به نقل از ایسنا، ارتباطات بین زمین و فضاپیماهای ناسا سال ها در برابر هک بسیار آسیب پذیر بود تا این که یک هوش مصنوعی توانست این نقص را پیدا و برطرف کند.

به نقل از اسپیس، این آسیب پذیری توسط یک الگوریتم امنیت سایبری هوش مصنوعی شناسایی شد که توسط استارت آپ AISLE مستقر در کالیفرنیا ابداع شده است و در نرم افزار امنیتی CryptoLib محافظ ارتباطات فضاپیما با زمین قرار دارد. به گفته پژوهشگران امنیت سایبری، این آسیب پذیری می توانسته هکرها را قادر سازد تا کنترل ماموریت های فضایی بی شماری از جمله مریخ نوردهای ناسا را ​​​​به دست بگیرند.

پژوهشگران امنیت سایبری AISLE در وب سایت شرکت، این آسیب پذیری را شرح دادند و نوشتند: به مدت سه سال، سیستم امنیتی که برای محافظت از ارتباطات فضاپیما با زمین در نظر گرفته شده بود، از نوعی آسیب پذیری رنج می برد که می توانست آن محافظت را تضعیف کند. یک آسیب پذیری در این نرم افزار، میلیاردها دلار را در زیرساخت های فضایی و ماموریت های علمی مرتبط با آن تهدید می کند.

پژوهشگران گفتند که این آسیب پذیری در سیستم احراز هویت یافت شده است و می توانسته از طریق اعتبارنامه های به خطرافتاده اپراتور مورد سوءاستفاده قرار گیرد. به عنوان مثال، مهاجمان می توانسته اند از طریق مهندسی اجتماعی، روش هایی مانند فیشینگ یا آلوده کردن رایانه ها با ویروس هایی که در درایوهای USB آپلود شده و در جایی که پرسنل می توانستند آنها را پیدا کنند، به نام های کاربری و رمزهای عبور کارمندان ناسا دسترسی پیدا کنند.

پژوهشگران نوشتند: این آسیب پذیری، پیکربندی احراز هویت را به یک سلاح تبدیل می کند. یک مهاجم می تواند دستورات دلخواه را تزریق کند که با امتیازات کامل سیستم اجرا می شوند.

به عبارت دیگر، یک مهاجم می تواند از راه دور فضاپیما را بدزدد یا داده هایی را که با مرکز کنترل زمینی رد و بدل می شوند، ردیابی کند.

برای دسترسی به فضاپیما از طریق آسیب پذیری CryptoLib، مهاجمان باید در مقطعی به سیستم دسترسی محلی داشته باشند که به گفته پژوهشگران، سطح حمله را در مقایسه با یک نقص قابل بهره برداری از راه دور کاهش می دهد.

پژوهشگران گفتند که این آسیب پذیری با وجود بررسی های متعدد انسانی کد در طول سه سال وجود آن، در نرم افزار احراز هویت باقی مانده است. تحلیل گر خودکار مبتنی بر هوش مصنوعی AISLE، این مشکل را در عرض چهار روز کشف و به رفع آن کمک کرد و پتانسیل این فناوری ها را در زمینه تشخیص آسیب پذیری های امنیت سایبری برجسته ساخت.

پژوهشگران نوشتند: فناوری های تحلیل خودکار در حال ضروری شدن هستند. بررسی انسانی همچنان ارزشمند است، اما تحلیل گران خودکار می توانند به طور سیستماتیک کل پایگاه های کد را مورد بررسی قرار دهند، الگوهای مشکوک را علامت گذاری کنند و به طور مداوم با تکامل کد عمل کنند.