هر سال با وجود انواع و اقسام قانون‌ها و نظارت‌های نصفه و نیمه شاهدیم که دلال‌ها هر طور دل‌شان می‌خواست بازیکنان و مربیان بی‌کیفیت و بیکار خارجی را به تیم‌های فوتبال ایران قالب می‌کردند، جیب خودشان را پر می‌کردند و البته بعد از چندی که گند کار بالا می‌آمد جیب بازیکن و مربی بیکار هم به سبب نوع قراردادی که با آنها بسته شده بود پرپول می‌شد. 

امسال هم اوضاع تغییری نکرده است، تازه وضعیت برای جولان دلال‌ها بهتر هم شده و شرایط خاص کشور بعد از جنگ تحمیلی 12 روزه باعث شده کمتر کسی متوجه فوتبال و بازار نقل و انتقالات آن باشد و همین مسئله هم شرایط را به‌گونه‌ای پیش برده که تا دلتان بخواهد بیکارهای فوتبال از اقصی نقاط جهان به اسم بازیکنان باکیفیت به فوتبال ایران سرازیر شوند. 

به عنوان نمونه می‌توان به دروازه‌بان مدنظر یکی از تیم‌های پرطرفدار اشاره کرد که بنا به اخبار رسیده 503 روز از آخرین باری که بازی کرده، می‌گذرد! البته آقایان برای این بازی نکردن توجیه هم دارند؛ به هر حال 37 سال سن دارد و مصدوم هم بوده است، پس حق داشته که بازی نکند، اما ماجرا وقتی جالب‌تر می‌شود که متوجه شویم این دروازه‌بان پیشنهاد مربی است که خودش توسط باشگاه ایرانی از بیکاری و ول چرخیدن در اروپا نجات پیدا کرده و حالا تصمیم دارد به جای دروازه‌بان شماره یک این تیم، یک بیکار دیگر را نجات دهد. 

این تنها یک نمونه است. این روزها تا دلتان بخواهد بازیکنان ازبک توسط باشگاه‌های فوتبال در حال بستن قرارداد هستند، آن هم به اسم بازیکنان تأثیرگذار، مؤثر و حتی ناجی! حالا ما مانده‌ام که اگر فوتبال ازبکستان اینقدر بازیکن بزرگ و تأثیرگذار دارد چرا تا حالا هیچ جایی در فوتبال آسیا و جهان برای خودش دست و پا نکرده، یعنی بازیکنان ازبک اینقدر از بازیکنان داخلی خودمان بهتر هستند که باشگاه‌های ایران برای به خدمت گرفتن‌شان سرودست می‌شکنند؟! 

این میزان از بازیکن خوب، آن هم در یک کشور حتی در میان کشورهای صاحب‌نام فوتبال اروپا و امریکا هم دیده نمی‌شود، اما دلال‌های حاکم بر نقل و انتقالات فوتبال ایران کاری کرده‌اند که فوتبال ازبکستان برای ما در حد لالیگا بالا برود. 

خلاصه شلوغ‌بازاری است که بیا و ببین. دلال‌ها حسابی مشغول هستند و باشگاه‌های ایرانی، به‌خصوص لیگ برتری‌ها هم که گویا خود را موظف به استفاده از بازیکنان خارجی می‌دانند و برای اینکه از رقبا عقب نمانند تقریباً بدون هیچ مطالعه‌ای بازیکنان مدنظر آقایان دلال را جذب می‌کنند. فقط باید منتظر ماند و چند ماه دیگر دید که چگونه این بازیکنان مثلاً بزرگ و تأثیرگذار مثل همیشه توزرد از آب درمی‌آیند، اما بنا بر قراردادی که با باشگاه‌ها و مدیران فوتبال ایران دارند، می‌روند و علاوه بر مبلغ مورد قرارداد جریمه هم می‌گیرند و به ریش فوتبال ایران می‌خندند. 

دیدن این آشفته‌بازار چندان هم تعجب‌آور نیست، چون اولین بار نیست که این اتفاق می‌افتد، اما اینکه باز هم هیچ نظارتی به ورود این همه بازیکن خارجی بی‌کیفیت نیست و هیچ فیلتری هم برای ورود این بازیکنان و مربیان به فوتبال ایران وجود ندارد، جای بسی تأسف دارد. اینکه این همه اتفاق هزینه‌ساز جلوی چشم مسئولان فوتبال رخ می‌دهد و آنها فقط نظاره‌گر هستند، اصلاً اتفاق خوبی نیست و مطمئناً تبعات جبران‌ناپذیری را برای فوتبال ایران به همراه خواهد داشت.