خیلی باید عجیب باشد که در یک تورنمنت 48 تیمی، شما نام 2تا از هم گروه هایت را درست پیش بینی کنی. امیر قلعه نویی اما دقیقا همین اندازه خوش شانس است. درحالی که او پیش تر خواهان هم گروهی با بلژیک، مصر و هاییتی شده بود، 2گوی اول از گلدان ها بیرون آمد و تنها تیم سیدچهارم فرق کرد که امیر از همان هم نباید ناراضی باشد. رتبه هاییتی در رنکینگ فیفا 84و رتبه نیوزلند 86است، بنابراین تفاوت کیفی خاصی بین آنها نیست. در همان مراسم قرعه کشی هم لبخند رضایت روی صورت قلعه نویی پدیدار بود و او پس از پایان کار نیز در اظهارنظری نادر، اعتراف کرد گروه ایران شرایط بهتری نسبت به سایر گروه ها دارد. این قرعه آسان اما، یک شمشیر دو دم است؛ هرقدر که از این طرف احتمال دارد منجر به یک صعود شگفت انگیز و شیرین شود، از آن سو هم چه بسا انتظارات را به قدری از تیم ملی بالا ببرد که کار برای قلعه نویی و شاگردانش دشوار شود.

توضیح درباره اینکه چرا قرعه آسان خوب است، مثل این است که وسط روز در خیابان بایستی و با آب و تاب از روشنایی خورشید حرف بزنی! معلوم است که هماوردی با رقبای ساده تر، شانس صعود را بالا می برد و هر تیمی از این موضوع استقبال می کند. شما به عنوان تیمی در سطح ایران، در جام جهانی یا باید دنبال بازی با یک تیم بزرگ برای ثبت در تاریخ باشی؛ مثل هماوردی با آرژانتین که در فوتبال ایران ماندگار شد و در این جام، می شد با برزیل، فرانسه و... بازی کنیم، یا باید آغوشت را برای قرعه ساده تر باز کنی و دنبال ماجراجویی برای صعود بروی. کادرفنی و بازیکنان تیم ملی ایران در این دوره، به وضوح خواست دوم را تکرار کردند و به آن رسیدند. آنها می خواهند نخستین صعود تاریخ از مرحله گروهی به نامشان ثبت شود، هرچند چنین صعودی، تازه تیم ملی را به کف جام های جهانی قبلی می رساند، چرا که این دوره از مسابقات 48تیمی است و از مرحله یک شانزدهم نهایی شاهد رقابت با همان 32تیم معمول خواهیم بود.

قرعه تیم ملی اما از یک جهت هم حسابی کار را برای قلعه نویی و شاگردانش سخت می کند؛ اینکه دیگر جای هیچ عذر و بهانه ای باقی نمی ماند. بلافاصله پس از قرعه کشی ویدئوی قلعه نویی که آرزو می کرد تیم ملی به بلژیک و مصر بخورد در فضای مجازی وایرال شد. او حتی پیش از تحقق چنین قرعه ای هم قول کسب حداقل 4امتیاز را داده بود و حالا هر چیزی غیراز این، یک ناکامی خواهد بود. نکته دیگر اینکه بدون تعارف چیزی به اسم بازی آسان در جام جهانی نداریم و همه تیم ها با تمام وجودشان وارد این تورنمنت می شوند. نباید قدرت بلژیک را نادیده گرفت و همینطور بعید است مصری که در جام جهانی می بینیم، همین تیم تورنمنت العین باشد. نیوزلند هم همان حسی را به ما دارد که ما به آنها داریم؛ یعنی بهترین بخت برای کسب پیروزی! بنابراین ساده انگاشتن بیش از حد این گروه هم ممکن است سرانجامی فاجعه بار داشته باشد.