| به گزارش پارسینه به نقل از فرادید، این کشف مربوط به بقایای مردی با بیش از 40 سال سن است که در دوره کلاسیک آمریکای میانه بین سال های 400 تا 900 میلادی زندگی می کرده است. جمجمه او که در منطقه باستان شناسی بالکون دِ مونتزوما در کوه های سی یِرا مادرِ اورینتال یافت شد، شکل نادری دارد. پژوهشگران می گویند این نوع از تغییر شکل که به جمجمه ظاهری مربعی می دهد، با سایر انواع شناخته شده در سراسر آمریکای میانه متفاوت است. خسوس ارنستو ولاسکو گونزالس، انسان شناس فیزیکی، توضیح داده که این جمجمه از نوع تَبیولار اِرِکت است، اما سطح بالای آن به شکل عجیبی صاف بوده که قبلاً در این منطقه ثبت نشده بود. این ساختار مربعی، نتیجه ی فشار از پشت سر به بالای جمجمه است و شکل هندسی ایجاد می کند، بر خلاف فرم های مخروطی رایج در سایر مناطق. تحلیل علمی منشأ محلی تغییر شکل جمجمه را تأیید می کند ولاسکو گونزالس و باستان شناس کارلوس وانوئِث پِرز سیلوا تحقیقات تازه ای را در این مکان از طریق بنیاد ملی انسان شناسی و تاریخ (INAH) هدایت می کنند. پروژه آن ها بررسی های انجام شده در دهه 1990 را بازبینی کرده و روش های به روز برای مطالعه الگوهای سکونت اولیه در این منطقه را به کار می برد. افزون بر کاوش های جدید، پژوهشگران بقایای انسانی را بررسی کرده و مجموعه های پیشین را بازبینی کردند. آن ها تأیید کردند این نوع تغییرشکل جمجمه تاکنون در مکان های شمالی هوآستکا ثبت نشده است. اگرچه اشکال مشابه در وراکروز و منطقه مایا دیده شده، نسخه یافت شده در بالکون دِ مونتزوما دارای نسبت های متفاوتی است. نوعی جمجمه آمریکای میانه ای به نام تبیولار بالایی یا شکل مکعب مانند تحلیل پایدار ایزوتوپ اکسیژن نشان داده که این مرد با جمجمه تغییریافته، مهاجر نبوده است. نتایج نشان می دهد که او در همان منطقه کوهستانی متولد شده، زندگی کرده و همان جا فوت کرده است. ولاسکو گونزالس گفته: این یافته ارتباط مستقیم با سایر مناطق مانند ال زاپوتال در وراکروز را منتفی می کند که جمجمه های مشابهی آنجا دیده شده است. اهمیت فرهنگی جمجمه های مربعی در مکزیک باستان با این حال، این عمل ممکن است فراتر از ظاهر فیزیکی، معنای نمادین یا فرهنگی داشته باشد. تغییرشکل جمجمه در آمریکای میانه باستانی رایج بوده و اغلب هویت، روابط اجتماعی یا جایگاه فردی را نشان می داده است. تکنیک های انجام این کار، اعمال فشار در دوران کودکی با استفاده از تخته ها، بندها یا تاب ها بوده است. مواد بازیابی شده از سال 2010 به دانشمندان این امکان را داده تا یافته های پیشین را توسعه دهند و ارتباطات فرهنگی این جامعه کوهستانی را بهتر درک کنند. پژوهشگران باور دارند این مکان ارتباطاتی هم با دشت های آمریکای میانه و جمعیت هایی تا شمال ایالات متحده امروزی داشته است. |