به نقل از the mind circle، علاوه بر مناظر زیبای طبیعی، قدیمی ترین بناهای ایرلند نیز از نمادهای مهم این کشور به شمار می روند. از دوران شکارچیان و گردآورندگان ماقبل تاریخ گرفته تا سلتی ها، رومی ها، وایکینگ ها، نورمن ها و انگلیسی ها، همگی ردپای معماری خود را در این سرزمین برجای گذاشته اند. برخی از این بناها مربوط به قرون وسطی هستند و برخی دیگر به دوران باستان بازمی گردند.

مقبره های نیوگرینج شاید جالب ترین سازه در ایرلند و یکی از قدیمی ترین بناهای کشور باشند، اگر نگوییم قدیمی ترین. این مقبره ها به 3200 پیش از میلاد بازمی گردند، یعنی حتی قدیمی تر از اهرام مصر و استون هنج. علاوه بر این، نیوگرینج به طور کامل با طلوع خورشید در انقلاب زمستانی هم راستا است.

نیوگرینج به عنوان مقبره ای زیرزمینی برای سازندگانش عمل می کرد. باستان شناسان استخوان های سوخته و نسوخته یافته اند که نشان می دهد سوزاندن اجساد نیز رایج بوده است. بسیاری از تاریخ دانان معتقدند نیوگرینج بیش از یک مقبره بوده و احتمالاً مرکز یک آیین اسرارآمیز برای پرستش خورشید، ماه و ستارگان بوده است.

کمی دورتر از نیوگرینج، مقبره نُوث قرار دارد که یکی از قدیمی ترین بناهای ایرلند محسوب می شود. هرچند هر دو در یک منطقه هستند، اما تفاوت هایی دارند. مقبره نُوث دارای دو راهرو است که به تالارهای جداگانه منتهی می شوند.

علاوه بر گذرگاه های زیرزمینی، نُوث میزبان آثار هنری عظیم سنگی (مگالیتیک) است. در این مکان بیش از 200 سنگ تزیین شده وجود دارد. حفاری های بیشتر نشان دادند که نُوث علاوه بر مقبره، مکانی برای آیین های مذهبی و پرستش بوده است.

کلیسای جامع کریست چرچ در دوبلین یکی از قدیمی ترین کلیساها در دوبلین و بریتانیا است. این بنا توسط پادشاه وایکینگ، سیتریک سیلکن بیرد، در اوایل قرن یازدهم ساخته شد. این کلیسا در قلب دوبلین قرار دارد و یکی از دو مکان مذهبی مهم شهر است.

این کلیسا تغییرات زیادی را تجربه کرد تا به شکل امروزی درآمد. اصلاحات مذهبی و تغییرات سیاسی در بریتانیا نیز بر آن تأثیر گذاشتند. در دهه 1530 این کلیسا ویران شده بود، اما پس از قرن ها بازسازی، در دهه 1870 دوباره به نماد دوبلین تبدیل شد.

یکی از قدیمی ترین قلعه های ایرلند که هنوز مورد استفاده قرار دارد، قلعه کیلی لی است که نمادی مهم در ایرلند شمالی محسوب می شود. ساخت اولیه آن به اواخر قرن دوازدهم و شوالیه نورمن، جان دِ کُرسی، بازمی گردد.

این قلعه در ابتدا مجموعه ای از استحکامات بود، اما در طول سال ها توسعه یافت. در قرن هفدهم، زمین های قلعه توسط پادشاه جیمز اول به سه بخش تقسیم شد. از آن زمان، قلعه خانه خاندان همیلتون، یکی از خانواده های اشرافی بریتانیا، بوده است.

قلعه اشفورد توسط اعضای خاندان بورک در سال 1228 ساخته شد و نشانه هایی از معماری قرون وسطایی و ویکتوریایی را در خود دارد. این قلعه به مدت 300 سال خانه خاندان بورک بود، اما پس از نبردی با ریچارد بینگهام انگلیسی، به دست او افتاد.

بزرگ ترین تغییر قلعه زمانی رخ داد که سر بنجامین لی گینس آن را خرید. گینس قلعه را به یک ملک ویکتوریایی تبدیل کرد؛ دو برج اضافه کرد، زمین ها را گسترش داد، جاده ساخت و هزاران درخت کاشت. امروزه قلعه اشفورد به عنوان یکی از لوکس ترین هتل های ایرلند فعالیت می کند.