به گزارش پارسینه ، بنیاد مارتین پار، اعلام کرده است که این عکاس روز شنبه (6 دسامبر/ 16 آذر) در خانه اش در بریستول چشم از جهان فروبست.

بنیاد مارتین پار در بیانیه ای اعلام کرد که جای او بسیار خالی خواهد بود و خانواده خواستار حفظ حریم خصوصی شده اند.

این عکاس مستند از میانه دهه 1980 با مجموعه آخرین تفریحگاه که درباره تعطیلات مردم طبقه کارگر در نیو برایتون در مرزی ساید بود، به شهرت رسید.

آثار پار به خاطر ثبت جزیی ترین لحظات زندگی روزمره شناخته می شد؛ عکس هایش سرگرم کننده و آمیخته با طنز، اما همزمان بحث برانگیز بودند.

او در سال 2020 به نشریه The Architectural Review گفته بود: من عکس های جدی می گیرم که در ظاهر شبیه سرگرمی اند. سعی می کنم هر جا به یک حقیقتِ جهانی برمی خورم آن را نشان دهم. حقیقت امری نسبی است، اما من جهان را همان طور که دیده ام ثبت می کنم.

در طول بیش از پنج دهه، پار با نگاهی ظاهراً خونسرد اما سرشار از شوخ طبعی و همدلی، آداب آرام و گاه مضحک زندگی در کشورش را ثبت کرد؛ از شهرهای ساحلی متروک گرفته تا جشنواره های روستایی و مراکز خرید مدرن.

او به خاطر استفاده از رنگ های اشباع شده که یادآور کارت پستال های دهه 50 و 60 میلادی بود، شهرت داشت.

عکس های او در نیو برایتون قرار بود لحظه ای از زمان را ثبت کنند و تصورات مردم درباره طبقات اجتماعی را به چالش بکشند.

این مجموعه بهترین و بدترین روزهای مردم در ساحل را نشان می داد؛ از گردشگرانی که میان زباله ها پیک نیک می کردند تا امکانات فرسوده ای که آن دوران در این شهر ساحلی دیده می شد.

اما همان عکس های مشهور ساحلی بسیار جنجالی شدند؛ جنجالی که او امسال پیش از اکران فیلمی درباره زندگی اش، به آن اشاره کرده بود.

پار که در آن زمان 72 سال داشت، گفت: مردم لندن و جنوب شرق اصلاً نمی دانستند شهرهای شمال چه شکلی اند. زباله ها واقعاً زیاد بود، اما آنها به چنین صحنه هایی عادت نداشتند، و انگار تقصیر من بود که آن جا این قدر به هم ریخته به نظر می رسید.

ماه گذشته، او در گفت وگویی با خبرگزاری فرانسه AFP هشدار داده بود که جهان امروز بیش از هر زمان دیگری به نوعی از طنز و کنایه نیاز دارد که در عکس های او دیده می شود.

او گفته بود: وضعی که همه ما در آن هستیم اسفناک است. همه مان بیش از حد ثروتمند شده ایم و در حال مصرف همه چیز در جهان هستیم، و نمی توانیم این طور ادامه بدهیم. این وضع پایدار نیست.

دایان اسمیت، عکاس و سردبیر نشریه عکاسی بریتانیا، در پیامی در اینستاگرام، پار را غولی در عکاسی پس از جنگ توصیف کرد.

او نوشت: مرد بامزه ای بود، همیشه آماده گفت وگو، مخصوصاً اگر صبح خیلی زود زنگ می زدی. همیشه بی پرده بود و کار خودش را می کرد. بی نهایت سخت کوش بود و در این مسیر به دیگران هم کمک می کرد. او زندگی ای واقعاً پربار داشت.

جاناتان استیونسن که طی سال ها در پروژه های هنری و طراحی با پار همکاری داشت، به بی بی سی گفت او در حالی که مشغول تماشای فوتبال بود، آرام از دنیا رفت و افزود که پار دوستی محکم و وفادار بود.

او ادامه داد: ارتباط با نگاه و ذهن مارتین یک امتیاز بزرگ و همیشه الهام بخش بود. اشتیاق مارتین به زندگی روزمره، مسحورکننده و اثرگذار بود.