به گزارش پارسینه ؛ در حالی که رنگ سبز بیشترِ چشم اندازهای جهان را پوشانده و رنگ های زرد، نارنجی، قرمز و صورتی در میان گیاهان و جانوران فراوان دیده می شود اما رنگ آبی تنها در چند گل، چند پرنده عجیب و تعدادی قورباغه خاص دیده می شود. با این حال، رنگی وجود دارد که از آبی هم نادرتر است: بنفش.

دلیل کمیابی رنگ ها به فیزیک و تکامل برمی گردد. رنگ ها از بازتاب طول موج های مختلف نور در طیف الکترومغناطیس ایجاد می شوند. طول موج های کوتاه مانند آبی انرژی بیشتری دارند و طول موج های بلند مثل قرمز انرژی کمتری.

چرا سبز این قدر فراوان است؟

سبز در میانه طیف نور قرار دارد و گیاهان با کمک رنگدانه کلروفیل از آن بهره می برند. کلروفیل نور قرمز و بخشی از نور آبی را جذب کرده و بیشتر نور سبز را بازتاب می دهد؛ به همین دلیل برگ ها سبزند. این ترکیبِ جذب و بازتاب برای فرایند فتوسنتز پایدار و کارآمد است.

چرا آبی در طبیعت کمیاب است؟

نور آبی به دلیل طول موج کوتاه و بسامد بالا بسیار پرانرژی است. بیشتر رنگدانه ها به جای بازتاب آن، این انرژی را جذب می کنند؛ بنابراین ساخت رنگدانه هایی که آبی را بازتاب دهند به طور زیستی دشوار است. به همین دلیل بسیاری از موجوداتی که آبی به نظر می رسند، در واقع رنگدانه آبی ندارند، بلکه از ساختارهای میکروسکوپی استفاده می کنند که نور را به شکلی خاص پراکنده می کند.

چرا بنفش کمیاب ترین رنگ است؟

بنفش طول موجی حتی کوتاه تر از آبی دارد و در بخش بسیار پرانرژی طیف مریی قرار می گیرد. هرچه ایجاد آبی سخت باشد، تولید بنفش از آن سخت تر است. رنگدانه های طبیعی به سختی می توانند چنین انرژی ای را بازتاب دهند و ساخت رنگ های ساختاری برای بنفش مستلزم آرایش های بسیار متراکم و دقیق است که برای بخش بزرگی از موجودات زنده ممکن نیست.

این کمیابی در تاریخ فرهنگی بشر نیز دیده می شود. پیش از اختراع رنگ های شیمیایی، آبی و بنفش از گران ترین و دشوارترین رنگ ها برای تولید بودند و تنها در اختیار پادشاهان، روحانیان یا نخبگان قرار می گرفتند. حتی امروز نیز تولید رنگ های آبی و بنفش در صنعت، پیچیدگی های ویژه خود را دارد.