در ورای ادبیات فنی و تحلیلی ژنرال ارتش رژیم صهیونیستی، نگرانی این رژیم از احیای «مقاومت سوریه» به خوبی دیده می‌شود، روندی که رویداد بیت‌جن طلیعه‌ای از آن بود. گرشون هاکوهِن از مقاومت مردمی در سوریه به عنوان «جریان‌های گدازه‌ای» زیر پوست ناآرام این کشور یاد می‌کند.

به گزارش روز شنبه ایرنا، ژنرال ذخیره صهیونیست، گرشون هاکوهِن، در مقاله‌ای برای روزنامه صیهونیستی «اسراییل هیوم»، راهبرد ارتش اشغالگر رژیم در سوریه را ترسیم کرد. او در این مقاله سعی دارد چنین جلوه دهد که ارتش رژیم از عملیات جوانان سوری در روستای بیت‌ جن در سوریه (شامگاه 6 آذر) که منجر به تلفات 13 نفره نظامیان اسراییلی شد، به هیچ وجه غافلگیر نشده است.

با این حال، در ادامه، بخشی از مقاله این ژنرال صهیونیست که بر راهبرد موسوم به «دفاع فعال» در خاک سوریه تاکید می کند، از باب اهمیت، بازنشر می گردد. پرواضح است که «تروریست» خواندن مردم یک کشور دیگر، توسط ارتش مهاجمی که خاک آنان را تصرف کرده و به جان و مال آنان تعرض می کند، نشان از عمق خباثت و وقاحت صهیونیست‌ها دارد.

با این وجود، در ورای ادبیات فنی و تحلیلی این ژنرال اسراییلی، خوف این رژیم از احیای «مقاومت سوریه»(که رویداد بیت‌جن طلیعه‌ای از آن بود)، به خوبی دیده می شود، که او از آن به عنوان «جریان‌های گدازه‌ای» زیر پوست سوریه‌ی ناآرام یاد می کند.

ترس از احیای مقاومت سوریه در مقاله‌ی سرلشکر ارتش رژیم صهیونیستی

هاکوهن نوشت:

... بیت‌جن در دره ای باریک در دامنه های کوه حرمون (جبل الشیخ) قرار دارد. ساکنان آن ، همراه با شهر مجاور مزرات بیت‌ جن، در مجموع حدود بیست هزار مسلمان سنی، در طول جنگ داخلی به عنوان حامیان دولت سوریه در نظر گرفته می شدند. پس از جنگ یوم کیپور در سال 1973، ارتش اسراییل این منطقه را تصرف کرد و در طول ماه‌های فرسایش تا زمان خروج از توافقنامه خروج 1974 در آنجا ماند. در آن زمان ، من به عنوان فرمانده تانک در یک پایگاه نزدیک منطقه مزرات بیت‌ جن خدمت کردم. در آن روزها ، روستاییان غیرمسلح بودند و با شبکه‌های تروریستی، همکاری نمی کردند.

امروز، وضعیت در سراسر سوریه کاملا متفاوت است. در طول جنگ داخلی و به ویژه پس از سقوط رژیم اسد و فروپاشی ارتش سوریه، روستاها و شهرها با سلاح های مختلف، نه تنها سلاح های کوچک، غرق شدند. در این بُعد، انحصار نیروهای مسلح در سراسر سوریه تنها به دولت و ارتش رسمی ختم نمی شود.

در یک سالی که از سقوط رژیم اسد می گذرد ، رییس جمهور جدید ، محمود الشرع، از طریق مانور دیپلماتیک هوشمندانه، حمایت گسترده بین‌المللی را از جمله از کاخ سفید تضمین کرده است. با این حال او در تلاش است تا ثبات را در مقابل اقلیت‌های جدایی طلب مسلح، به ویژه دروز و کردها، تحمیل کند. در عین حال، رژیم سوریه خود از گروه‌های قبیله‌ای بدوی مسلح برای اهداف خود استفاده می کند، همانطور که در جنگ در منطقه کوه دروز دیده می شود، حتی اگر این گروه‌ها به طور کامل تحت سلطه دولت نباشند.

این ژنرال ارتش اسراییل در ادامه نوشت: سوریه امرو ز در حالت تحول سیال و غیرقابل‌کنترل است، شبیه جریان های گدازه ذوب شده است که در طول فوران آتشفشانی جریان دارد. فعالیت اسراییل، با این تشبیه، به دو هدف خدمت می کند. هدف اول و فوری جلوگیری از رسیدن این جریان‌ها به مرز جولان اسراییل است.

هدف دوم این است که بر شکل گیری روند در سوریه که پیامدهای بلند مدت برای منافع استراتژیک اسراییل دارد، تأثیر بگذارد، درست قبل از این که این جریان‌های گدازه‌ای خنک شوند و به یک واقعیت جدید پایدار تبدیل شوند. از این منظر، درگیری نظامی ارتش اسراییل، که همچنین شامل تلاش برای ارائه کمک‌های بشردوستانه (به ادعای نویسنده) به ساکنان محلی است، به هدفی که فراتر از مبارزه با تروریسم است، خدمت می کند.

در همین حال، سوریه به میدان نبرد برای نفوذ جهانی تبدیل شده است. تلاش‌های ترکیه، با حمایت مالی قطر، به طور علنی برجسته است. در عین حال، روسیه به دنبال بازگرداندن نفوذ خود در سوریه است، از جمله اقدامات برای تأکید مجدد حضور خود در جولان. می توان فرض کرد که مسکو قصد دارد از وضعیتی مشابه نوار غزه جلوگیری کند ، جایی که ایالات متحده در شکل دادن به روند بلند مدت تسلط منطقه‌ای انحصار دارد.

گرشون هاکوهِن در انتها نوشت: در این وضعیت، حضور ارتش اسراییل در منطقه دارای اهمیت استراتژیک است که به آمادگی و توانایی فعالیت در شرق مرز جولان مرتبط است. این مفهوم عملیاتی به تاکتیک های منتقل شده از سرهنگ انگلیسی، اُرد وینگیت به موشه دایان و ایگئال آلون در گروه های ویژه شبانه 1938 باز می گردد که بر عملیات پیشگیرانه، فراتر از حصارهای شهرک‌ها و حملات عمیق به روستاهای عربی تأکید می کرد. این چیزی است که دفاع فعال به نظر می رسد و ارتش رژیم صهیونیستی باید انجام دهد.