کهکشان KiDS J0842+0059 به دلیل وضعیت بکر و دست نخورده اش به عنوان یک فسیل کیهانی مورد ستایش قرار گرفته است. پژوهشگران می گویند که این کهکشان از زمان شکل گیری ، تعامل بسیار کمی با سایر کهکشان ها داشته و ساختار اولیه خود را حفظ کرده است.

به نقل از اکونومیک تایمز، فسیل کیهانی به کهکشانی گفته می شود که در اثر برخورد و تعامل با سایر کهکشان ها بدون تغییر باقی مانده است. این بدان معناست که فسیل های کیهانی می توانند به عنوان کپسول های زمانی بکر عمل کنند و ستاره شناسان را در مطالعه کهکشان های اولیه یاری دهند.

کرچنزو تورتورا (Crescenzo Tortora) سرپرست گروه پژوهشی موسسه ملی اخترفیزیک ایتالیا (INAF) گفت: ما کهکشانی را کشف کرده ایم که میلیاردها سال کاملاً سالم مانده است. این یافته باستانی به ما می گوید اولین کهکشان ها چگونه متولد شده اند و به ما کمک می کند تا بفهمیم جهان تا به امروز چگونه تکامل یافته است.

این یافته ها با استفاده از مشاهدات چندین تلسکوپ پیشرو از جمله تلسکوپ دوچشمی بزرگ (LBT) و تلسکوپ بسیار بزرگ (VLT) انجام شده است که به ستاره شناسان امکان می دهند اندازه فشرده و جرم ستاره ای کهکشان تقریباً 100 میلیارد برابر خورشید را تأیید کنند.

کهکشان KiDS J0842+0059 اولین بار در سال 2018 طی پروژه بررسی کیلو-درجه (KiDS) شناسایی شد. تصویربرداری جدیدتر با وضوح بالا از تلسکوپ دوچشمی بزرگ، تصویر واضح تری را از ساختار کهکشان ارائه داد و موارد عدم قطعیت پیشین را رد کرد.

کیارا اسپینیلو (Chiara Spiniello) پژوهشگر دانشگاه آکسفورد و از پژوهشگران این پروژه گفت: اولین بار است که ما توانسته ایم این کار را به کمک چنین داده های با وضوح بالایی برای یک کهکشان باستانی در این فاصله انجام دهیم.

این کهکشان که در فاصله سه میلیارد سال نوری از زمین قرار دارد، تقریباً هیچ نشانه ای را از تشکیل ستاره در طول میلیاردها سال از خود نشان نداده و این برای کهکشان هایی با این اندازه غیر معمول است. بیشتر کهکشان ها از طریق برخوردها و ادغام ها که به انفجارهایی از تشکیل ستاره های جدید می انجامد، به تکامل خود ادامه می دهند. در مقابل، به نظر می رسد که KiDS J0842+0059 خفته و منزوی باقی مانده است.

تورتورا گفت: کهکشان های فسیلی مانند دایناسورهای کیهان هستند. مطالعه آنها به ما امکان می دهد که بفهمیم در چه شرایط محیطی شکل گرفته اند و چگونه بزرگترین کهکشان هایی که امروزه می بینیم، تکامل یافته اند.

این گروه پژوهشی، KiDS J0842+0059 را با NGC 1277 مقایسه کردند که یکی دیگر از کهکشان های شناخته شده بازمانده است و بسیار نزدیک تر به زمین در خوشه برساوش (Perseus Cluster) قرار دارد. هر دو کهکشان، ساختار فشرده و ویژگی های مشابهی دارند اما KiDS J0842+0059 بسیار دورتر است و همین امر، آن را به یک هدف رصدی نادر تبدیل می کند.

پژوهشگران امیدوارند که مشاهدات آینده به ویژه با تلسکوپ فضایی اقلیدس (Euclid Space Telescope) که در شرف راه اندازی است، به شناسایی کهکشان های فسیلی بیشتر و اصلاح مدل های تشکیل کهکشان و تکامل کیهانی کمک کنند.

انتهای پیام