به گزارش پارسینه به نقل از همشهری آنلاین ، کاهش وزن، به ویژه چربی های عمقی شکم، فقط با یک تغییر ساده اتفاق نمی افتد. شواهد علمی تازه نشان می دهد بهترین نتیجه زمانی به دست می آید که اصلاح الگوی غذایی و افزایش فعالیت بدنی هم زمان پیش بروند.

چربی شکمی یا همان چربی احشایی، علاوه بر اثر منفی بر ظاهر بدن، با افزایش خطر بیماری های قلبی، دیابت نوع 2 و التهاب های مزمن مرتبط است.

پژوهش ها نشان می دهد پایبندی بیشتر به رژیم غذایی مدیترانه ای با کاهش افزایش وزن و کاهش محسوس چربی کل بدن همراه است. این الگوی غذایی بر مصرف سبزیجات، میوه ها، غلات کامل، حبوبات، ماهی و روغن زیتون تأکید دارد و مصرف قندهای افزوده و غذاهای فراوری شده را محدود می کند. نتیجه چنین تغذیه ای، کاهش دور کمر و به ویژه چربی های عمقی شکم است.

در کنار تغذیه، تحرک بدنی نقش تعیین کننده ای دارد. افرادی که سطح فعالیت فیزیکی خود را افزایش داده اند، کاهش بیشتری در چربی بدن و اندازه دور کمر تجربه کرده اند. ورزش منظم، به خصوص تمرینات هوازی و قدرتی، به بهبود متابولیسم، افزایش توده عضلانی و مصرف بهتر انرژی کمک می کند.

بیشترین کاهش چربی بدن زمانی دیده شده که هم رژیم غذایی بهبود یافته و هم فعالیت بدنی افزایش پیدا کرده است. این ترکیب، تأثیری قوی تر از هرکدام به تنهایی دارد و به طور خاص در کاهش چربی احشایی مؤثرتر عمل می کند. به بیان ساده، تغذیه سالم بدون تحرک کافی یا ورزش بدون اصلاح رژیم غذایی، نتیجه ای محدود خواهد داشت.