صریح اللهجه مثل محمد مایلی کهن. هر زمان که با او تماس می گیریم اصرارش این است که : خواهشا هر آنچه می گویم را منعکس کنید، بدون تغییر؛ واو به واو. کمی خواب آلود بود که به او گفتم: بد موقع هست حاج آقا؟ خواب بودید؟ که گفت: ما همیشه خوابیم.

خبرآنلاین با او درباره موضوعات روز ورزش کشور از قرعه کشی جام جهانی و دربی استقلال و پرسپولیس، خداداد عزیزی گرفته تا علیرضا دبیر گفت وگو کرده است. مایلی کهن یک ویژگی مهم دیگر هم دارد این است که همیشه درباره آدم ها همان چیزی را تعریف کرده که هستند، نه بیشتر نه کمتر. این گفت وگو را در ادامه می خوانید.

* نظر شما درباره گروه ایران در جام جهانی چیست؟ شاید حتی اگر خودمان هم می خواستیم انتخاب کنیم نمی توانستیم این تیم ها را برداریم.

به نظر من هم قرعه مناسبی است اما این را قبول کنیم که دیگر در فوتبال دنیا هیچ مسابقه ای آسان نیست و حریف راحتی وجود ندارد. فوتبال در همه جای دنیا پیشرفت کرده است. ضمن اینکه شما ببینید؛ بارها و بارها اتفاق افتاده که تیم های ضعیف تیم های قوی را شکست داده اند.

* یعنی ممکن است در بازی با بلژیک هم این اتفاق برای ما بیفتد؟

چرا که نه؟ فوتبال است و هزار و یک اتفاق. مثل بازی هفته قبل منچستر یونایتد. بازی 4 بر یک بود بعد شد 5 بر 2 و بعد 5 -4 . باور کنید اگر بازی چند دقیقه بیشتر ادامه پیدا می کرد تیم رقیب گل مساوی را می زد. به هر حال بازیکنان باید نهایت تلاش شان را بکنند.

* خیلی ها بر این باورند که این تیم پشتوانه مردم را ندارد. آن هم به دلیل رسانه ای شدن حواله ها و ...

امکانات که از صفر به صد رسیده است و در این شکی نیست. می گویند حواله؟ والا زمان ما 8 نفر در یک خوابگاه می خوابیدیم. زمین تمرین نداشتیم، یک بار قرار شد در زمین اصلی تمرین کنیم. کشور ما میزبان بود و بعدش جلوی ما را گرفتند! چرا؟ چون می گفتند یک سری خانم ها قرار است بیایند و یک مراسمی را برگزار کنند. حراست اجازه نداد. باور کنید در گرمای تابستان تن بچه ها گرمکن کردم و تمرین کردند. خدا یزدانی خرم را بیامرزد که سالن ها را بازسازی کرد. کمی وضع مان خوب شد.

* به نظر شما صعود ایران از این گروه به منزله واقعی صعود است؟ چون تیم های سوم هم صعود می کنند و تازه تیم ها به جمع 32 تیم برتر می رسند.

چند روز پیش خواندم که یک نماینده مجلس عنوان کرد که برای اولین بار است که به صورت مستقیم به جام جهانی صعود می کنیم. بردار من! خب وقتی اطلاعاتی نداری حرف نزن! الان از قاره آسیا کلی تیم صعود کرده اند به جام جهانی. ما زمانی صعود کردیم که سهمیه آسیا یکی دو تا بود. چرا آخر این حرف ها را می زنید؟

* شما سوال من را پاسخ ندادید؛ مردم از این تیم راضی نیستند.

