به نقل از فرتاک نیوز، شناسایی علت این وضعیت معمولاً نخستین گام برای رفع آن است و در بسیاری از موارد می توان با اقدامات ساده مشکل را برطرف کرد.

یکی از رایج ترین دلایل بروز طعم فلزی، ضعف در رعایت بهداشت دهان و دندان است. مسواک زدن منظم و استفاده از نخ دندان می تواند از التهاب لثه، عفونت های لثه و مشکلات دندانی جلوگیری کند؛ اختلالاتی که اغلب با طعم ناخوشایند در دهان همراه هستند. در چنین شرایطی ممکن است فرد با نشانه هایی مانند تورم یا قرمزی لثه و خون ریزی در هنگام مسواک زدن نیز روبه رو شود. بوی بد دهان نیز یکی از علائم رایج ضعف سلامت دهان به شمار می رود.

در کنار مشکلات دهان و دندان، سرماخوردگی، التهاب سینوس ها و عفونت های تنفسی نیز می توانند طعم دهان را تغییر دهند. هنگامی که فرد به عفونت های مجاری تنفسی مبتلا می شود، معمولاً علائمی مانند آبریزش یا گرفتگی بینی، گلودرد و سرفه نیز مشاهده می شود. استراحت کافی، مصرف مایعات و استفاده از مسکن های بدون نسخه در این شرایط توصیه می شود و معمولاً با بهبود وضعیت عمومی، طعم فلزی نیز از بین می رود.

مصرف برخی داروها از دیگر دلایل شایع این وضعیت است. آنتی بیوتیک ها، داروهای قلب، داروهای نقرس و برخی داروهای مرتبط با سلامت روان از جمله مواردی هستند که ممکن است طعم فلزی ایجاد کنند. در چنین شرایطی توصیه می شود بدون قطع خودسرانه دارو، موضوع با پزشک معالج مطرح شود.

برخی مکمل های غذایی نیز قادرند این طعم ناخوشایند را ایجاد کنند. مکمل های آهن، کلسیم، ویتامین های پیش از بارداری و مولتی ویتامین هایی که شامل روی، مس یا کروم هستند می توانند پس از مصرف، این احساس را در دهان ایجاد کنند. خوشبختانه این طعم معمولاً مدت کوتاهی پس از بلع مکمل برطرف می شود.

اختلالات گوارشی مانند رفلاکس معده، سوزش سردل و سوءهاضمه نیز از دیگر عوامل مؤثر در ایجاد طعم فلزی هستند. این مشکلات اغلب با علائمی مانند احساس سوزش در قفسه سینه و نفخ پس از خوردن غذا همراه اند. برای بهبود این وضعیت، کاهش مصرف غذاهای پرچرب، صرف شام در ساعات زودتر و استفاده از داروهای ضداسید توصیه می شود.

در دوران بارداری نیز تغییر طعم دهان موضوعی رایج است و بسیاری از زنان در اوایل بارداری طعم فلزی را تجربه می کنند؛ حالتی که معمولاً گذراست و به طور طبیعی برطرف می شود.

برخی بیماری ها مانند زوال عقل نیز می توانند حس چشایی را تحت تأثیر قرار دهند، زیرا بخشی از مغز که مسئول تشخیص طعم هاست ممکن است عملکرد طبیعی خود را از دست بدهد. علاوه بر این، بیماران تحت شیمی درمانی یا پرتودرمانی نیز معمولاً با طعم تلخ یا فلزی در دهان مواجه می شوند؛ عارضه ای که پس از پایان دوره درمان کاهش می یابد.