به نقل از ایسنا، ما همیشه می دانسته ایم که قطب شمال نمی تواند مکان مناسبی برای سکونت باشد، اما شاید دلایل آن را به طور کامل ندانیم.

به نقل از فوربس، فصل تعطیلات زمستانی از راه می رسد. بسیاری از کودکانی که کریسمس را جشن می گیرند، با هیجان در حال تهیه فهرستی از هدایای مورد نظر خود برای بابانوئل، معروف ترین ساکن ادعاشده قطب شمال هستند اما قطب شمال، مکانی بسیار دشوار برای زندگی انسان هاست.

در ادامه، چهار دلیل برای عدم سکونت انسان ها در قطب شمال آورده شده است.

1. قطب شمال یک منطقه دورافتاده است.

بحث های زیادی درباره این موضوع وجود دارد که چه کسی اولین بار به قطب شمال رسیده است، اما به گفته پژوهشگران بنیاد اقیانوس تارا (Tara Ocean Foundation)، هیچ اجماعی درباره این موضوع وجود ندارد. در وب سایت این بنیاد آمده است: ریچارد برد (Richard Byrd) کاوشگر آمریکایی، چندین سفر اکتشافی را به قطب شمال رهبری کرد؛ به ویژه در سال 1926 که ادعا کرد به قطب شمال رسیده است. این ادعا مورد تردید قرار گرفته است.

در ادامه آمده است: روآلد آموندسن (Roald Amundsen) اولین کاوشگری به شمار می رود که در سال 1926 سوار بر یک کشتی هوایی به همراه اومبرتو نوبیل (Umberto Nobile)، کاوشگر ایتالیایی بر فراز قطب شمال پرواز کرد. پیش از این، آموندسن اولین انسانی بود که در دسامبر 1911 به قطب جنوب رسید.

در اواخر دهه 1800، فریتیوف نانسن (Fridtjof Nansen)، دانشمند نروژی به قطب شمال بسیار نزدیک شد. او کشتی مخصوص خود را در یخ های قطب شمال گذاشت تا بتواند از منطقه قطبی عبور کند. اگرچه کشتی به قطب شمال (90 درجه شمالی) نرسید، اما به 86 درجه و 14 درجه شمالی رسید. نانسن به دلیل سفرهای اکتشافی اش، یک کاوشگر پیشگام قطب به شمار می رود.

متیو هنسون (Matthew Henson)، کاوشگر آمریکایی-آفریقایی ، عضوی از گروه اکتشافی به رهبری رابرت پری (Robert Peary) کاشف آمریکایی بود. آنها در سال 1909 ادعا کردند که به قطب شمال رسیده اند و اغلب به عنوان اولین کسانی که این کار را انجام داده اند، شناخته می شوند. با وجود این، یک بحث بلندمدت درباره این موضوع وجود دارد که آیا آنها گروه اول بودند یا گروهی که فردریک کوک (Frederick Cook)، پزشک و کاشف آمریکایی آن را رهبری می کرد.

این بحث فراتر از محدوده این گزارش است. نکته ساده این است که این مکان بسیار دورافتاده است و دسترسی به زنجیره تأمین انسانی را بسیار دشوار می کند. یک سورتمه پرنده قطعاً مطلوب خواهد بود. شهر لونگ یربین واقع در مجمع الجزایر سوالبارد نروژ حدود 800 مایل از قطب شمال فاصله دارد و همین فاصله، آن را به نزدیکترین مرکز غیرنظامی دائمی به قطب شمال تبدیل می کند. یک پایگاه تحقیقاتی و نظامی در منطقه آلرت واقع در نوناووت کانادا وجود دارد که با فاصله 508 مایلی از قطب شمال، نزدیکترین پایگاه دائمی با حضور انسان ها به شمار می رود.

برای رسیدن به قطب شمال جغرافیایی به تجهیزات ویژه ای مانند کشتی های یخ شکن، هواپیما یا سفرهای چالش برانگیز همراه با اسکی نیاز است. قطب شمال جغرافیایی به زبان ساده، محور چرخش زمین است. همچنین، یک قطب شمال مغناطیسی وجود دارد که قطب نماها آن را نشان می دهند. این قطب به صورت دوره ای تغییر می کند. چیزی که برای مردم کمتر آشناست، قطب غیرقابل دسترس قطب شمال است.

در وب سایت دانشگاه کالیفرنیا-سانتا باربارا (UCSB) آمده است: قطب شمال غیر قابل دسترس که گاهی اوقات به عنوان قطب غیر قابل دسترس قطب شمال یا فقط قطب شمال شناخته می شود، روی یخ های اقیانوس منجمد شمالی در دورترین فاصله از هر خشکی قرار دارد.

این نقطه به دلیل دشواری عبور و دورافتادگی کلی، غیرقابل دسترس ترین نقطه در نظر گرفته می شود. در ادامه متن وب سایت دانشگاه کالیفرنیا-سانتا باربارا آمده است: این نقطه 661 کیلومتر از قطب شمال، 1453 کیلومتر در شمال بارو آلاسکا و به فاصله مساوی از سه خشکی نزدیک شامل جزیره الزمیر (Ellesmere Island)، سرزمین فرانتس-جوزف (Franz-Josef Land) و جزایر سیبری نو (New Siberian Islands)، 1094 کیلومتر فاصله دارد.

