مگالودون از خانواده Otodontidae و نزدیک به کوسه های سفید امروزی (Carcharodon carcharias) است، اگرچه برخی مطالعات جدید آن را در سرده ای جدا به نام Carcharocles قرار می دهند. این کوسه عظیم الجثه حدود 23 میلیون سال پیش در دوره میوسن پدیدار شد و تا 3.6 میلیون سال پیش (پلیوسن) در اقیانوس های جهان شکار می کرد.

1. دندان های غول آسا:

دندان های مگالودون تا 18 سانتیمتر طول داشتند (بزرگ ترین دندان های یافت شده از هر کوسه ای در تاریخ).

ساختار دندان های پهن و مثلثی شکل آن برای دریدن گوشت طعمه های بزرگ مانند وال ها تکامل یافته بود.

2. قدرت گاز گرفتگی باورنکردنی:

مطالعات نشان می دهد نیروی گاز گرفتن مگالودون بین 108,514 تا 182,201 نیوتن بود (حدود 10 برابر قدرت گاز کوسه سفید امروزی).

3. اندازه بدن:

اسکلت غضروفی کوسه ها به ندرت فسیل می شود، اما دانشمندان با استفاده از اندازه دندان ها و مقایسه با کوسه های مدرن، طول آن را حدود 3 برابر کوسه سفید تخمین می زنند.

مگالودون یک شکارچی فرصت طلب بود که هر چیزی از وال ها، دلفین ها، فک ها و حتی کوسه های دیگر را شکار می کرد. شواهد فسیلی نشان می دهد دندان های این کوسه روی استخوان های فسیل شده وال ها جای گذاشته است.

1. تغییرات آب وهوایی:

در پایان دوره پلیوسن، کاهش دما و تشکیل یخچال های قطبی باعث کاهش سطح آب دریاها و تغییر مسیر جریان های اقیانوسی شد. این تغییرات احتمالاً منابع غذایی مگالودون را محدود کرد.

2. رقابت با کوسه های سفید:

ظهور کوسه های سفید مدرن که انعطاف پذیری بیشتری در شکار داشتند، ممکن است به کاهش جمعیت مگالودون کمک کرده باشد.

3. کاهش طعمه ها:

بسیاری از گونه های وال های باستانی که غذای اصلی مگالودون بودند، در همین دوره منقرض شدند.