به نقل از همشهری؛ شبکه الجزیره در تحلیل جدید خود از نتایج جنگ 12 روزه ایران و رژیم صهیونیستی و شکست بزرگی که اشغالگران در آن متحمل شدند، در مقاله ای به قلم عیاد ابلال کارشناس و نویسنده مغربی، مسئله تاثیر این جنگ بر پروژه صهیونیسم و نزدیک شدن این پروژه به نابودی خود را مورد بررسی قرار داد که مطلب آن به شکل زیر است.

ایران مقابل کل ائتلاف غرب و آمریکا پیروز شد نه صرفا اسراییل

جنگ اسراییل و ایران عملاً در روز سه شنبه 24 ژوئن 2025 بعد از اعلام آتش بس میان دو طرف توسط دونالد ترامپ، رییس جمهور آمریکا متوقف شد. صرف نظر از دلایل شروع این جنگ و اتفاقاتی که در آن افتاد، نکته مسلم این است که اسراییل به دنبال ضربات دردناکی که از ایران دریافت کرد و ویرانی های عظیم در تل آویو، حیفا، بئرالسبع و سایر مناطق فلسطین اشغالی، مخفیانه از آمریکا و طرف های عربی و غربی درخواست کرد تا کاری برای پایان دادن به این جنگ انجام دهند.

در این میان صهیونیست ها تلاش دارند با پنهان کردن ابعاد شکست خود در جنگ با ایران، دستاوردهایی را برای خودشان تبلیغ کنند. اما در طرف مقابل، ایران با وجود ضربه ای که ابتدا متحمل شد و تعداد زیادی از فرماندهان ارشد و دانشمندان هسته ای خود را از دست داد، اما پیروزی مهمی در این جنگ کسب کرد؛ به ویژه اینکه ایران صرفاً مقابل اسراییل قرار نداشت، بلکه با ائتلاف غربی- آمریکایی می جنگید و غربی ها چه از طریق تامین سلاح و تجهیزات نظامی و ارائه خدمات اطلاعاتی به اسراییل و چه از طریق فشارهای دیپلماتیک در سازمان ملل و آژانس بین المللی انرژی اتمی، همه جانبه از تل آویو حمایت می کردند و ایران به تنهایی مقابل همه آنها ایستاده بود.

ایران همچنین توانست شکنندگی ارتش اسراییل و ضعف تشکیلات پدافندی آن را افشا کند و توهم قوی ترین ارتش و برتری نظامی اسراییل در منطقه را از بین ببرد. این به خودی خود یک پیروزی در تقویت روایت عربی- اسلامی علیه صهیونیسم و استعمار آن در همه اشکال و حمایت از روایت مقاومت به شیوه ای بی سابقه است.

امروز تقابل نظامی میان ایران و اسراییل متوقف شده و احتمال دارد دورهای جدیدی از مذاکرات میان ایران با آمریکا و کشورهای اروپایی آغاز گردد. در این میان ایالات متحده منافع خود را در تشدید تنش ها در منطقه به ویژه میان ایران و اسراییل نمی بیند، به خصوص از آنجایی که ایران تهدید کرده از معاهده منع گسترش سلاح های هسته ای (npt) خارج می شود و همکاری خود را با آژانس بین المللی انرژی اتمی تعلیق کرده و هیچ گونه گفتگو یا عقب نشینی در مورد برنامه موشکی خود انجام نمی دهد.

تضعیف روایت صهیونیسم در جهان

در این زمینه به نظر می رسد که درگیری در مرحله آینده، ابعاد روایی به خود خواهد گرفت؛ روایتی از مقاومت و رد استعمار و اشغالگری که ایران بر آن تاکید دارد، در مقابل روایت غربی ها که مدعی حمایت از حقیقت، عدالت و صلح جهانی هستند اما در عمل، کاملا برعکس رفتار می کنند. بنابراین می توان گفت در مرحله آینده، برنده کسی است که بتواند در نبرد روایت ها پیروز شود.

