به نقل از خبرانلاین مسابقات المپیک زمستانی 2026 از 2 ماه دیگر در شهر میلان ایتالیا آغاز می شود و کاروان ایران هم با 4 نماینده شامل 2 مرد و 2 زن راهی این مسابقات خواهد شد. یکی از نمایندگان ایران سمانه بیرامی باهر است که در رشته اسکی صحرانوردی باید با دیگر ورزشکاران به رقابت بپردازد و این روزها مشغول آماده سازی خودش است.

سمانه بیرامی که سابقه 14 سال ورزش اسکی را دارد و در المپیک زمستانی 2018 پیونگ چانگ کره جنوبی پرچمدار کاروان ایران بوده، این روزها در فنلاند و نزدیکی قطب جنوب خودش را برای حضور در المپیک آماده می کند.

او در گفت وگوی اختصاصی با خبرآنلاین درباره تمرینات خود و آخرین وضعیتش برای حضور در المپیک 2026 صحبت کرده است.

سمانه بیرامی در ابتدای صحبت های خود درباره چالش های رشته اسکی صحرانوردی گفت: چالش های بسیاری زیادی دارم چون رشته من اسکی Cross Country است و ما کوه ها را سربالایی اسکی می کنیم. این شاخه از اسکی اولین رشته اسکی است که در دنیا اختراع شد و 7000 سال پیش در کشورهای اسکاندویناوی از روستایی به روستای دیگر بروند و شکار کنند، این اسکی را اختراع کردند که مسافت های سربالایی و سرپایینی یا صاف را طی کنند. تمرینات ما روزی بین 40 تا 60 کیلومتر است و کوه ها را سربالایی می رویم که البته در مسیر سرپایینی و کفی هم داریم و رشته خیلی سختی است.

او در ادامه افزود: به خاطر همین مردم در کشورهای اسکاندیناوی از مهدکودک اولین چیزی که یاد می گیرند اسکی Cross Country است که ما در ایران به آن اسکی صحرانوردی می گویند. مردم برای خرید کردن و کارهای عادی هم چون برق هست با ماشین نمی روند و برای تردد روزانه اسکی می کنند.

بیرامی درباره لزوم تمرین روی برف می گوید: کشورهای قدرتمند دنیا 12 ماه سال را روی برف تمرین می کنند. یک شناگر باید کل سال در آب تمرین کند نه اینکه مثلا 9 ماه از سال را بدود و بعد با شناگرانی رقابت کند که کل سال در آب تمرین کردند یا مثلا توپ را از فوتبالیست بگیرید و فقط تمرین دویدن کند. درست است که در آن صورت استقامتش بالا می رود ولی پاس دادن و سانتر و دویدن با توپ بلد نیست.

پرچمدار کاروان ایران در المپیک 2018 همچنین گفت: ما هم احتیاج به برف داریم و ورزشکاران قدر هم کل سال خودشان را روی برف قرار می دهند. مثلا روی یخچال های طبیعی اروپا، پیست های مصنوعی یا اینکه تابستان اروپا به استرالیا می روند که آن موقع زمستان است و برف دارد و خیلی فرق است بین کسی که در برف تمرین کرده با من که همیشه در خشکی تمرین کردم و 2 هفته است که به قطب شمال آمده ام روی برف تمرین می کنم. از زمستان سال گذشته من 9 ماه روی برف نبودم. فرق است بین کسی که از 5 سالگی تا الان روی برف بوده، با من که از 20 سالگی شروع کردم و در طول سال نهایتا 2 ماه روی برف بوده ام.

او در ادامه گفت: کل سال هایی که من روی برف بودم اندازه 2 سال نمی شود. تجهیزات پیشرفته ای دارند و هر ورزشکار 100 جفت اسکی دارد چون اسکی علم بزرگی روی واکس دارد و 100 جفت را شب قبل مسابقه واکس می زنند و صبح تست می کنند که کدام سرعتش بیشتر است و آن را به ورزشکار می دهند از آن استفاده کنند.

بیرامی درباره حمایت فدراسیون اسکی گفت: من حمایت فدراسیون را دارم که در 2 ماه باقیمانده تا المپیک روی برف تمرین کنم. از فدراسیون تشکر می کنم چون هزینه های اقامت کنار پیست های اسکی خیلی بالاست.

او درباره روند گرفتن سهمیه المپیک گفت: سهمیه گرفتن روند پیچیده و سختی دارد و خیلی طولانی است. باید یک امتیاز بین المللی کسب شود و هم باید امتیاز میانگین کسب شود هم در مسابقات جهانی آن را به دست بیاوریم. رقبای قدری هم داریم که با کامیون های بزرگ به مسابقات می آیند که داخل آن اتاق ماساژ و پزشکی هست و 100 جفت اسکی داخل آن نگه داری می شود. سال گذشته در نروژ در مسابقات قهرمانی جهان شرکت کردم و در مرحله مقدماتی یازدهم شدم و سهمیه المپیک گرفتم. هدفم این است در المپیک بهترین نتیجه را بگیرم.

سمانه بیرامی در پایان گفت: درست است که من در میان بزرگان کوچک هستم ولی اشتیاق بزرگی دارم و سال هاست تلاش می کنم بین آن ها قرار بگیرم. کسب سهمیه المپیک و بودن بین این بزرگان هم اتفاق بزرگی است و به این موضوع افتخار می کنم.