به گزارش پارسینه ، مدتی است که کف دست راستم بسیار درد می کند؟ درد کف دست چه زمانی ایجاد می شود؟ در چه صورتی باید به پزشک مراجعه کنم؟
پاسخ : علل کف دست می تواند ناشی از آسیب دیدگی ها، عفونت ها و اختلالات تاثیرگذار بر عصب ها و عروق خونی یا بافت های درون دست باشد.

آسیب دیدگی ها می توانند به نقاط کلیدی دست شامل عصب ها، تاندون‎ ها و عضلات صدمه زند. کوبش، ضربه و برخورد پر نیرو مانند فرو آمدن اشیاء سنگین روی دست، افتادن روی دست، سوختگی های ناشی از آشپزی، بریدگی در کف دست، گزش یا نیش حشرات، کاربرد یا کشش بیش از حد مانند موارد مربوط به ورزش یا حرکات تکراری از جلمه صدماتی است که منجر به بروز درد در کف دست می شود. کبودی، ورم و خشکی دست نیز از دیگر علایم آسیب دیدگی دست است.

آسیب دیدگی های شدیدتر می توانند بر اثر صدمه دیدن ساختارها و بافت های درون دست و مچ دست مانند مفاصل، استخوان ها، تاندون ها، رباط ها، عصب ها و رگ های خونی ایجاد شوند.
مردم اغلب اوقات می توانند آسیب دیدگی های خفیف دست را در محیط خانه با کمک استراحت دادن به دست در حد امکان، استفاده از یخ (سرما درمانی) برای ناحیه آسیب دیده به مدت تا 20 دقیقه در هر بار و مصرف داروهای ضد درد غیر نسخه ای درمان کنند.
مردم دچار آسیب دیدگی های شدیدتر مانند شکستگی یا در رفتگی باید مورد مراقبت کامل پزشکی قرار گیرند. همچنین در صورت تشدید وخامت مشکل و عدم بهبود آن مردم باید به پزشک متخصص درد شناس مراجعه کنند.
سندرم تونل کارپال از دیگر مشکلاتی است که می تواند موجب درد کف دست شود. وقتی فردی دچار سندرم تونل کارپال باشد، این تونل داخل مچ دست در تنگنا قرار گرفته یا ملتهب می شود که این امر باعث ایجاد فشار بر عصب مدیان و تاندون های موجود در آن می شود.

درد مچ دست، درد کف دست، و درد انگشت ها، بی حسی یا حس مور مور کف دست و انگشتان، ضعف در کف دست یا کاهش توانایی گرفتن اشیاء از جمله علایم سندرم تونل کارپال است؛ اغلب این علایم به شکل تدریجی شکل می گیرند و ممکن است در طول شب یا هنگامی که شخص از خواب بیدار می شود، تشدید شوند.
صدمات دست و مچ( که سبب ورم می شوند)، انجام حرکات تکراری با دست ها، کاربرد مکرر ابزار مرتعش با دست، بارداری، دیابت، تاریخچه خانوادگی ابتلاء به سندرم تونل کارپال از جمله ریسک فاکتورهای سندرم تونل کارپال است.
درمان های غیر جراحی این مساله شامل استفاده از عضو بند( اسپلینت)، اجتناب از فعالیت های منجر به تشدید علایم یا تعدیل آنها، استفاده از داروهای ضد درد غیر نسخه ای مانند آسپیرین و ایبوپروفن، گرفتن داروهای نسخه ای مانند داروهای استروییدی یا تزریق لیدوکایین، پرداختن به یوگا، طب سوزنی یا درمان های کایروپراکتیک است. در مورد مردم دچار علایم شدید یا سخت درمان، پزشک متخصص می تواند لیزر را برای کاهش فشار بر عصب مدیان توصیه کند.

اگر بریدگی یا زخم روی کف دست عفونی شود، این وضعیت می تواند به درد و ورم منجر شود. چرک یا ترشح، سرخی اطراف ناحیه آسیب دیده، گرمای پوست اطراف ناحیه، تب یا احساس ناخوشی کلی از علایم بریدگی یا زخم عفونی است. برای مردم دچار علایم زخم یا جراحت عفونی برخورداری از درمان پزشکی الزامی است. عفونت می تواند به عوارض جدی مانند سلولیت، آبسه و سپسیس منجر شود.
پزشکان به طور معمول برای درمان زخم یا جراحت عفونی آنتی بیوتیک تجویز می کنند؛ در صورتی که عفونت قابل ملاحظه باشد پزشک می تواند ناحیه آسیب دیده را با عمل جراحی تخلیه کند.

