به نقل از دلگرم، این تکنیک ها بر استفاده ی کامل از ظرفیت ریه ها و افزایش اکسیژن رسانی تمرکز دارند

این روش پایه ی همه ی تمرین های تنفس آگاهانه است و به شما کمک می کند تا به جای سینه ی کم عمق، از عضله ی قدرتمند دیافراگم (عضله ی اصلی تنفس) استفاده کنید.

نحوه ی اجرا: روی زمین دراز بکشید یا بنشینید. یک دست را روی شکم (زیر قفسه ی سینه) و دست دیگر را روی سینه بگذارید. به آرامی و عمیق از بینی نفس بکشید، به طوری که دست روی شکم بالا برود، اما دست روی سینه ثابت بماند. سپس هوا را به آرامی از دهان خارج کنید.

مزیت: این تمرین، تبادل گازها را در پایین ترین قسمت ریه ها که غالباً استفاده نمی شود، بهبود می بخشد.

این تکنیک یکی از مؤثرترین تکنیک های تنفسی برای آلودگی هوا است، زیرا به باز ماندن راه های هوایی و خروج کامل تر دی اکسید کربن کمک می کند.

نحوه ی اجرا: از بینی نفس بکشید (دو ثانیه). سپس لب ها را مثل زمانی که می خواهید شمعی را فوت کنید، غنچه کنید. هوا را به آرامی و با فشار یکنواخت از طریق لب های غنچه شده خارج کنید (چهار تا شش ثانیه). زمان بازدم باید حداقل دو برابر دم باشد.

مزیت: این کار، یک فشار خفیف ایجاد می کند که به باز ماندن نایژه ها کمک کرده و از گیر افتادن هوای کهنه در ریه ها جلوگیری می کند.

این تمرین به افزایش ظرفیت ریه و تقویت عضلات تنفسی کمک می کند.

نحوه ی اجرا: تا حد امکان هوا را به داخل ریه ها بکشید، سپس نفس خود را تا چند ثانیه (مثلاً 5 تا 10 ثانیه) نگه دارید. سپس، با یک بازدم سریع و کامل از دهان، تمام هوای حبس شده را بیرون بفرستید.

این تکنیک از یوگا (پرانایاما) برای ایجاد تعادل در سیستم عصبی و به حداکثر رساندن اکسیژن رسانی استفاده می شود.

نحوه ی اجرا: با انگشت شست، سوراخ راست بینی را بگیرید و از سوراخ چپ نفس بکشید. سپس سوراخ چپ را بگیرید و از سوراخ راست بازدم کنید. مجدداً از سوراخ راست نفس بکشید و از سوراخ چپ بازدم کنید. این الگو را ادامه دهید.

مزیت: به پاکسازی مجاری بینی کمک کرده و تمرکز را افزایش می دهد.

این روش ها برای خارج کردن فعالانه ی مخاط و آلاینده های گیر افتاده در ریه ها طراحی شده اند:

سرفه ی عادی ممکن است مؤثر نباشد، اما سرفه ی کنترل شده به خروج مخاط کمک می کند.

نحوه ی اجرا: آرام و عمیق تر از حد معمول نفس بکشید. قبل از سرفه، شانه ها را ریلکس کنید. سپس دهان را باز کرده و با استفاده از عضلات شکم، هوا را به صورت کوتاه و سریع بیرون بدهید (“هاف” گفتن). این کار، مخاط را از عمق ریه به سمت بالا می آورد.

این روش ها با کمک جاذبه و ارتعاش، به شل شدن و حرکت مخاط کمک می کنند.

ماساژ سینه ای (پرکاشن): با کف دست های فنجانی شکل، به آرامی و ریتمیک به قفسه ی سینه (بالای ریه ها) ضربه بزنید. این ارتعاش مکانیکی، مخاط را از دیواره ی راه های هوایی جدا می کند.

تخلیه ی وضعیتی: در وضعیتی دراز بکشید (مانند دراز کشیدن روی شکم به صورتی که سینه کمی پایین تر از کمر قرار گیرد) تا جاذبه به خروج مخاط کمک کند.

پاکسازی ریه تنها به تنفس محدود نمی شود و از محیط نیز تأثیر می گیرد.

نوشیدن آب: نوشیدن زیاد آب و مایعات گرم، مخاط را رقیق کرده و خروج آن از مجاری تنفسی را آسان تر می کند.

استفاده از تصفیه کننده ی هوا: برای تقویت ریه ها در برابر آلودگی، باید ابتدا منبع آلودگی در محیط داخلی را کاهش دهید. استفاده از دستگاه های تصفیه کننده هوا و گیاهانی که فیلتراسیون هوا را بهبود می بخشند، ضروری است.

در دوران بحران آلودگی هوا، پاکسازی ریه از آلودگی با اجرای منظم تکنیک های تنفسی برای آلودگی هوا و تمرین های فیزیکی، یک ضرورت حیاتی است. با تسلط بر تنفس دیافراگمی و استفاده از روش های پاکسازی (مانند سرفه ی کنترل شده)، شما می توانید ظرفیت ریه های خود را افزایش داده و سلامت طولانی مدت دستگاه تنفسی تان را تضمین کنید.