اگر مطالعات فرهنگی و استعمار زدایی را در نظر بگیریم مشخص می شود که پیروزی روایت ها بیشتر از عوامل خارجی به عوامل داخلی بستگی دارد. بنابراین روایت غرب به ویژه روایت اسراییل، بعد از افشا شدن جنایات این رژیم در جهان و بالا رفتن صداهای یهودیان در آمریکا و کشورهای اروپایی که از صهیونیسم انتقاد و ابراز انزجار می کنند، چه شانسی برای پیروزی خواهد داشت؟

روایت نفرت از صهیونیسم، از روز نکبت در سال 1948 یعنی تاریخ آغاز اشغالگری صهیونیست ها در فلسطین ظهور کرد و با وجود همه تبلیغاتی که اسراییل و حامیان غربی و آمریکایی آن برای تبلیغ روایت این رژیم در جهان انجام دادند، اما صهیونیسم نتوانست روایت خود را بر جهان غالب کند. نفرت از صهیونیسم و مخالفت با آن، بعد از آغاز نبرد طوفان الاقصی در اکتبر 2023 ابعاد بین المللی به خود گرفت؛ جایی که به دنبال افشای چهره حقیقی و وحشی صهیونیست ها که خون زنان و کودکان بی گناه را می ریزند، شاهد یک بیداری و آگاهی بی سابقه در افکار عمومی جهان علیه اسراییل و به طور کلی صهیونیسم و حامیان آن بودیم.

جنبش ضد صهیونیسم در جهان امروز جنگ متجاوزانه و خائنانه آمریکا و اسراییل علیه ایران را حلقه ای از زنجیره تجاوزات مداوم صهیونیسم در دنیا می داند و به نظر می رسد که بزرگترین بازنده در این میان، اسراییلی ها هستند که کابینه نتانیاهو آنها را قربانی اهداف سیاسی، شخصی و وعده های دروغینی همچون سرزمین موعود کرده است.

کابوس بزرگی که ایران برای صهیونیست ها ساخت

اما بحث در مورد جنگ ایران و اسراییل مستلزم یادآوری تاریخ پیچیده میان دو طرف است؛ جایی که بعد از سقوط رژیم پهلوی در ایران در سال 1979 و پیروزی انقلاب اسلامی این کشور، تنش ها میان ایران و اسراییل آغاز شد. پیش از آن به خاطر سیاست های رژیم پهلوی که کاملا در خدمت غرب قرار داشت و یکی از بازوهای آمریکا و غرب در خاورمیانه به شمار می رفت، روابط نزدیکی میان ایران و اسراییل برقرار بود.

بنابراین می توانیم بگوییم که درگیری ایران و رژیم صهیونیستی ابعاد مذهبی آشکاری هم به خود می گیرد و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، اسراییل که پیشتر توانسته بود با حمایت غرب و آمریکا کشورهای عربی را از معادلات خارج و اشغالگری خود را در منطقه تثبیت کند، به شدت احساس خطر کرد.

البته از سال 1948 و آغاز اشغالگری صهیونیست ها در فلسطین و در سایه بی توجهی اسراییل به قوانین بین المللی با حمایت غرب و آمریکا که موجب شد راهکار دو دولتی طبق قطعنامه سازمان ملل هرگز اجرا نشود، درگیری مداومی میان این رژیم با اعراب بر سر مسئله فلسطین وجود داشت. رژیم پهلوی در ایران در آن زمان خودش را از این مناقشه تا حدودی دور نگه داشته بود و حتی از اسراییل حمایت هم می کرد. در طول جنگ های 1956 و 1967 و 1973 که میان اعراب و رژیم صهیونیستی اتفاق افتاد، رژیم پهلوی در ایران حامی اسراییل بود، اما بعد از سال 1979 و پیروزی انقلاب اسلامی ایران همه چیز تغییر کرد.