بله

! راضی نیستند و واقعیت هایی هم وجود دارد اما این متفاوت است با چیزهای دیگر واقعیت امر، چیزی که من می بینم خب خیلی ها دلخور هستند از تیم ملی خیلی هم تعدادشان زیاد است اما من اعتقاد دارم زمانی که تیم بازی می کند یک ایرانی دلش نمی خواهد تیم ملی کشورش ببازد. ببینید در ماجرای شجاع خلیل زاده خب خیلی از مردم به او حمله کردند اما به نظرم اصل مطلب چیزی نبوده که مورد نظر شجاع خلیل زاده باشد و فکر می کنم سوء برداشت شده بود. شجاع بازیکن خوبی است و زحمات زیادی هم کشیده. آدم یک جاهایی اشتباه می کند و در فشار و تنگنا قرار می گیرد. مگر ما خودمان اشتباه نکرده ایم؟ تا دلتان بخواهد. من باز هم می گویم الان تیم ایران ببرد واقعا مردم خوشحال نمی شوند؟ کسی از پیروزی ایران خوشحال نمی شود که ایرانی نباشد! به نظر من پیروزی تیم های ایران در هر جایی مایه خوشحالی ایرانی ها خواهد بود. بحث پاداش ها و حواله ها هم که جای خودش را دارد. سال ها سال قبل خداداد عزیزی در تورنمنتی بیشترین پاس گل ها را داده بود و ما 50 دلار به او پاداش دادیم اما خب الان فرق کرده است.

* اسم خداداد را آوردید و من یک سوال درباره او بپرسم. ویدئوهای از او پخش شده که مربوط می شود به حرف هایی که در پخش زنده است. نظر شما در این باره چیست؟

خداداد را همه ما می شناسیم. یعنی همه مردم می شناسند. او خیلی شیطان است و خیلی هم راحت صحبت هایش را انجام می دهد. من حرف های او را توجیه نمی کنم اما انگار در جامعه ای زندگی می کنیم که نقل و نبات پخش می کنند. در کنترل ترافیک بی نظیر هستیم و حق همدیگر را نمی خوریم. موتورسواران مان را دیده اید؟ از زمین و زمان طلب کارند. آدم تن و بدنش می لرزد از گاز و ویراژهایی که می دهند. خداداد اشتباه کرده اما خداداد است دیگر و کاری اش هم نمی شود کرد، ضمن اینکه خداداد را خدا خداداد کرده است.

* خب این باعث می شود که در پخش زنده چنین حرف هایی بزند؟

من که گفتم موافق حرف هایش نیستم. یادم هست یک بار به خداداد گفتم که آقای عزیزی، این تیم شما را خداداد کرده است که برگشت گفت من را خدا، خداداد کرده است. به نظرم باید بیشتر مراقب حرف ها و رفتارهایش باشد.

* خیلی ها بر این عقیده هستند که ایران با امیر قلعه نویی در جام جهانی موفق نمی شود. به نظر آنها باید یک سرمربی خارجی خوب روی نیمکت ایران بنشیند. نظر شما در این باره چیست؟

مگر تمام آن سال هایی که مربی ایرانی را تغییر دادیم چه اتفاقی افتاد؟ می دانید که رابطه من با این آقا (امیر قلعه نویی) خوب نیست اما ایشان را تغییر بدهیم که چه شود؟ مثلا برای دوره قبل کی روش را آوردیم چه شد؟ شش تا نخوردیم؟

* نمی خواهید با قلعه نویی آشتی کنید؟

من با کسی قهر نیستم که بخواهم آشتی کنم. ببخشید در کشور ما هنوز یک چیزهایی عرف است، بزرگتر و کوچکتر نداریم؟

* شما در آن بازی دوستانه که چند ماه پیش برگزار شد اصلا قلعه نویی را تحویل نگرفتید.

من کمی مشکل با آقای الله وردی داشتم. در همان بازی ایشان را دیدم. کمی مشکلات بود و بیشتر هم از ناحیه من. دروغ هم نمی گویم اما وقتی ایشان را که بزرگتر من هم بودند را دیدم صورتش را ماچ کردم اما... ا.

* یعنی اگر قلعه نویی صورت شما را می بوسید همه چیز تمام می شد؟ یعنی شما دستش را پس نمی زدید؟

من فقط یک بار این کار را کرده ام و آن هم مربوط به فیروز کریمی است. نمی گویم کار درستی بوده اما به هر حال این اتفاق افتاد. یک مشکلی با فیروز کریمی بود و در راهرو برای رفتن به اتاق کمیته انضباطی من و ایشان با هم برخورد کردیم. ایشان آمد با من دست بدهد که گفتم دست نمی دهم. اما امیر قلعه نویی از من کوچکتر است و شاگرد من بوده.

