ادامه دروغگویی دونالد ترامپ، شبکه آمریکایی سی‌ان‌ان را بر آن داشت که به مناسبت روزهای پایانی سال 2025، 

گزارشی درباره «25 دروغ بزرگ» او منتشر کند.

دو ویژگی بارز ترامپ طی دوره ریاست‌جمهوری وی دروغگویی و خودشیفتگی است. در دوره اول ریاست‌جمهوری وی دروغ‌های روزانه وی به حدی رسیده بود که رسانه‌های آمریکایی دستگاه دروغ‌سنج برای شمارش و ارزیابی ادعاهای نادرست ترامپ راه‌اندازی کرده بودند. براساس شمارش دقیق واشنگتن‌پست (که یکی از جامع‌ترین پروژه‌های دستگاه دروغ‌سنج رسانه‌ای در دوره اول ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ بود)، او در دوره اول چهارساله‌اش (2017-2021) در مجموع حدود 30,573 ادعای نادرست یا گمراه‌کننده مطرح کرده بود که به طور متوسط 21 ادعای نادرست در هر روز طی دوره چهارساله بوده است.

رژه بی‌وقفه دروغ

عادت زشت دروغ‌گویی ترامپ در دوره جدید ریاست‌جمهوری وی هم طی یک سال گذشته ادامه داشته است. سی‌ان‌ان در همین راسته در گزارشی به 25 دروغ شاخدار وی طی سال 2025 میلادی پرداخته است. سی‌ان‌ان درباره دروغگویی‌های ترامپ در سیاست داخلی و خارجی نوشته است: «انتخاب فقط 25 دروغ سخت بود.» این رسانه آمریکایی در گزارش تازه خود به سابقه طولانی دروغگویی ترامپ در دور اول ریاست‌جمهوری او نیز اشاره کرده و می‌نویسد: دقیقاً شبیه به اولین دوره ریاست‌جمهوری‌اش، اولین سال تقویمی بازگشت دونالد ترامپ به کاخ‌سفید، رژه بی‌وقفه از دروغ‌ها بود.» به گزارش فارس، این رسانه در گزارش خود 25 دروغ بزرگ 2025 ترامپ را به صورت فهرست‌وار تیتر کرده است؛ «ترامپ 17 یا 18تریلیون دلار سرمایه‌گذاری در سال 2025 را تضمین کرد»، «بهای همه کالاها و قیمت‌ها پایین آمده است.»، «ترامپ قیمت داروهای تجویزی را 2هزار تا 3هزار درصد کاهش ‌داد.»، «کشورهای خارجی تعرفه‌های دولت آمریکا را پرداخت می‌کنند.»‌، «پورتلند در حال سوختن بود.»، «در واشنگتن دی‌سی (پایتخت آمریکا) 6 ماه هیچ قتلی رخ نداد.»، «من به لس‌آنجلس حمله کردم و آب (آشامیدنی ساکنانش) را باز کردم.»، «فرماندار دموکرات مریلند، ترامپ را بزرگ‌ترین رییس‌جمهور عمر خود خطاب کرد.»، «اوکراین جنگ روسیه علیه اوکراین را آغاز کرد.»، «ترامپ وقتی قول داد فوراً به جنگ اوکراین پایان می‌دهد، شوخی می‌کرد.»، «دولت بایدن قصد داشت 50میلیون دلار کاندوم برای حماس هزینه کند و من مانع آن شدم.»، «هر قایق حامل موادمخدر در دریای کاراییب، 25000 آمریکایی را می‌کُشد.»، «من نگفتم که مشکلی با انتشار فیلم کامل حملات به قایق‌ها در ماه سپتامبر(شهریور) ندارم.»، «رهبران کشورهای خارجی متعدد زندان‌ها و مراکز روانی را خالی کردند تا نامطلوب‌ترین افراد خود را به آمریکا بفرستند.»، «ترامپ به هفت یا هشت جنگ پایان داد.»، «مردم کانادا ایده تبدیل‌شدن به ایالت پنجاه‌ویکم آمریکا را دوست دارند.»، «حامیان ترامپ به کنگره آمریکا حمله نکردند»، «پوشش رسانه‌ای انتقادی از ترامپ، غیرقانونی

 است.»، «ترامپ وزارت دادگستری را برای پیگرد مخالفانش تحت فشار قرار نداد.»، «اوباما، بایدن و جیمز کومی (مدیر پیشین 

اف‌بی‌آی) پرونده‌های جفری اپستین را درست کردند.»، «انتخابات 2020 تقلبی و آرایش دزدیده شد.»، «آمریکا تنها کشور جهان است که رأی‌گیری پستی دارد.»، «نوزادان همزمان بیش از 80 واکسن را دریافت می‌کنند.»، «لایحه بزرگ سیاست داخلی ترامپ، برنامه بهداشتی آمریکا برای خانواده‌ها و افراد با منابع و درآمد کم را تغییر نداد.» و دروغ بیست‌وپنجم «لایحه سیاست داخلی من محبوب‌ترین لایحه‌ای بود که تاکنون امضا شده است».

