به نقل از en.defence، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی آغاز به استقرار پهپاد حدید-110 کرده است؛ یک مهمات سرگردان جت محور که برای گریز از سامانه های پدافند هوایی و حمله به اهداف در برد متوسط طراحی شده است.

نیروهای زمینی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران در حال به کارگیری یک پهپاد سرگردان پنهانکار با موتور جت به نام حدید-110 هستند؛ سامانه ای که می تواند برای روسیه نیز جالب توجه باشد. این پهپاد نخستین بار در اوایل سال 2025 رونمایی شد و سپس در رزمایش های تابستانی به کار گرفته شد. این پهپاد گامی قابل توجه در توانمندی های پهپادی تهاجمی ایران به شمار می رود.

یکی از ویژگی های اصلی سامانه حدید-110 موتور جت آن است که به پهپاد امکان می دهد به سرعتی تا 510 کیلومتر در ساعت برسد. ترکیب این سرعت با بدنه ای ویژه که سطح مقطع راداری را کاهش می دهد، شناسایی توسط رادارهای متعارف را دشوار کرده و زمان واکنش سامانه های پدافندی را کوتاه می کند.

این پهپاد با استفاده از یک بوستر سوخت جامد پرتاب می شود که آن را به سرعت و ارتفاع مورد نیاز می رساند، سپس موتور جت اصلی روشن می شود. این روش پرتاب امکان استقرار سریع را فراهم کرده و در عین حال اندازه جمع وجور و کارایی آیرودینامیکی پهپاد را در پرواز حفظ می کند.

با وجود ابعاد نسبتاً کوچک، پهپاد حدید-110 قادر به حمل کلاهکی 30 کیلوگرمی است و برد اعلام شده آن تا 350 کیلومتر می رسد. ایران همچنین مدعی است که این پهپاد می تواند در ارتفاع عملیاتی بیش از 9000 متر پرواز کند؛ ارتفاعی که آن را فراتر از دسترس گروه های آتش سیار، توپخانه ضدهوایی و بیشتر سامانه های پدافند کوتاه برد قرار می دهد.

در چنین ارتفاعی، رهگیری بسیار دشوار می شود. بیشتر پهپادهای رهگیر تنها تا حدود 5 کیلومتر کارایی دارند و تعداد محدودی از پهپادهای FPV رهگیر قادرند به ارتفاع 9 کیلومتر برسند، چه برسد به تعقیب هدفی با سرعت جت. بنابراین، مقابله با پهپاد حدید-110 احتمالاً نیازمند هواپیماهای جنگنده، سامانه های موشکی زمین به هوای برد بلند یا پهپادهای رهگیر بزرگ تر و گران تر خواهد بود.

ترکیب سرعت، ارتفاع، کاهش قابلیت شناسایی و کلاهک نسبتاً سنگین، سامانه حدید-110 را در رده پهپادهای ضربتی میانه قرار می دهد؛ حوزه ای که روسیه در حال حاضر با کمبود توانمندی مواجه است. برای جبران این کمبود، نیروهای روسی اخیراً مهمات سرگردان شاهد-107 را که آن نیز ساخت ایران است، خریداری کرده اند.

با این حال، در مقایسه این دو سامانه، حدید-110 مزایای عملکردی آشکاری دارد. پهپاد شاهد-107 از موتور احتراق داخلی استفاده می کند، حداکثر سرعت آن حدود 180 کیلومتر در ساعت است، برد آن تا 300 کیلومتر می رسد و کلاهکی حدود 15 کیلوگرمی حمل می کند؛ یعنی نصف وزن کلاهک حدید-110. هرچند پهپاد جت محور قطعاً گران تر خواهد بود، اما کارایی رزمی آن به طور قابل توجهی بالاتر است.

علاوه بر این، سامانه هایی از این کلاس می توانند به طور نظری به آنتن های ارتباطی رله ای یا مودم های شبکه مش مجهز شوند تا کنترل آن ها به صورت لحظه ای امکان پذیر باشد، نه صرفاً خودکار. اگر این سامانه به روسیه منتقل یا برای استفاده آن ها تطبیق داده شود، می تواند برنامه ریزی پدافند هوایی را به شدت پیچیده تر کرده و بُعد فناورانه جنگ پهپادی دوربرد را بیش از پیش تشدید کند.