ریکاردو ساپینتو تازه به تهران رسیده، اما نامش دوباره در جلسات هیات‌مدیره استقلال تکرار می‌شود —نه برای تاکتیک، نه برای نقل‌وانتقال؛ برای «مجوز کار».

بعد از فاجعه اداری پرونده آندره‌آ اندونگ که استقلال را در آستانه یک رسوایی رسمی قرار داد، این‌بار آبی‌ها نمی‌خواهند ریسک کنند. از همین حالا باشگاه مأمور شده تا پروانه اقامت و کار یک‌ساله ساپینتو را تمدید کند.

اما چرا حالا؟ چرا این‌قدر زود؟

ماجرای اندونگ پرده از یک واقعیت برداشت: ناآگاهی خطرناک از قوانین اقامت و اشتغال برای اتباع خارجی در ایران. بخش حقوقی استقلال همچنان معتقد است که خارجی‌ها می‌توانند آزادانه تا یک‌سال در ایران کار و اقامت داشته باشند بدون مصوبات وزرات کار و فراتر از قوانبن فدراسیون فوتبال .اما حالا بحران اندونگ نشان داده که این تصور چقدر پرهزینه و ناپایدار است.

ساپینتو در گذشته مجوز کار رسمی داشته؛ همین حالا هم تنها نیاز به تمدید آن است. اما نگرانی اصلی از جای دیگری می‌آید: مالیات.

پرونده‌های معروفی مثل برانکو و بدهی‌های انباشته به سازمان امور مالیاتی ایران، باعث شده باشگاه‌ها حتی برای تمدید ساده‌ترین قراردادها هم دچار اضطراب شوند.

ساپینتو هم بی‌خبر نیست. منابع نزدیک به مربی ‌میگویند که او بعد از شنیدن داستان اندونگ، شخصاً پیگیر وضعیت حقوقی و مالیاتی‌اش شده. یک مربی حرفه‌ای، حالا بیش از همیشه نگران حاشیه‌های غیرورزشی است.

برای استقلال، این فقط یک تست ساده اداری نیست. این یک آزمون بلوغ است. اگر باشگاه موفق شود بدون دردسر این مرحله را پشت‌سر بگذارد، یعنی شاید بالاخره از سایه مدیریت آماتور فاصله گرفته.

زمان کم است. اشتباه مجدد قابل‌قبول نیست.

استقلال حالا روی میز یک پرونده مهم دارد؛ نه نقل‌وانتقال، نه تمدید قرارداد، بلکه چیزی به ظاهر ساده: یک مجوز کار.

اما همین “ساده”‌ها در فوتبال ایران، گاهی بحران‌سازترین داستان‌ها هستند.