به نقل از روزنامه ایران اما یک روز صبح وقتی همه خواب بودند زنگ خانه خاله اش به صدا درآمد و ناگهان سایه چند مأمور پلیس را بالای سرش دید. فهمید که به آخر خط رسیده است

نیم نگاهی به خواهرش انداخت. بالاخره روزی که منتظرش بود رسید. نوید می دانست دیر یا زود بالاخره سردی دستبند آهنین قانون را روی دستانش حس می کند.

مأموران او را به تهران منتقل کردند. در همان بازجویی های اولیه لب به اعتراف باز کرد و گفت: من کشتم! هم مادربزرگم و هم عمویم را.

در حالی که دستانش می لرزید و صدایش به سختی بیرون می آمد، گفت: آن شب با خواهر کوچکم خانه مادربزرگم بودیم عید بود و برای عید دیدنی به آنجا رفته بودیم اما عمویم دوباره شروع به بد و بیراه گفتن و سرکوفت زدن کرد بعد هم می خواست از اتاق بیرون برود که از شدت عصبانیت چاقویم را بیرون آوردم و از پشت سر دو ضربه به او زدم. با فریادهای او مادربزرگم خودش را به اتاق رساند و شروع به جیغ و داد کرد که با کپسول پیک نیکی او را هم زدم. وقتی هردو روی زمین افتادند به سراغ خواهرم رفتم و به سرعت فرار کردیم و بعد راهی خانه خاله ام در شهرستان شدیم. به خاله سمیه هم نگفتیم که چه شده از بس در این سال ها آواره این خانه و آن خانه بودیم آمدنمان برایش سؤال برانگیز نبود.

پرونده پسرک که در زمان قتل ها هنوز 18 سالش نشده بود پس از تکمیل به شعبه 4 دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد.

غیر از دو عموی او که رضایت داده بودند دخترعمو و دو عموی دیگرش خواستار قصاص نوید شدند.

نوید حالا دیگر 18 سال را رد کرده وقتی به جایگاه رفت با صدایی که خیلی خسته بود گفت: پدر و مادرم دو سال قبل از هم جدا شدند و پدرم به خاطر سرقت به زندان افتاد. مادرم هم به شیشه اعتیاد پیدا کرد. من و خواهرم آواره شده بودیم حتی نانی برای خوردن نداشتیم برای اینکه از گرسنگی نمیریم سربار خانه دایی و خاله بودیم. آنها هم از سر دلسوزی ما را به خانه شان راه می دادند اما نگاهشان فقط از سر ترحم بود.دوست نداشتم کسی تحقیرمان کند.هرگز فکر نمی کردم یک روز به عنوان قاتل عمو و مادربزرگم اینجا بایستم. اما نبود پدر و آوارگی مادر معتاد ما را بدبخت کرد.

دراین جلسه نوید مدعی شد خواهر 12 ساله اش وقتی به او گفته که عمویشان او را اذیت کرده است کینه و نفرت از عمو او را به خانه مادربزرگ کشانده و سرانجام کار به جنایتی عجیب کشید. در این لحظه اولیای دم حرف های نوید را به نشانه اعتراض قطع کردند و گفتند: او این ادعا را مطرح کرده تا خودش را تبرئه کند.

قاضی از نوید پرسید: مادربزرگت را چرا کشتی؟

نوید جواب داد: از او کینه داشتم. چون او را مسبب همه بدبختی هایمان می دانستم. باورم این بود که او باعث طلاق پدر و مادرم شده بود و ما را به خاک سیاه نشانده بود. یک روزی ماهم خانه داشتیم و خانواده ای دور و برمان بود. اما مادربزرگم با حرف هایش آنقدر پدرم را تحریک کرد که چشم باز کردیم و دیدیم زندگی مان از هم پاشیده است. مادرم معتاد شد و ما را رها کرد.

بعد از اظهارات نوید قضات مقرر کردند تا از خواهر وی که در بهزیستی نگهداری می شود تحقیقات لازم به عمل آید و پس از آن رأی لازم را صادر کنند.