کمیته اطلاعاتی سنای آمریکا در سکوت خبری، لایحه بودجه اطلاعاتی 2026 را تصویب و به صحن سنا فرستاد؛ متنی که در ظاهر عدد و رقم است، اما در دل خود دو ماده اختصاصی علیه ایران دارد. این لایحه، با گسترش اختیارات سیا، NSA و اف‌بی‌آی، عملاً نقشه حقوقی تشدید جنگ اطلاعاتی واشنگتن علیه تهران را ترسیم می‌کند.

گروه تحلیل بین‌الملل - کمیته منتخب اطلاعاتی مجلس سنای آمریکا در جلسه‌ای محرمانه، پیش‌نویس لایحه بودجه اطلاعاتی سال مالی 2026 را بررسی و برای تصویب نهایی به صحن سنا ارسال کرده است. 

متن این لایحه که با شماره ثبت S.2342 شناخته می‌شود، چارچوب مالی، اجرایی و سیاستی جامعه اطلاعاتی ایالات متحده را برای سال آینده تعیین می‌کند؛ ساختاری که شامل نهادهایی چون سیا (CIA)، آژانس امنیت ملی (NSA)، اطلاعات دفاعی (DIA) و اف‌بی‌آی (FBI) است.

بر اساس این لایحه، بودجه کل جامعه اطلاعاتی ملی آمریکا (NIP) حدود 81.9 میلیارد دلار و بودجه اختصاصی تشکیلات اطلاعات دفاعی (MIP) 33.6 میلیارد دلار تعیین شده است. 

این ارقام مستقل از بودجه نظامی تقریباً یک تریلیون دلاری پنتاگون هستند و عملاً چارچوب اصلی اقدامات جاسوسی و امنیتی آمریکا در سال مالی آینده را شکل می‌دهند.

دو ماده اختصاصی علیه ایران در متن عمومی لایحه، دو ماده صریح درباره ایران گنجانده شده که از تشدید فعالیت‌های اطلاعاتی علیه تهران حکایت دارد:ماده 534 – اصلاح نظارت بر غنی‌سازی اورانیوم در ایران در این ماده، قانون بودجه اطلاعاتی 2024 اصلاح شده تا دامنه نظارت بر فعالیت‌های هسته‌ای ایران گسترده‌تر شود. 

بر اساس متن جدید، جامعه اطلاعاتی موظف است هرگونه یافته (Finding) در مورد ایران را ـ از تولید اورانیوم با خلوص بالای 60 درصد تا تصمیم احتمالی برای ساخت سلاح هسته‌ای ـ جمع‌آوری و به کنگره گزارش کند.

به این ترتیب، گزارش‌دهی تنها محدود به اقدامات بالفعل ایران نیست، بلکه شامل تصمیمات احتمالی نیز می‌شود. کارشناسان حقوقی در واشنگتن این تغییر را گسترش اختیارات نهادهای اطلاعاتی و رسمیت دادن به گمانه‌زنی‌های اطلاعاتی درباره ایران ارزیابی می‌کنند.همچنین، واژه‌ی مبهم «فعالیت قابل توجه غنی‌سازی» دست نهادهای اطلاعاتی را برای تفسیر گسترده‌تر از فعالیت‌های ایران باز گذاشته است. 

در عمل، این اصلاحیه مجوزی قانونی برای افزایش عملیات جاسوسی فنی و انسانی (HUMINT) علیه برنامه هسته‌ای ایران تلقی می‌شود.ماده 535 – اعلان هشدار فوری به شهروندان آمریکایی درباره «تهدیدات ایران و نیروهای نیابتی»در ماده دوم، کنگره برای نخستین‌بار جامعه اطلاعاتی را موظف می‌کند در صورت وجود اطلاعات معتبر درباره تهدید قریب‌الوقوع علیه هر شهروند آمریکایی از سوی ایران یا گروه‌های نیابتی آن، بلافاصله به اف‌بی‌آی گزارش دهد.

اف‌بی‌آی نیز موظف است ظرف 48 ساعت، شخص مورد تهدید را مطلع کرده و همزمان موضوع را به کمیته‌های نظارتی کنگره اطلاع دهد.

در تعریف قانونی این بند، نیروهای نیابتی ایران شامل حزب‌الله لبنان، انصارالله یمن، حماس و گروه‌های شیعی عراق و سوریه معرفی شده‌اند.

این نخستین‌بار است که قانون‌گذار آمریکایی، هشدار امنیتی درباره ایران را به عنوان یک الزام قانونی داخلی در ساختار اطلاعاتی این کشور درج می‌کند.

تحلیل‌گران حقوقی می‌گویند این بند، عملاً راه را برای ایجاد کارگروه ویژه ایران در اف‌بی‌آی و افزایش اختیارات نظارتی بر فعالیت‌های مرتبط با ایران در خاک آمریکا باز می‌کند.

از منظر فنی نیز، این ماده بهانه‌ای برای رصد گسترده‌تر ارتباطات اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی مرتبط با ایران در چارچوب «پیشگیری از تهدیدات احتمالی» فراهم می‌سازد.

جمع‌بندی تحلیلی

با توجه به دو ماده جدید، روشن است که واشنگتن در پی گسترش اختیارات جامعه اطلاعاتی خود برای تمرکز بر ایران است. واژه‌های حقوقی تازه مانند «یافته» و «تهدید قریب‌الوقوع» به ظاهر فنی‌اند، اما در عمل مجوزی برای افزایش عملیات جمع‌آوری اطلاعات، شنود فنی، و اقدامات پنهان علیه ایران و متحدان منطقه‌ای‌اش محسوب می‌شوند.

لایحه بودجه اطلاعاتی 2026 اگرچه در ظاهر ابزاری مالی است، اما در لایه‌های پنهان خود، نقشه عملیاتی برای تشدید جنگ اطلاعاتی آمریکا علیه ایران را ترسیم می‌کند. 

این قانون، همان‌قدر که ایران را در کانون تمرکز جاسوسی واشنگتن قرار می‌دهد، چهره واقعی سیاست آمریکا را نیز آشکار می‌سازد: سیاستی که به جای مذاکره، بر نظارت، فشار و مهار اطلاعاتی استوار است.