نوروپاتی محیطی به طور معمول به اختلالات آسیب زننده به عصب های اندام های دور از قلب مانند دست و پا اشاره دارد. نوروپاتی محیطی در دست و انگشتان می تواند سبب ایجاد درد شدید ، حس سوزش یا مور مور ، بی حسی ، دشواری در کاربرد دست مانند موارد مربوط به گرفتن اشیاء شود.
دیابت و صدمات فیزیکی علل شایع نوروپاتی محیطی محسوب می شوند اما می تواند به علت ایجاد اختلالات خود ایمنی مانند آرتریت روماتویید یا لوپوس، اختلالات کاهش دهنده جریان اکسیژن به عصب های محیطی مثل اترواسکلروزیس و واسکولیت، عدم تعادل غذایی مانند کمبود ویتامین B12، عفونت های آسیب زننده به بافت عصب، مصرف زیاد مشروب الکلی ایجاد شود.

درمان نوروپاتی محیطی معمولا با مخاطب گرفتن علت زیربنایی شروع می شود. برای مثال، مدیریت سطح قند خون می تواند به کاهش اثرات نوروپاتی محیطی در مردم دچار دیابت کمک کند. پزشکان همچنین ممکن است داروهایی مانند داروهای ضد افسردگی، داروهای ضد تشنج و کرم های پوست را برای کمک به تخفیف درد تجویز کنند.

واسکولیت (التهاب رگ های خونی ) از دیگر علل ایجاد درد کف دست است. پزشکان علت دقیق ایجاد واسکولیت را نمی دانند. به هر جهت، انواع بیماری خود ایمنی، عفونت یا برخی سرطان های خون می توانند هر از گاه محرک بروز واسکولیت شوند. واسکولیت می تواند بر بسیاری از قسمت های بدن تاثیر بگذارد. انواع متعدد واسکولیت وجود دارد و علایم ممکن است از شخصی به شخص دیگر بسیار متفاوت باشند. واسکولیت می تواند با علایمی مانند درد سوزان، بی حسی یا از دست دادن حس، حس مور مور، از دست دادن قدرت همراه باشد.

درمان به نوع واسکولیت و محدوده بروز آن و شدت علایم مبتلابه شخص بستگی دارد. اغلب این درمان اغلب شامل استفاده از داروهای ضد التهابی مانند استروییدهاست. برای موارد شدیدتر واسکولیت، پزشک ممکن است استفاده از داروهای سیتوتوکسیک مانند ازاتیوپرین، متوتریکسات یا سیکلوفسفامید را تجویز کند.
فاسیت پالمار نیز از دیگر علل ایجاد درد کف دست است. فاسیت پالمار یک اختلال پزشکی نادر است که سبب التهاب فاسیای پالمار می شود، یک رشته بافت محکم که کف دست را به انگشتان متصل می کند. التهاب مزبور می تواند باعث دشوار یا دردناک شدن تلاش شخص برای باز کردن انگشتان خود شود.

فاسیت پالمار معمولا دچار هر دو دست می شود و بیشتر محتمل است که در مردم مبتلاء به پلی آرتریت بروز کند. دیگر اختلال آسیب زننده به فاسیای پالمار انقباض دوپوترین است. ماساژ عمقی بافت، استفاده از داروهای مسکن درد، درمان با استرویید برای تخفیف التهاب از گزینه های درمانی این بیماری است. پزشک همچنین درمان هر گونه اختلال پزشکی زیربنایی تقویت کننده فاسیت پالمار را توصیه می کند.
مردم می توانند اغلب با استراحت دادن یا بی حرکت نگه داشتن دست، استفاده از یخ به مدت تا 20 دقیقه در هر بار برای ناحیه آسیب دیده، استفاده از داروهای غیر نسخه ای برای تخفیف درد و التهاب، استفاده از تمرینات کششی و قدرتی مثل گرفتن توپ ورزشی، ماساژ دست برای تقویت گردش خون و تخفیف گرفتگی عضلانی درد کف دست شان را در خانه درمان کنند اما در صورت شدید بودن درد یا بدتر شدن آن یا عدم پاسخ درد به درمان های خانگی، مردم باید به پزشک درد شناس مراجعه کنند.
در صورت مواجهه با درد شدید دست، ورم شدید دست، موارد مشکوک به دررفتگی یا شکستگی دست یا انگشت، جراحات شدید یا خونریزی بدون توقف فرد نیاز به مراقبت های پزشکی کامل دارد.