به نقل از huff post.com، امروزه والدین معمولاً از مشکلات سلامت روان مرتبط با تصویر بدن، مانند اختلالات شایعی چون بی اشتهایی عصبی (آنورکسیا)، آگاه هستند. اما کارشناسان هشدار می دهند که یک مشکل کمتر شناخته شده، به ویژه در میان پسران، رو به افزایش است: دیس مورفیای عضلانی یا همان بیگورکسیا .

بیگورکسیا یک اختلال روان شناختی و نوعی اختلال دیس مورفیای بدن است که شامل تصویر ذهنی تحریف شده ای از بدن می شود؛ تمرکز آن به طور خاص بر اندازه عضلات و ظاهر فیزیکی است. فرد مبتلا وسواس دارد که عضلانی تر شود و دائماً نگران است که بدنش به اندازه کافی قوی نیست، حتی اگر در واقع اندامی شبیه بدن سازان حرفه ای داشته باشد.

کارشناسان توضیح می دهند که افراد مبتلا اغلب تصور نادرستی از بدن خود دارند و فکر می کنند کوچک تر یا کم عضله تر از واقعیت هستند. این باور می تواند به رفتارهای ناسالمی مانند ورزش وسواس گونه یا تغییر رژیم غذایی برای رسیدن به کمترین میزان چربی بدن منجر شود.

هرچند این اختلال می تواند هر کسی را درگیر کند، اما در مردان شایع تر است. پژوهشی در سال 2019 نشان داد که 22٪ از پسران نوجوان درگیر رفتارهای تغذیه ای ناسالم با هدف افزایش حجم عضلات یا وزن بوده اند؛ استفاده از مکمل ها، تغییر رژیم غذایی و حتی مصرف استروییدها در میان جوانان رایج گزارش شده است. مطالعات اخیر در کانادا نیز نشان داده اند که بستری شدن مردان مبتلا به اختلالات خوردن از سال 2002 به طور چشمگیری افزایش یافته است.

عوامل زیستی، روان شناختی و اجتماعی-فرهنگی می توانند در بروز بیگورکسیا نقش داشته باشند. سابقه خانوادگی مشکلات روانی، اعتمادبه نفس پایین، کمال گرایی یا گرایش های وسواس گونه احتمال ابتلا را بیشتر می کند. همچنین، تجربه های آسیب زا و قلدری از عوامل خطر هستند. ورزشکاران بدن ساز یا کسانی که برای تغییر ظاهر بدن وزنه می زنند، بیش از دیگران در معرض خطر قرار دارند.

یکی از بزرگ ترین عوامل افزایش بیگورکسیا، گسترش شبکه های اجتماعی است. جوانان نه تنها تصاویر بدن های ایده آل را مصرف می کنند، بلکه تحت فشارند تا خودشان نیز محتوای مشابه تولید کنند. مقایسه دائمی با بدن های ایده آل در صفحات اینفلوئنسرها می تواند به نارضایتی از بدن و بیگورکسیا منجر شود.

تصاویر فیلترشده، زاویه های خاص، آرایش و ویرایش دیجیتال، واقعیت را تحریف می کنند و نوجوانان در معرض نسخه های غیرواقعی و دست کاری شده از بدن انسان قرار می گیرند. این امر می تواند به بحران روانی جدی منجر شود.

- مصرف شبکه های اجتماعی را محدود کنید و درباره محتوایی که فرزندتان می بیند با او گفت وگو کنید.

- ارزش هایی فراتر از ظاهر جسمانی مانند مهربانی، خلاقیت و شوخ طبعی را برجسته کنید.

- الگوی مثبت باشید؛ نگرش سالم نسبت به بدن خود نشان دهید.

- درباره تنوع بدن ها صحبت کنید و آن را ارزشمند بدانید.

- هنگام مواجهه فرزند با تصاویر بدن های مشهور، واقعیت پشت آن ها را توضیح دهید (مانند رژیم های سخت یا تمرین های غیرعادی بازیگران).

- اگر نشانه هایی از وسواس نسبت به وزن، غذا یا ورزش مشاهده کردید، سریعاً مداخله کنید.

پسرانی که تمام وقت خود را صرف ورزش می کنند، احساس گناه دارند اگر به باشگاه نروند، یا دیگر با خانواده و دوستان غذا نمی خورند، ممکن است درگیر بیگورکسیا باشند.

اگر والدین مشکوک به ابتلای فرزندشان هستند، باید بدانند که تنها نیستند و منابع حمایتی وجود دارد. بهترین راه، مراجعه به تیمی متشکل از متخصصان سلامت روان، پزشکان و متخصصان تغذیه است. درمان زودهنگام بسیار حیاتی است؛ زیرا اگر بی توجه رها شود، پیامدهای آن می تواند زندگی فرد را به شدت تحت تأثیر قرار میدهد.