به گزارش پارسینه به نقل از فرادید، باستان شناسان درست بیرون دروازه ی یک شهر 4 هزارساله در چین، گودالی پر از 80 جمجمه متعلق به قربانیان انسانی یافتند. اکنون، پژوهشی جدید حقیقتی حیرت انگیز درباره این قربانیان را آشکار کرده: 9 نفر از هر 10 نفر مرد بوده اند.

شهر سنگی و دیوارکشی شده ی شیمائو نخستین بار سال 2018 در استان شانشی کشف شد. شیمائو که بین 2300 تا 1800 پیش از میلاد مسکونی بوده، مساحتی نزدیک به 4 کیلومتر مربع داشته است. این شهر یک هرم پلکانی بزرگ، مناطق ویژه کارگاهی و دو گورستان داشته است.

یک تدفین ویژه در محوطه ژایشان چین که مرد صاحب مقبره و زن قربانی شده را نشان می دهد

باستان شناسان دو نوع متفاوت از قربانی کردن انسان را هم شناسایی کردند: نوع نخست شامل جدا کردن سر افراد و دفن جمجمه ها در گودال های جمجمه نزدیک دروازه شهر و نوع دوم شامل دفن یک فرد کم مرتبه (بیشتر زن) به عنوان قربانی در مقبره فردی بلندمرتبه میشد.

در پژوهش جدید، محققان برای روشن کردن جنس زیستی جمجمه های موجود در گودالی که زیر شالوده دروازه شرقی شیمائو (دانگمِن) پیدا شده بود، از تحلیل DNA استفاده کردند.

پژوهشگران در مقاله نوشتند: برخلاف گزارش های باستان شناختی پیشین که این قربانیان را بیشتر زن می دانستند، نتایج جدیدِ DNA هیچ نشانه ای از غلبه زنان نشان نداد و 90 درصد قربانیان مرد بودند.

90 درصد بقایایی که در گودال جمجمه ها پیدا شده اند متعلق به مردان بوده اند

این یافته باستان شناسان را حیرت زده کرد، زیرا قربانیانی که در تدفین های افراد بلندمرتبه در شیمائو و شهرک های اطراف آن دیده شده اند، بیشتر زن بوده اند.

پژوهشگران افزودند: این الگوی قربانی کردن که بیشتر شامل زنان می شود، به شدت با وضعیت دانگمَن که در آن قطع سر و دفن دسته جمعی بیشتر بر مردان تمرکز داشته، در تضاد است. این امر نشان می دهد آیین های قربانی کردن در شیمائو بسیار ساختارمند بوده و نقش های جنسیتیِ متمایز با اهداف و مکان های آیینی متفاوت پیوند داشته اند. این مطلب در بیانیه ای از سوی آکادمی علوم چین هم تأیید شده است.

پژوهشگران همچنین با بررسی DNA مردان قربانی، دریافتند تفاوتی میان تبار ایشان و تبار افراد بلندمرتبه ی دفن شده وجود ندارد؛ به این معنا که قربانیان بیگانه یا خارج از جامعه نبودند.

اگرچه دلیل این سنت های قربانی کردنِ تفکیک شده از دید جنسیتی همچنان روشن نشده، پژوهشگران فرضیه هایی ارائه داده اند.

به گفته آنان، قربانی کردن در گورستان ها ممکن است شکل هایی از تکریم نیاکان باشد که در آن زنان برای احترام به اعیان یا حکمرانان بلندمرتبه قربانی می شدند؛ در حالی که جمجمه های مدفون در گودال شاید با آیین های ساخت وساز دیوارها یا دروازه مرتبط بوده اند.