به نقل از ایرنا، استرس یکی از عوامل شناخته شده ای است که می تواند بر سلامت عمومی بدن تأثیر بگذارد. تحقیقات جدید نشان می دهد که استرس مزمن، به ویژه در مدت زمان های طولانی، می تواند سیستم ایمنی بدن را تضعیف کرده و فرد را بیشتر در معرض بیماری های مختلف قرار دهد.

دنیل اِم. دیویس، رییس دانشکده علوم زیستی دانشگاه امپریال کالج لندن، توضیح می دهد که استرس تأثیرات متفاوتی بر بدن دارد و این تأثیرات بسته به نوع و مدت زمان استرس متفاوت هستند. وی می گوید: استرس کوتاه مدت، مانند دیدن یک فیلم ترسناک یا واکنش به یک موقعیت استرس زا، تغییرات موقتی در سیستم ایمنی ایجاد می کند. به طور مثال، تعداد سلول های ایمنی در خون ممکن است برای مدت کوتاهی تغییر کند، اما این تغییرات پس از حدود یک ساعت از بین می روند و بدن به حالت طبیعی خود بازمی گردد. بنابراین، استرس های کوتاه مدت به ندرت تأثیر عمده ای بر سلامت سیستم ایمنی دارند.

در مقابل، استرس طولانی مدت، که می تواند ماه ها یا حتی سال ها ادامه یابد، اثرات جدی تری بر بدن دارد. هنگامی که بدن تحت فشار روانی شدید قرار می گیرد، غدد فوق کلیوی هورمون هایی مانند آدرنالین و کورتیزول ترشح می کنند. این هورمون ها باعث افزایش فشار خون، ضربان قلب و آماده سازی بدن برای مقابله یا فرار از تهدیدات می شوند. اما در عین حال، همین هورمون ها می توانند سیستم ایمنی بدن را سرکوب کنند.

دکتر دیویس توضیح می دهد که این فرآیند حتی در سطح سلولی هم تأثیرات واضحی دارد: اگر سلول های ایمنی را با سلول های بیمار مانند سلول های سرطانی مواجه کنیم، معمولاً سلول های ایمنی این سلول ها را از بین می برند. اما اگر کورتیزول به آن ها اضافه کنیم، اثربخشی آن ها در مقابله با بیماری ها به شدت کاهش می یابد.

این کاهش اثربخشی سلول های ایمنی در مواجهه با تهدیداتی مانند ویروس ها یا سلول های سرطانی می تواند فرد را در معرض بیماری های بیشتری قرار دهد. بنابراین، قرار گرفتن در معرض هورمون های استرس برای مدت طولانی، می تواند سیستم ایمنی بدن را تضعیف کرده و احتمال ابتلا به بیماری ها را افزایش دهد.

برای مقابله با این اثرات منفی، برخی فعالیت ها مانند ذهن آگاهی، تای چی و سایر روش های کاهش استرس می توانند به کاهش سطح کورتیزول در بدن کمک کنند. اگرچه مطالعات نشان می دهند که این روش ها می توانند مفید باشند، اثبات قطعی این موضوع که این روش ها می توانند تأثیر مستقیمی بر بهبود سلامت سیستم ایمنی داشته باشند، دشوار است. به گفته دیویس، آزمایش این فرضیه ها در شرایط واقعی به دلیل پیچیدگی های آن چالش برانگیز است.

با وجود این، دیویس تأکید می کند که هر تغییری در زندگی می تواند با مقداری استرس همراه باشد و بسیاری از این تغییرات مثبت هستند. اما اگر فردی در معرض استرس طولانی مدت قرار گیرد، بهتر است که برای مدیریت استرس و پیشگیری از مشکلات سلامت، با پزشک عمومی مشورت کند.

در نهایت، اگرچه استرس های کوتاه مدت به طور معمول مشکلی ایجاد نمی کنند، استرس های مزمن می توانند اثرات منفی زیادی بر سلامت عمومی بدن، به ویژه سیستم ایمنی، داشته باشند. برای جلوگیری از آسیب های طولانی مدت، مدیریت صحیح استرس و انجام فعالیت های آرامش بخش می تواند به طور قابل توجهی مفید واقع شود.