* یعنی اگر بیاید...

من با کسی قهر نیستم!

* شما دربی را تماشا کردید؟ چطور بود بازی. اصلا موافق این بودید که بازی در اراک برگزار شود؟

خب من چیزهایی می گویم که شما نمی توانید بنویسید. این بازی را به خاطر مسائل امنیتی به اراک بردند. آن هم با شرایطی که مردم دارند. در بازی های بین استقلال و پرسپولیس هر نتیجه ای بگویید رقم خورده است. یک بازی یادم هست که مردم حتی کنار زمین چمن نشسته بودند و ما آن بازی را باختیم. مظلومی گل زد. نمی دانم چرا زمان ما با این همه جمعیت هیچ مشکلی پیش نمی آمد اما حالا همه چیز مشکل است.

* چند روز پیش بهروز رهبری فرد یک ادعای بزرگ کرد. آن هم باخت عمدی به بحرین در مقدماتی جام جهانی. شما چیزی از آن موقع می دانید؟

این را خودش گفته و من اطلاعی ندارم اما همان زمان، من هم چیزهایی شنیدم که می گفتند بازیکنان در سطح شهر ول بودند! مگر می شود تیمی که فردا بازی دارد تا پاسی از شب بازیکنانش در خیابان ها ول باشند!؟ آنها باید در هتل می ماندند و استراحت می کردند نه اینکه دنبال خوشگذرانی باشند.

* بحث چند هفته اخیر فوتبال ایران هم مربوط می شود به ویزای آمریکا. به تیم 9 10 نفره ایران ویزا ندادند تا در مراسم قرعه کشی شرکت کنند. حتی ممکن است در جام جهانی هست سنگ اندازی های این شکلی انجام شود.

مرگ بر آمریکا آقا! مرگ بر آمریکا. بابا؛ تمام آدم هایی که می خواهند بروند مهم هستند و گرین کارتی! همه اش داریم می نالیم از اینکه نداریم و فلان و بهمان اما موقع اعزام ها که می شود بیشتر از تعداد بازیکن ها همراه می برند. خب این چه وضعی است؟ حتما می خواهند بروند آنجا شعار مرگ بر آمریکا سر بدهند دیگر. شاید هم می خواهند پرچم دشمن را آتش بزنند.

* جالب اینجاست که سه بازی ایران هم در آمریکا برگزار می شود.

این از خوش شانسی دوستان است که می خواهند بروند آنجا و عشق و حال کنند. حداقل یک ماه آنجا هستند دیگر. حتی می توانند بروند و بقیه ایالت ها را هم بگردند. در واقع خیلی ها باید الگو بگیرند از این رفتارها و سفرها. خرج که از کیسه مهمان بود، حاتم طایی شدن آسان بود.

* در حال حاضر با شاگردان خودتان در ارتباط هستید؟ علی دایی، مهدوی کیا و ...

به این شکل نه اما دورادور جویای احوال هستم. با این حال در بین تمام شاگردانم محمد خاکپور برای من چیز دیگری است. من با او زندگی کرده ام و می دانم چه شخصیت والایی دارد و چه منشی دارد. یکی از پهلوان های واقعی محمد خاکپور است. در کشتی هم که می دانید اسم رسول خادم را من گذاشتم تختی زمانه.

* اما خب می دانید که خیلی ها این را قبول ندارند!

می دانم؛ مگر آنهایی که با علیرضا دبیر زاویه داشته باشند. ولی من یک چیزی بپرسم؟ چرا با علیرضا دبیر مشکل دارند؟ مگر می شد منکر زحماتی که او کشیده باشیم؟ قهرمان المپیک که خودش را فدای کشتی کرده. حالا افکارش با ما یکی نیست خب این چه ربطی دارد؟ مگر قرار است دبیر با افکارش برای کشتی گیران ما سالن بسازد؟ اتفاقا دم علیرضا دبیر گرم که با گردن کلفتی از دولتی ها کنده و خرج ورزش کرده. درود به شرفش. دمش حسابی گرم. من همین امروز بخواهم یک مدیر میان رده مثلا در شهرداری را ببینم وقت نمی دهند اما دبیر ماشالا تیغ دارد و تیغش هم می برد.