استراتژی ایران در حمایت از فلسطین و مبارزه با صهیونیست ها

به دنبال این تحولات، موضع اسراییل هم در برابر ایران کاملاً دچار تحول شد و صهیونیست ها در کنار آمریکا و غرب همه تلاش خود را به کار بستند تا نظام انقلاب اسلامی ایران به رهبری امام خمینی (ره) را به خاطر حمایت از فلسطین، اهریمن جلوه دهند. بنابراین، از همان ابتدا جنگ سردی میان ایران و اسراییل به وجود آمد و البته ایران هرگز مستقیماً تهدیدی برای اسراییل و آمریکا ایجاد نکرد، اما بر لزوم اجرای قوانین بین المللی تاکید داشت و به دنبال عدالت برای فلسطینی ها بود.

همچنین جمهوری اسلامی ایران هرگز برخلاف آنچه که اسراییل و متحدانش تبلیغ می کردند، جنگ مذهبی علیه یهودیان به راه نیانداخت و حضور یک جامعه بزرگ یهودی در ایران تاییدی بر این امر است. درواقع مبارزه ایران، علیه صهیونیسم جهانی و زیاده خواهی های آمریکا و اسراییل در منطقه بود. به طور کلی بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران مسیر این کشور از آمریکا و اسراییل کاملاً جدا شده و در نهایت به بخشی از درگیری عربی- اسلامی علیه صهیونیست ها پیوند خورد.

بر این اساس، درگیری میان ایران و رژیم صهیونیستی از دهه 80 میلادی آغاز و در دوره جدید بر اساس تنش های سیاسی، نظامی، سایبری و ... تشدید شد و در این مدت ایران از گروه های مقاومت در لبنان، سوریه، یمن و عراق علیه صهیونیست ها حمایت می کرد. رژیم صهیونیستی هم به کمک آمریکا از هیچ گونه توطئه و تنش آفرینی علیه ایران دریغ نکرد و اوج توطئه های صهیونیست ها ضد ایران زمانی بود که این کشور از توسعه برنامه هسته ای صلح آمیز خود در سال 2004 خبر داد.

در سال 2010 رژیم صهیونیستی ویروس کامپیوتری استاکس نت را با پشتیبانی اطلاعاتی و فناوری آمریکا برای نابودی سانتریفیوژهای هسته ای ایران ایجاد کرد و بعد از آن، بین سال های 2020 تا 2025 مجموعه ای از حملات سایبری و ترور دانشمندان هسته ای ایران انجام شد.

ایران هم در این مدت به توسعه قدرت خود در سطوح مختلف از جمله اطلاعاتی و نظامی ادامه داد و قدرت خود را در جنگ اخیر با اسراییل به نمایش گذاشت که همه محاسبات آمریکایی ها و صهیونیست ها را به هم ریخت.

ریشه جنبش ضد صهیونیسم در جهان؛ یهودیان علیه صهیونیست ها

در مورد جنبش ها و تفکر ضد صهیونیستی در جهان، قبل و بعد از آغاز اشغالگری اسراییل در اراضی فلسطین و جنایات وحشیانه ای که علیه فلسطینی ها انجام می دهد، تعداد زیادی از خود متفکران و اندیشمندان یهودی به مبارزه با صهیونیسم پرداختند.

در میان این متفکران و دانشمندان، باید به آلبرت انیشتین اشاره کنیم که یک صلح طلب متعهد بود و بارها در مورد خطرات تسلیحات هسته ای هشدار داده و خواستار رسیدن به راهکاری عادلانه با جوامع عرب شده بود. زیگموند فروید، بنیانگذار دانش روانکاوی و از اندیشمندان برجسته یهودی اتریشی هم از امضای طوماری که خواستار ایجاد یک سرزمین یهودی در فلسطین بود خودداری کرد و معتقد بود که فلسطین هرگز نمی تواند به یک کشور و دولت یهودی تبدیل شود.

هانا آرنت، فیلسوف معروف یهودی نیز به شدت از سوءاستفاده از یهودی ستیزی به عنوان توجیهی برای پروژه صهیونیستی انتقاد و این ادعا را که صهیونیسم برای مقابله با یهودی ستیزی ایجاد شده است کاملاً رد کرد.