قدرت سیاسی در خدمت برند ترامپ

روزنامه انگلیسی گاردین هم در گزارشی به سوءاستفاده ترامپ از قدرت ریاست‌جمهوری برای پیشبرد منافع شخصی و خانوادگی خود پرداخته و نوشته است: دونالد ترامپ در دوره دوم ریاست‌جمهوری خود، بیش از هر زمان دیگری از قدرت سیاسی برای تثبیت و گسترش برند شخصی‌اش استفاده می‌کند؛ از تغییر نام نهادهای فرهنگی و دولتی گرفته تا طرح نام‌گذاری ناوهای جنگی، اقدامی که موجی از انتقادها درباره سوءاستفاده از ریاست‌جمهوری برانگیخته است. گاردین در ادامه می‌نویسد: ترامپ که پیش از ورود به سیاست با نام خود یک امپراتوری رسانه‌ای و تجاری ساخته بود، اکنون ریاست‌جمهوری آمریکا را به اوج پروژه برندسازی شخصی‌اش تبدیل کرده است. او که بارها گفته «اگر نامت را روی چیزی نگذاری، کسی تو را به یاد نمی‌آورد»، در دوره دوم حضورش در کاخ‌سفید، این فلسفه را به سیاست رسمی خود بدل کرده است.

فراتر از یک تغییر نام

منتقدان به نوشته گاردین می‌گویند ماجرا فقط تغییر نام یک ساختمان نیست. به باور آنها، ترامپ در حال بازتعریف مفهوم میراث ملی است؛ جایی که نمادهای تاریخی و نهادهای عمومی به ابزار تبلیغاتی رییس‌جمهور تبدیل می‌شوند. کاخ‌سفید این اقدامات را «بزرگداشت موفقیت و رهبری» می‌داند، اما مخالفان آن را نوعی «تصرف نمادین تاریخ» توصیف می‌کنند. دامنه این نام‌گذاری‌ها به حوزه نظامی نیز کشیده شده است. اعلام برنامه ساخت ناوهای جنگی موسوم به «کلاس ترامپ» با هزینه‌ای میلیارددلاری، واکنش کارشناسان دفاعی را برانگیخته است. بسیاری از آنها می‌پرسند آیا نیروی دریایی آمریکا واقعاً به چنین ناوهایی نیاز دارد یا هدف اصلی، ثبت‌نام ترامپ بر تسلیحات راهبردی است. برخی تحلیلگران این اقدام را با رفتار رهبران اقتدارگرای قرن بیستم مقایسه می‌کنند؛ رهبرانی که قدرت نظامی را ابزاری برای بزرگداشت شخصی خود می‌دانستند.

نگرانی درباره مرز قدرت

به گزارش ایسنا به نقل از گاردین، کارشناسان حقوقی هشدار می‌دهند که چنین اقداماتی می‌تواند مرز میان منافع عمومی و منافع شخصی رییس‌جمهور را مخدوش کند؛ مرزی که پس از رسوایی واترگیت و استعفای نیکسون، به‌عنوان یکی از اصول بنیادین دموکراسی آمریکا تثبیت شد. ترامپ پیش از این نیز نام خود را به مؤسسات و برنامه‌های دولتی افزوده بود؛ از افزودن نامش به «مؤسسه صلح آمریکا» گرفته تا راه‌اندازی وب‌سایت دولتی «TrumpRx.gov» برای داروهای ارزان‌تر و معرفی حساب‌های پس‌انداز کودکان با عنوان «حساب‌های ترامپ». او حتی از طراحی سکه‌های یک‌دلاری با تصویر خود، افزودن تولدش به فهرست روزهای ورود رایگان پارک‌های ملی و نام‌گذاری ناوهای جنگی جدید به‌عنوان «کلاس ترامپ» حمایت کرده است. اقدامی که منتقدان آن را بی‌سابقه و نشانه‌ای از خودبزرگ‌بینی و گرایش‌های اقتدارگرایانه می‌دانند. گاردین در پایان این گزارش نوشته است: پایان یک سال از دوره دوم ترامپ، این پرسش بیش از پیش مطرح است که آیا نهادهای نظارتی و افکار عمومی می‌توانند در برابر این روند بایستند یا آمریکا شاهد دوره‌ای خواهد بود که در آن، نام رییس‌جمهور بر تاریخ، فرهنگ و حتی نیروی نظامی کشور حک می‌شود.

کیهان