود در عمقی بیشتر از 80 متر (260 فوت) زیر زمین قرار دارند را تخریب کند یا خیر؛ ساختمان اولیهٔ غنی سازی در تأسیسات نطنز صرفاً در عمقی برابر با 20 متر (66 فوت) زیر سطح زمین قرار دارد.

طبق گزارش ها، بمب های ماپ قادر به نفوذ به عمق حدودی 60 متر (200 فوت) در زمین، یا نفوذ درون بتن مسلح با ضخامت 18 متر (59 فوت) و مقاومت فشاری برابر با 5٬000 پوند بر اینچ مربع (34 مگاپاسکال) هستند. پیرو تحقیقات بومی انجام شده در ایران، بتن با مقاومت فشاری بیش از 30٬000 پوند بر اینچ مربع (210 مگاپاسکال) تولید شده است که می تواند عمق نفوذی مؤثر این بمب را به طرز چشم گیری کاهش دهد. این بمب با چالش ها و پیچیدگی های دیگری نظیر دقت هدایت پذیری در محیط های دارای اختلال در جی پی اس و احتمال انحراف یا خروج از مسیر ناشی از تکنیک های پیشرفتهٔ ساخت پوسته پناهگاه روبرو است.

شناسنامه جی بی یو-57ای بی ماپ