در سال 2002، مایکل کارول، جوان 19 ساله اهل سوافهم انگلستان، با خرید یک بلیت یک پوندی لاتاری، برنده مبلغ چشمگیر 9.7 میلیون پوند شد. او که در آن زمان به عنوان رفتگر مشغول به کار بود، ناگهان به شهرت رسید و رسانه های بریتانیا لقب هایی چون پادشاه چاوه و لاتاری باز ولخرج را برایش انتخاب کردند.

کارول ابتدا وعده داد که ثروتش را با احتیاط مدیریت خواهد کرد، اما خیلی زود وارد مسیر ولخرجی شد.

او میلیون ها پوند را صرف خرید عمارت، خودروهای لوکس، طلا، مهمانی های پرهزینه و مصرف روزانه کوکایین و الکل کرد. گفته می شود روزانه تا 2 هزار پوند برای مواد مخدر هزینه می کرد و در مهمانی هایی با هزینه های 50 هزار پوندی شرکت داشت.

در کمتر از 8 سال، تمام ثروت کارول از بین رفت. او با مشکلات خانوادگی، اعتیاد، تهدیدهای امنیتی و حتی زندان مواجه شد.

در سال 2010، کارول به شغل قبلی اش به عنوان رفتگر بازگشت و اعلام کرد که از تصمیماتش پشیمان نیست.

اکنون در سال 2025، کارول در معدن زغال سنگ مشغول به کار است. او در گفت وگویی با رسانه ها اظهار داشته:

بهترین 10 سال عمرم بود. اگر زمان به عقب برگردد، باز هم همان کار را می کنم.

این روایت، نمونه ای واقعی از تأثیر ثروت ناگهانی بر زندگی فردی است؛ داستانی که از شهرت و تجمل آغاز شد و به بازگشت به زندگی ساده ختم شد.