حدادی افزود: مشمول غایب علاوه بر اضافه خدمت، مشمول محرومیت از خدمات اجتماعی نیز می شود که این محرومیت یکی از مهم ترین ضمانت های اجرای قانون است.

وی در توضیح بیشتر گفت: ماده 62 قانون خدمت وظیفه عمومی به طور کلی استخدام مشمولان غایب در وزارتخانه ها و دیگر ارگان های دولتی و خصوصی را ممنوع کرده است و ضمانت اجرای این ممنوعیت نیز پیش بینی شده است. این ماده ناظر بر دستگاه های دولتی و بخش خصوصی است.

حدادی ادامه داد: بر اساس ماده 63 قانون، اگر فرد مسئول در دستگاه دولتی اقدام به استخدام مشمول غایب کند، به کسر نصف حقوق ماهیانه از 6 ماه تا یک سال محکوم می شود و در صورت تکرار، به محرومیت دائم از خدمات دولتی محکوم خواهد شد. در بخش خصوصی نیز، مسئول استخدام در مرتبه اول به دادگاه معرفی شده و باید هزینه سالانه یک سرباز را که در حال حاضر حدود 13 میلیون تومان است، پرداخت کند. اما اگر در مرتبه دوم به بعد این کار را انجام دهد، باید هزینه سالانه 3 سرباز را پرداخت کند.

وی تصریح کرد: اگر متصدی استخدام در سازمان خصوصی از وضعیت مشمول غایب فرد مطلع نباشد، نمی تواند ادعا کند که نمی دانستم ؛ زیرا موظف است در حین استخدام مدارک را بررسی کند.

حدادی درباره مجازات های مشمولین غایب گفت: بر اساس میزان غیبت، مجازات ها متفاوت است. اگر غیبت در زمان صلح تا 3 ماه و در زمان جنگ تا 15 روز باشد، فرد فقط 3 ماه اضافه خدمت دارد. اگر غیبت بیش از این مدت باشد، 6 ماه اضافه خدمت خواهد داشت و اگر غیبت بیش از یک سال در زمان صلح و بیش از 2 ماه در زمان جنگ باشد، علاوه بر اضافه خدمت، فرد فراری محسوب می شود و مشمول مجازات 6 ماه حبس خواهد شد.

وی در پایان در خصوص بیمه مشمولین گفت: برای اینکه فردی در مجموعه ای بیمه باشد، باید مقررات استخدامی مربوط به وی رعایت شده باشد. اگر کارفرما فرد مشمول غایب را بیمه نکرده باشد و حادثه ای ناشی از کار رخ دهد، بیمه خسارت وارده را پوشش نمی دهد و کارفرما موظف است خسارت را جبران کند. همچنین نمی توان گفت چون فرد می دانسته مشمول غایب است، بیمه خسارت را نمی پردازد؛ در این صورت کارفرما موظف است درصدی از دیه را که ناشی از تقصیرش است، پرداخت نماید.