یک قطب غیر قابل دسترس جنوبی یا قطب جنوب نیز وجود دارد، اما همیشه متفاوت بوده است.

2. هیچ زمینی زیر قطب شمال نیست.

در واقع هیچ خشکی در قطب شمال وجود ندارد. خشکی ها در واقع فقط یخ هایی هستند که روی اقیانوس منجمد شمالی شناورند و مکان ثابتی ندارند. به گفته پژوهشگران اداره ملی اقیانوسی و جوی آمریکا (NOAA)، دانشمندان در طول چهار دهه گذشته شاهد کاهش شدید مقدار و ضخامت یخ های دریای قطب شمال در ماه های تابستانی و زمستانی بوده اند.

اداره ملی اقیانوسی و جوی آمریکا، ناسا و سایر مؤسسات پژوهشی از انواع گوناگون مشاهدات از جمله داده های ماهواره ها برای نظارت بر تغییرات رخ داده در هر دو قطب استفاده می کنند. از دیدگاه وجود خشکی، قطب جنوب برای یک شخص شاد بابانوئل- که اتفاقاً گوزن شمالی دارد و سورتمه هوایی می راند، ایده آل تر از قطب شمال خواهد بود. گذشته از شوخی، قطب جنوب در واقع روی قاره جنوبگان قرار دارد که خود تا حدود سه مایل پوشیده از یخ است، اما در واقع زیر آن خشکی وجود دارد.

3. قطب شمال سرد است.

اگرچه سفرهای اکتشافی دوره ای به قطب شمال وجود دارد، اما شرایط بسیار سرد این منطقه، آن را اساساً غیرقابل سکونت می کند. اگرچه قطب جنوب به طور میانگین ​​سردتر است، اما قطب شمال نیز بسیار سرد است. هر دو مکان در یک سال مقدار بسیار کمی از نور خورشید را دریافت می کنند، زیرا قطب هایی روی یک سیاره کروی شکل و مسطح هستند.

به گزارش ناسا، میانگین دمای تابستان در قطب شمال 32 درجه فارنهایت است؛ در حالی که میانگین دما در قطب جنوب به منفی 18 درجه فارنهایت می رسد. میانگین دما هنگام زمستان در قطب شمال به منفی 40 درجه فارنهایت و در قطب جنوب به منفی 76 درجه فارنهایت (منفی 60 درجه سلسیوس) کاهش می یابد. در وب سایت ناسا آمده است: در هر دو قطب، خورشید همیشه در پایین افق قرار دارد. این امر به سرد نگه داشتن قطب ها حتی در تابستان که خورشید همه طول روز در آسمان است، کمک می کند. در زمستان، خورشید آن قدر پایین افق است که ماه ها بالا نمی آید. بنابراین، روزها درست مانند شب ها سرد و تاریک هستند.

قطب جنوب به دلیل این که سرزمینی بزرگ و پوشیده از یخ است، بسیار سردتر است. قطب شمال، یخ دریایی زیادی دارد، اما این یخ دریایی به دلیل شرایط نسبتاً گرم و متغیر آب، معتدل است. به یاد داشته باشید که قطب شمال هیچ خشکی زیر خود ندارد. نکته نگران کننده این است که منطقه قطب شمال سریع تر از سایر نقاط زمین در حال گرم شدن است که این امر باعث کاهش پوشش یخ دریایی می شود. یخ دریایی کمتر به معنای بازتاب کمتر نور خورشید و در نتیجه جذب بیشتر گرماست. این امر به گرمایش بیشتر منجر می شود.

4. زیرساخت، زنجیره تأمین و نیازهای اساسی

پیش از این، توضیح داده شد که رسیدن به قطب شمال چقدر دشوار است. برای زندگی انسان ها در این منطقه، به مأموریت های تدارکاتی دوره ای نیاز است. علاوه بر این، آب اقیانوس و یخ های دریایی در حال ذوب شدن، شور هستند و به همین دلیل، تأمین آب شیرین محدود است. در مسیر تأمین غذای محلی، چیز زیادی وجود ندارد. عملاً هیچ گیاهی در آنجا رشد نمی کند و شکار کردن می تواند به دلایل گوناگون خطرناک باشد. تغییر الگوهای یخ دریا حتی شکار و تأمین غذای خرس های قطبی را که با این منطقه سازگار شده اند، مختل می کند.

دلیل کمتر آشکاری که قطب شمال را به مکانی دشوار برای زندگی تبدیل کرده است، به کمبود زمین های مناسب برای ساخت وساز برمی گردد. با سطحی که دائماً در حال تغییر است، زیرساخت هایی مانند خانه ها، ساختمان ها و خطوط لوله با خطر مداوم و فزاینده آسیب، خرابی یا رانش روبه رو خواهند شد.