اندیشمندانی مانند نوام چامسکی، فیلسوف و زبانشناس یهودی بین المللی که مطالب زیادی در مورد مسئله فلسطین نوشته و ادعاهای صهیونیسم را رد کرده است، یا ایلان پاپ، مورخ معروف یهودی نیز چنین رویکردی داشتند. نورمن فنکلشتاین، مورخ و پژوهشگر سیاسی یهودی معروف آمریکایی همواره از منتقدان آشکار سیاست های نظامی اسراییل بوده و بر لزوم احترام این رژیم به قوانین بین المللی و اجرای عدالت در حق فلسطینی ها تاکید کرده است.

ریچارد فالک، گزارشگر یهودی ویژه سابق سازمان ملل نیز اقدامات اسراییل را جنایت علیه بشریت دانسته و رویکرد نظامی این رژیم را به شدت مورد انتقاد قرار می دهد. یشایاهو لیبویتز، فیلسوف اسراییلی هم اشغالگری صهیونیست ها در فلسطین را محکوم کرده و صهیونیسم را نازی می خواند و بارها تاکید کرده که ارتش اسراییل مرتکب جنایات غیر اخلاقی و نسل کشی علیه فلسطینیان می ش ود. آرمر برگر، خاخام یهودی و از بنیانگذاران شورای یهودیت آمریکا نیز از منتقدان سرسخت پروژه صهیونیسم بوده و رویکرد این پروژه را به شدت رد می کند.

جنگ با ایران و تسریع نابودی صهیونیسم

همه این صداها جنبشی بزرگ علیه صهیونیسم و اسراییل تشکیل دادند و هرگز دست از درخواست برای کنار گذاشتن رویاهای صهیونیستی و استعماری نکشیدند. در واقع یهودیان ضد صهیونیسم در جهان که تعداد آنها زیاد است، پروژه صهیونیستی را یک پروژه دروغین می دانند که در جنگ با بشریت است و موجب تخریب وجهه همه یهودیان در جهان می شود.

امروز هم بعد از آشکار شدن چهره وحشی صهیونیسم به دنبال جنایاتی که صهیونیست ها علیه غیرنظامیان بی دفاع در نوار غزه انجام می دهند، همه نقاب ها از چهره غرب و اسراییل کنار زده شده و علاوه بر مخالفان قبلی صهیونیسم، تغییر عمده ای در دیدگاه های متفکران، روشنفکران و مورخانی که قبلاً از اسراییل حمایت می کردند ایجاد شده است؛ از جمله پیتر بنارد، متفکر و تحلیلگر سیاسی یهودی که در گفتگو با شبکه آمریکایی سی ان ان از تحول فکری خود خبر داده و تاکید کرد، دیدگاه او در مورد اسراییل تغییر کرده و در حالی که پیشتر تصور می کرد اسراییل برای بقا می جنگد، امروز یک چهره وحشی و نابودگر از آن می بیند.

در کنفرانسی که در پایان سال گذشته توسط دانشجویان دانشگاه پرنستون برگزار شد، نورمن فنکلشتاین، متفکر و مورخ یهودی آمریکایی که با سیاست اشغال مخالف است، گفت که امروز اسراییل برای اولین بار از زمان تاسیس خود واقعاً در برابر بحران موجودیتی قرار گرفته است؛ زیرا همه راهکارهای صلح آمیز را از بین برده و همه امیدها برای همزیستی مسالمت آمیز با جهان عرب و اسلام را تضعیف کرده و بدون اینکه بداند، کاملاً مشروعیتی که غرب و آمریکا به آن داده بودند را نابود کرده است.

بعد از جنگ با ایران هم، ابعاد تازه ای از شکنندگی پروژه صهیونیسم فاش و ثابت شده با وجود حمایت های نامحدود آمریکا و غرب از این پروژه اما نابودی صهیونیسم امروز از هر زمانی نزدیک تر شده است.