در هفته های اخیر، انتشار گزارش هایی مبنی بر رهگیری و سرنگونی جنگندهٔ اف ‑35 توسط پدافند هوایی ایران، توجه محافل نظامی و رسانه های غربی را به شدت جلب کرده است. خبری که پیامدهایی مهم و چندلایه برای موازنه قدرت خواهد داشت.

جنگندهٔ اف 35 به عنوان نماد قدرت هوایی غرب، همواره با برچسب غیرقابل رهگیری معرفی شده است. توانایی پنهانکاری پیشرفته، فناوری حسگرهای ترکیبی و جنگ الکترونیک، این جنگنده را به ستون فقرات تسلط هوایی ایالات متحده و متحدانش تبدیل کرده است.

با این حال، رسانه های غربی هشدار داده اند که اگر گزارش ایران درباره رهگیری این جنگنده صحت داشته باشد، این به معنای پایان افسانهٔ پنهانکاری و آغاز عصر جدیدی از تقابل هوایی خواهد بود؛ عصری که در آن حتی پیشرفته ترین سیستم ها نیز مصون نیستند.

تحلیل گران تأکید دارند که اگر ایران بتواند اف 35 را رهگیری کند، یعنی پدافند هوایی اش به سطحی رسیده که دیگر نمی توان آن را صرفاً دفاعی و محدود دانست بلکه به یک بازدارنده فعال منطقه ای تبدیل شده است.

به گفته تحلیل گران نظامی، سرنگونی یا رهگیری اف 35 توسط ایران، اثری بسیار فراتر از مرزهای این کشور دارد. این اتفاق می تواند هشداری جدی به دشمنان ایران باشد. همچنین، کشورهای منطقه که به اف ‑35 به عنوان تضمین برتری هوایی خود نگاه می کردند، ممکن است در محاسبات امنیتی خود تجدیدنظر کنند.

رهگیری اف ‑35 توسط ایران می تواند ضربه ای روانی و اقتصادی نیز برای غرب داشته باشد. اف ‑35 یکی از گران ترین پروژه های نظامی تاریخ است و بسیاری از کشورهای غربی میلیاردها دلار برای خرید آن هزینه کرده اند. زیر سوال رفتن توان آن، اعتماد به این سرمایه گذاری کلان را متزلزل می کند و حتی ممکن است باعث کاهش فروش جهانی آن شود.